Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Οσοι πρωθυπουργοί το επιχείρησαν στο παρελθόν, την πάτησαν παταγωδώς. Οι «ευνοημένοι» έλαβαν τις παροχές και ψήφισαν κατά το δοκούν, μένοντας απολύτως ανεπηρέαστοι.

Νωπές είναι οι μνήμες από τη «13η σύνταξη» που έδωσε ο Αλέξης Τσίπρας πριν από τις εκλογές του Μαΐου του 2019. Το ποσό που προγραμματιζόταν να δοθεί τον Δεκέμβριο, εφόσον το επέτρεπε η εκτέλεση του προϋπολογισμού, χορηγήθηκε το Πάσχα του 2019, ενώ ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ προειδοποιούσε τους παραλήπτες τους ότι «οι συντάξεις είναι μαζί με το ψηφοδέλτιο».

Το αποτέλεσμα ήταν οι συνταξιούχοι να πάρουν το ποσό της ενίσχυσης -το οποίο στη συντριπτική πλειονότητα των δικαιούχων ήταν ένα κλάσμα της σύνταξής τους- και στη συνέχεια να ψηφίσουν Μητσοτάκη.

Αν θέλουμε να πάμε πιο πίσω, θα διαπιστώσουμε ότι και ο Αντώνης Σαμαράς πριν από τις ευρωεκλογές του 2014 είχε διαθέσει ένα ποσό υπέρ των ένστολων και ομάδων συνταξιούχων, χωρίς όμως να αποτρέψει το αρνητικό αποτέλεσμα και την πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ.

Επομένως, ο Μητσοτάκης δεν είχε κανένα λόγο να εφαρμόσει μια μέθοδο που απλώς δεν φέρνει πολιτικό αποτέλεσμα. Οι πολίτες, και ιδίως οι νέοι, ψηφίζουν με άλλα κριτήρια από αυτά που πιστεύουν ορισμένοι σε κομματικά γραφεία. Ούτε ο χρόνος είναι κατάλληλος για «προεκλογικές παροχές».

Κάλπες δεν πρόκειται να στηθούν το φθινόπωρο, ο πρωθυπουργός έχει δηλώσει ότι θα εξαντλήσει την τετραετία, το 150άρι των εικοσάρηδων θα γίνει φύλλο και φτερό τις πρώτες ημέρες των διακοπών τους.

Ο βασικός λόγος για τον οποίο αποφασίστηκε η χορήγηση του «βάουτσερ» στους νέους ήταν η ανάγκη να εμβολιαστεί πριν από τις καλοκαιρινές εξορμήσεις ένα τμήμα του πληθυσμού που μετακινείται πολύ, άρα μπορεί να λειτουργήσει ως μεταδότης, ώστε να μη μεταφέρει τη νόσο εντός των οικογενειών, όπου δυστυχώς υπάρχουν ακόμη αρκετά ανεμβολίαστα μέλη μεγαλύτερων ηλικιών.

Παράδειγμα η Μαγιόρκα, όπου οι Αρχές ερευνούν ένα ξέσπασμα της πανδημίας μεταξύ 600 φοιτητών που γιόρταζαν τη λήξη της ακαδημαϊκής χρονιάς με διακοπές στο ισπανικό παραθεριστικό κέντρο.

Η αγωνία των ειδικών είναι να πετύχουμε γρήγορα υψηλότερα επίπεδα ανοσίας από το 70% που φαινόταν αρκετό, πριν από την εμφάνιση της παράλλαξης «Δέλτα». Για να είμαστε ασφαλείς, πρέπει πάνω από το 80% του πληθυσμού να είναι πλήρως εμβολιασμένο και οι νέοι είναι σημαντικός κρίκος για να χτιστεί το «τείχος» που θα βάλει φρένο στη διάδοση του ιού.

Σε αρκετές χώρες έχουν καθιερωθεί κίνητρα για να τονωθούν τα εμβολιαστικά προγράμματα, η Σερβία ήταν η πρώτη που αποφάσισε να διαθέτει 3.000 δηνάρια (περίπου 25 ευρώ) σε κάθε πολίτη που θα εμβολιαζόταν εντός συγκεκριμένης προθεσμίας.

Η εξαγγελία της κυβέρνησης μπορεί να περιέχει δημοσιονομικούς κινδύνους, το Δημόσιο θα πρέπει να καταβάλει 150 εκατομμύρια ευρώ, όμως το όφελος από την αύξηση των εμβολιασμών στους νέους μπορεί να είναι υψηλότερο, τελικά, για την οικονομία.

Αρκεί να φέρει αποτελέσματα, δηλαδή οι ηλικίες 18-25 ετών να σπεύσουν να κάνουν και τις δύο δόσεις, και ύστερα να «παρτάρουν» ανενόχλητοι και με τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια πληρωμένα. Εάν μάλιστα η κυβέρνηση προσθέσει στη λίστα των επιδοτούμενων δαπανών και τα βιβλία, το πολιτιστικό πακέτο θα είναι πλήρες.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου