Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

Το ποσοστό των αρνητών που απαντούν ως πηγή ενημέρωσης το ραδιόφωνο ή την τηλεόραση περιορίζεται εντυπωσιακά στο 20% και μειώνεται ακόμα πιο δραστικά στο 15% όταν η απάντηση είναι πως διαβάζουν εφημερίδες. Να, λοιπόν, μια καλή ιδέα για την Ευρώπη που ανησυχεί για τη μετάλλαξη «Δέλτα» και προβληματίζεται με τη μετακίνηση τουριστών που έχουν εμβολιαστεί με εμβόλια μη αναγνωρισμένα ακόμα από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων: Να ενισχύσει άμεσα τις εφημερίδες.

Το φιλτράρισμα που προηγείται της δημοσίευσης μιας είδησης, ενός ρεπορτάζ ή ενός άρθρου γνώμης στην εφημερίδα σουρώνει το φλύαρο, το αχρείαστο ή το αμφίβολης αξιοπιστίας υλικό για δύο πολύ προφανείς, απλούς και κατανοητούς λόγους: Επειδή οι συντακτικές ομάδες στον έντυπο Τύπο έχουν την πολυτέλεια του περισσότερου χρόνου και την ένδεια του μικρότερου χώρου. Αυτό σημαίνει δυνατότητα καλύτερης διασταύρωσης και υποχρέωση απόρριψης του περιττού, αφού όσο και αν τεντώσεις μια σελίδα, μέγεθος δεν αλλάζει.

Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι όλες οι εφημερίδες αντιστέκονται στις ψευδείς ή παραπλανητικές ειδήσεις, ούτε ότι αποτελεί μονόδρομο το «χαρτί» για τη σοβαρή δημοσιογραφία. Υπάρχουν πολλές και εξαιρετικά αξιόπιστες ειδησεογραφικές ιστοσελίδες που απασχολούν δημοσιογράφους και ακολουθούν βασικούς δεοντολογικούς κανόνες. Δεν πρόκειται άλλωστε για κάποια βεντέτα μεταξύ ηλεκτρονικού και έντυπου Τύπου, αλλά για τον πόλεμο μεταξύ των ειδήσεων και των δήθεν ειδήσεων. Για το χάσμα που χωρίζει τα Μέσα Ενημέρωσης (έντυπα και ηλεκτρονικά) από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, για την άβυσσο που μεσολαβεί μεταξύ του καταιγισμού των πληροφοριών και των δημοσιογραφικών κειμένων.

Ομως για τις νεότερες γενιές η διαφορά αυτή δεν είναι ξεκάθαρη.

Ας ξαναδεί λοιπόν η Ευρώπη τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να στηρίξει τη σωστή ενημέρωση των πολιτών της, θεσμικά αλλά και πρακτικά. Για πόσο ακόμα το πρωτογενές δημοσιογραφικό υλικό θα γίνεται φέιγ βολάν από τους γίγαντες του Διαδικτύου χωρίς να πληρώνουν για τη χρήση του; Η συζήτηση έχει ανοίξει, αλλά τα αποτελέσματα αργούν την ώρα που οι εξελίξεις τρέχουν. Και αυτή τη φορά το δημοσιογραφικό κλισέ δεν είναι καθόλου κλισέ.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου