Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με το δίλημμα που έθεσε ο Σόιμπλε δημοσίως, και όχι πλέον κατ’ ιδίαν όπως έκανε στο παρελθόν με τον Βενιζέλο και τον Βαρουφάκη:
«Λαμβάνετε μέτρα ή αλλιώς Grexit».

Μάλιστα έβαλε και τυράκι στη φάκα της δραχμής: «Κούρεμα χρέους μπορεί να γίνει μόνο εκτός ευρωζώνης γιατί η Συνθήκη της Λισαβόνας δεν επιτρέπει τη διαγραφή βαρών μεταξύ των κρατών της Ε.Ε.».

Η παγίδα έχει στηθεί, η χώρα βρίσκεται ξανά στα πρωτοσέλιδα του διεθνούς Τύπου ως υποψήφια για έξοδο από το ευρώ.

Η αυταπάτη για τη δραχμή που θα μας «σώσει από τους τοκογλύφους δανειστές» επιστρέφουν μαζί με τον εφιάλτη του 2015. Ομως η πραγματικότητα είναι σκληρή για όλους τους παραμυθάδες. Το Grexit θα κάνει τους φτωχούς πάμφτωχους και τους πλούσιους με τα χρήματά τους στο εξωτερικό πάμπλουτους.

Οι συνέπειες για την πραγματική οικονομία και την αγορά θα είναι εφιαλτικές.
Σύμφωνα με ανάλυση του διευθυντή του Δικτύου για τη Μεταρρύθμιση κ. Γ. Μαστρογεωργίου, σε περίπτωση δραχμής «το πιθανότερο είναι η χώρα να δοκιμάσει ένα ισοπεδωτικό κοκτέιλ υπερπληθωρισμού, υψηλών επιτοκίων και διεθνούς απομόνωσης παραπέμποντας σε τριτοκοσμικές εικόνες πολιτικής και οικονομικής αστάθειας». Οι καταθέσεις θα είναι υποχρεωτικά μετατρέψιμες σε δραχμές και όση θα είναι η υποτίμηση της δραχμής τόση θα είναι και η απώλεια αγοραστικής δύναμης σε συνάρτηση και με το ρυθμό αύξησης του πληθωρισμού.

Τα δάνεια που έχουν συναφθεί σε συνάλλαγμα θα εξακολουθούν να πληρώνονται σε συνάλλαγμα, που σημαίνει ότι το κεφάλαιο θα αυξάνεται λόγω υποτίμησης.

Τα κόκκινα δάνεια θα εκτοξευθούν πιέζοντας ασφυκτικά τις κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών που θα φτάσουν στα όρια της οριστικής χρεοκοπίας.

Οι τιμές των προϊόντων θα εκτιναχθούν κυρίως σε εισαγόμενα είδη, όπως καύσιμα, φάρμακα και τρόφιμα πρώτης ζήτησης (κρέας και γαλακτομικά).

Οσο για το δημόσιο χρέος, το μεγαλύτερο μέρος του διέπεται από το βρετανικό Δίκαιο, που σημαίνει ότι θα παραμείνει σε ευρώ. Αυτό θα οδηγήσει σε στάση πληρωμών όχι μόνο από το κράτος, αλλά και από τις μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις που έχουν δανειστεί από το εξωτερικό. Η χώρα θα αποκοπεί διεθνώς μέχρι να υπάρξει συμφωνία για νέο «κούρεμα», κάτι που συνήθως απαιτεί πολύχρονες διαπραγματεύσεις.

Η υποτιθέμενη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας από την υποτιμημένη δραχμή θα εκμηδενισθεί από τα ακριβότερα επιτόκια, το υψηλό κόστος ενέργειας και πρώτων υλών και το οικονομικό σκηνικό της ανέχειας, ενώ η λιτότητα θα ενταθεί γιατί η αγοραστική δύναμη της δραχμής θα υποτιμάται και η αξία της θα μειώνεται και από τον πληθωρισμό για μεγάλο διάστημα.
Επομένως, το παραμύθι της δραχμής έχει δράκο, και ιδίως για τους οικονομικά ασθενέστερους. Γιατί, όπως λέει το ανέκδοτο για τα νομίσματα της Λατινικής Αμερικής, η διαφορά του ευρώ με τη δραχμή θα είναι ένα ευρώ…

ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΣΚΙΤΖΗΔΕΣ

«Δεν είμαστε σκιτζήδες, όποιος υπερθεματιστής δεν πληρώνει έφυγε το επόμενο λεπτό», έλεγε προ μηνών στη Βουλή ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής Νίκος Παππάς όταν διαχειριζόταν το θέμα των τηλεοπτικών αδειών.

Τελικά αποδείχθηκαν σκιτζήδες όχι μόνο στο θέμα των αδειών, αλλά παντού. Στο ζήτημα των πανελλαδικών εξετάσεων έχουν ανακοινωθεί 4-5 διαφορετικές εκδοχές και ακόμη το υπουργείο Παιδείας δεν έχει καταλήξει, στο υπ. Οικονομικών κάθε χρόνο προαναγγέλλουν αλλαγές στα τέλη κυκλοφορίας και στο τέλος ανακοινώνουν το ίδιο σύστημα, στο υπ. Εργασίας εξευτελίζουν χιλιάδες ανθρώπους που θέλουν να πάρουν το ελάχιστο εισόδημα επειδή δεν είχαν ετοιμάσει ηλεκτρονική πλατφόρμα υποβολής αιτήσεων…

ΤΟ «ΟΝΕΙΡΟ» ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Το πρώτο δίμηνο του έτους χάθηκε μεταξύ Euro Working Group και Eurogroup χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα για την οικονομία. Oπως όλα δείχνουν, ούτε στις 20 Φεβρουαρίου θα υπάρξει πολιτική συμφωνία και οι αποφάσεις μετατίθενται για τον Μάρτιο. Οι πολίτες θα πληρώσουν ακριβά τις καθυστερήσεις αυτές, ενώ η οικονομία δεν πρόκειται να μπει σε αναπτυξιακό κανάλι, όταν μάλιστα το μόνο μέτρο που έχει εφαρμοσθεί είναι οι αυξημένες εισφορές στους επαγγελματίες. Υποτίθεται ότι φέτος η ανάπτυξη πρέπει να τρέξει με 2,7%, όμως ήδη οι περισσότεροι οργανισμοί την προσγειώνουν στο 1,5% και μάλιστα στην καλύτερη των περιπτώσεων.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου