Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Μετά την καταστροφική διαχείριση των σχέσεων της Ελλάδας με την Κομισιόν και τις αγορές, όπου τα νταούλια τού ήρθαν κατακέφαλα. Μετά τον Αύγουστο 2015, που τα κόμματα ψήφισαν -από πατριωτισμό- το σκληρό Μνημόνιό του για να μην αποπεμφθεί η Ελλάδα από την ευρωζώνη, κι αυτός ως πολιτικός απατεώνας προκήρυξε εκλογές.

Μετά την εγκαθίδρυση του Μνημονίου του, που κατέστησε την Ελλάδα υποχείριο των δανειστών της. Μετά την ενεχυρίαση της δημόσιας περιουσίας για 100 χρόνια. Μετά την αθλιότητα της Μόριας ή την κατασκευή ενόχων στη Νοβάρτις.

Μετά τη στρατηγική του για την «ανυπαρξία» εμβολίων και τον αγώνα του να αλλάξει κελί ο κατά συρροή δολοφόνος Κουφοντίνας, ο Τσίπρας τολμά να ρωτάει εμάς αν θα αλλάξουμε; Ας συνεχίσει να ρωτά τον καθρέφτη του, κάθε πρωί, αν υπάρχει καλύτερος από τον Αλέξη Τσίπρα…

Γράφει -με υποδόρια… απόρριψη- για το σοβιετικό μοντέλο που κατέρρευσε, όταν ο ίδιος επιχείρησε να το επιβάλει, καθυποτάσσοντας τη Δικαιοσύνη, ελέγχοντας τα μέσα ενημέρωσης, καθιστώντας τη λειτουργία του κράτους παράρτημα της Κουμουνδούρου, αλλά και κλείνοντας τις τράπεζες, καλοβλέποντας την κοπή… «νομίσματος»!

Ποιες ανισότητες, που δήθεν επιβάλλει η ιδεολογία της Δεξιάς, στην σχεδόν πενταετή διακυβέρνησή του, επιχείρησε να αμβλύνει; Καθ’ ομολογίαν του υπουργού του επί των Οικονομικών, ρήμαξε τη μεσαία τάξη για να «ελαφρύνει τα βάρη από τους δικούς τους ψηφοφόρους». Δεν τη λες και… άμβλυνση! Φορολόγησε τον μεγάλο πλούτο ή τον κατέστησε συνομιλητή του, συναγελαζόμενους με τους ολιγάρχες, κομψευόμενος και φιλοξενούμενος στα σκάφη και στα σπίτια τους;

Μετά από τρεις συντριπτικές ήττες και την επικυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας, δεν κατανόησε ότι φύγαμε μπροστά; Εν πολιτική συγχύσει διατελών, δεν «πληροφορήθηκε» ότι αλλάξαμε; Δεν το αποδεικνύει ότι πρωθυπουργός είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι υπουργοί που επέλεξε είναι τεχνοκράτες και πολιτικοί που καθημερινά μάχονται, ως ομάδα, για να καταστήσουν την Ελλάδα σύγχρονη, δυναμική, εξωστρεφή, σεβαστή από φίλους και εχθρούς; Δεν βλέπει ότι η Ελλάδα, επί Μητσοτάκη, επανακατέκτησε τη διεθνή αξιοπιστία της;

Το ερώτημα «πότε θα αλλάξουμε» να το υποβάλει πρωτίστως στον εαυτό του και στον ΣΥΡΙΖΑ, που μένουν καρφωμένοι στα τσιτάτα του ’80. Ας το επιχειρήσει, μήπως και συνειδητοποιήσει ότι κατήντησε τον ΣΥΡΙΖΑ να φτύσει την ιδεολογία του, συνεταιριζόμενο με τη λαϊκίστικη Δεξιά, από πάθος να κυβερνήσει. Ατυχές για τον ΣΥΡΙΖΑ ότι ο πρόεδρός του, ο παλαιότερος του παλαιού, δεν αντιλαμβάνεται ότι ο Ελληνας τον έστειλε στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, μιας και αρέσκεται στα συνθήματα του Ανδρέα Παπανδρέου…

Υστερόγραφο

Προτείνω στον -φίλο από τα παλιά- Γιάννη να του γράφει άρθρα που η πολιτεία Τσίπρα να μπορεί, έστω και στοιχειωδώς, να τα υποστηρίζει…

Από την έντυπη έκδοση