Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Μια τέτοια εξαίρεση είναι ο ακαδημαϊκός του Κέιμπριτζ, Μάρτιν Ζακ, επισκέπτης καθηγητής σε κινεζικά πανεπιστήμια. Πολλά θα μπορούσε να του προσάψει κανείς – από δογματισμό ως υλική ιδιοτέλεια.

Ομως, το άρθρο του στην αγγλόφωνη «Global Times» του Πεκίνου μάς κίνησε την περιέργεια. Αξίζει να παραθέσουμε μερικά αποσπάσματα – ως εργαλεία κατανόησης για το πώς βλέπουν τον εαυτό τους οι επίγονοι του Μάο και οι ξένοι θαυμαστές τους:

«Η αποτυχία της Δύσης να κατανοήσει το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας είναι παροιμιώδης. Δεν μοιάζει με κανένα άλλο κόμμα του κόσμου κι έχει απειροελάχιστη σχέση με το Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ενωσης, μολονότι οι δυτικοί επιμένουν να τα ταυτίζουν. Το σοβιετικό Κ.Κ. ήταν μια ιστορική αποτυχία.

Αντιθέτως, το Κ.Κ. Κίνας είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα παραδείγματα του τελευταίου αιώνα. Είναι αδύνατον να το κατανοήσει κανείς με όρους μαρξισμού, αφού έχει τις ρίζες και τις επιρροές του στον κομφουκιανισμό. Είναι εξίσου πολύμορφο και σύνθετο με τον κινεζικό πολιτισμό, όπου το μονοκομματικό, πλην αποτελεσματικό κράτος και η έλλειψη πλουραλιστικής δημοκρατίας αντιμετωπίζονται απορριπτικά από τους δυτικούς.

Η Κίνα ποτέ δεν είδε τον εαυτό της ως μοντέλο για τους άλλους, ούτε προσπάθησε να τους επιβάλει το σύστημά της, όπως έκαναν Αμερικανοί, Βρετανοί και Σοβιετικοί. Η άνοδός της δεν πρόκειται να το αλλάξει αυτό. Βέβαια, όσο περισσότερη επιρροή αποκτά η Κίνα στον σύγχρονο κόσμο τόσο θα θέλουν οι άλλοι να μάθουν για τα επιτεύγματά της στην οικονομία, την αντιμετώπιση των πανδημιών, την τεχνολογική καινοτομία, την κλιματική αλλαγή.

Στα 100 χρόνια της επανάστασης, το 2049, η Κίνα θα είναι μακράν η πρώτη οικονομία στον κόσμο και θα διαθέτει πολύ υψηλότερο βιοτικό επίπεδο, που θα συνεχίσει όμως να υπολείπεται των Ηνωμένων Πολιτειών…».

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr