Ο Γιώργος Παπανδρέου ανέλαβε τον Σεπτέμβριο του 2000 με το «λεφτά υπάρχουν», μέσα σε λίγους μήνες έριξε την οικονομία στα βράχια του ΔΝΤ και έφυγε τον Νοέμβριο του 2011, όταν η ίδια η Κοινοβουλευτική Ομάδα του διαπίστωσε ότι η πολιτική του δεν οδηγεί πουθενά.

Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΕ η κυβέρνηση Παπαδήμου, κατά τη διάρκεια της οποίας υπεγράφη το δεύτερο Μνημόνιο και έλαβε χώρα το PSI, και τον Ιούνιο του 2012 ανέλαβε ο Αντώνης Σαμαράς με την οικονομία σε βαθιά ύφεση, τον προϋπολογισμό να είναι ελλειμματικός και την κοινωνία χωρισμένη στα δύο. Μέσα σε δύο χρόνια η κυβέρνηση Σαμαρά κατάφερε να φέρει την οικονομία στην ανάπτυξη, ο προϋπολογισμός να παρουσιάσει πρωτογενές πλεόνασμα και η χώρα να βγει στις αγορές προσελκύοντας επενδύσεις άνω των 15 δισεκατομμυρίων ευρώ για ελληνικά ομόλογα, τράπεζες και μεγάλες επιχειρήσεις.

ΕΑΝ ΔΕΝ μεσολαβούσε η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, η προηγούμενη κυβέρνηση θα εξαντλούσε τη θητεία της (όλες οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών δεν επιθυμούσε πρόωρες κάλπες) και η χώρα θα έβγαινε από τα Μνημόνια έχοντας ήδη μία προληπτική πιστωτική γραμμή, κατά το πρότυπο της Πορτογαλίας.

ΟΜΩΣ, ΜΕ ΤΑ «ΑΝ» δεν γράφεται η Ιστορία. Από τον Ιανουάριο του 2015 η χώρα πληρώνει ακριβά το πείραμα Τσίπρα. Παρέλαβε την οικονομία σε συνθήκες ανάπτυξης και σπατάλησε μια ανέφελη διεθνώς διετία πότε με τους πολιτικούς τυχοδιωκτισμούς της περιόδου Βαρουφάκη και τα capital controls και πότε με την ανικανότητα της κυβέρνησής του να προχωρήσει οποιαδήποτε σοβαρή μεταρρύθμιση.

Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ασκούσε οικονομική πολιτική με το πετρέλαιο στα 98 δολάρια και ο Τσίπρας κατάφερε με την τιμή του μαύρου χρυσού στα 35 δολάρια να σπρώξει τη χώρα στο βάλτο της ύφεσης. Ο Ελεύθερος Τύπος υπολόγισε στα 93 δισεκατομμύρια ευρώ το κόστος της διετίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. και κανείς από το Μέγαρο Μαξίμου δεν βρήκε το θάρρος να διαψεύσει τα νούμερα. Η κυβέρνηση της Αριστεράς έλαβε μέτρα 9 δισ. στη διετία 2015-2016, άλλα 1,7 δισ. προήλθαν από την υπερφορολόγηση του 2016, στα 10 δισ. υπολογίζεται η χαμένη ανάπτυξη της περιόδου 2015-2016 και ο λογαριασμός συνεχίζεται. Ο κ. Βαρουφάκης επέστρεψε 10,9 δισ. ομόλογα στον ESM, οι κεντρικές τράπεζες με απόφαση του Eurogroup δεν απέδωσαν κέρδη 10 δισ. στην Τράπεζα της Ελλάδος, 25 δισ. στοίχισε η τρίτη ανακεφαλαιοποίηση, 4 δισ. οι καθυστερήσεις στις αποκρατικοποιήσεις, ενώ το ΔΝΤ ζητάει και έξτρα μέτρα 4,5 δισ.!

«ΜΗ ΜΟΥ ΜΙΛΑΤΕ για το 2015», λέει στους συνομιλητές του ο πρωθυπουργός αντιλαμβανόμενος τη ζημιά που προκάλεσε με τους χειρισμούς του, όμως ο λογαριασμός μεγαλώνει. Μπορεί ο ίδιος να έχει συνηθίσει τις ανέσεις του πρωθυπουργικού αεροσκάφους όμως η οικονομία επιδεινώνεται και οι κοινωνικές ανισότητες διευρύνονται. Ο ίδιος δηλώνει ότι δεν θα υπογράψει νέα μέτρα, όμως έχει επαναλάβει τα λάθη του 2015 και βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, χωρίς το άλλοθι του Βαρουφάκη.

ΕΚΑΝΕ ΤΗ ΖΗΜΙΑ ΤΟΥ, θα την επωμισθούν οι φορολογούμενοι αλλά ο ίδιος θα την πληρώσει πολιτικά. Και μόνο το γεγονός ότι δεν γιορτάζει τα δύο χρόνια της διακυβέρνησής του αλλά «κρύβεται» από τους πολίτες είναι η αρχή της τιμωρίας του, που θα κορυφωθεί στις κάλπες, όποτε και εάν γίνουν.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής