Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

ΟΜΩΣ, από ένα σημείο και μετά το θέμα δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Ή έστω δεν είναι κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί όπως έχει αποδειχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ πάντα βρίσκει τρόπο να είναι πρόβλημα. Το θέμα είναι η κυβέρνηση, η οποία διαχειρίζεται τον πραγματικό πόλεμο, που μαίνεται. Εδώ κι ένα χρόνο τα έχει καταφέρει -με μικρά λάθη- η Ελλάδα να είναι ψηλά σε όλους τους δείκτες, οι οποίοι δείχνουν τη διαχείριση της πανδημίας. Κι αυτό είναι και σημαντικό, δεν απομειώνεται, ούτε παραγράφεται. Τις τελευταίες μέρες, όμως, διαπιστώνονται αρρυθμίες. Δεν είναι μόνο οι βιαστικές και αντιφατικές δηλώσεις υπουργών για το «άνοιγμα» (γενικώς και ειδικώς), τη στιγμή που τα επιδημιολογικά δείχνουν με απόλυτο και πεισματικό τρόπο το κλείσιμο. Δηλώσεις που καλλιεργούν σύγχυση, η οποία μετά γίνεται δυσαρέσκεια και απογοήτευση γιατί δεν έγινε «αυτό που είπε ο υπουργός».

ΑΚΟΜΑ και το καταφανώς πρωτοποριακό και θετικό μέτρο των δωρεάν self tests έχει αφεθεί στην προπαγάνδα των Λουράντων και των αρνητών του τεστ. Η εξαγγελία του φάνηκε λίγο βιαστική και απροετοίμαστη. Γι’ αυτό και τα καλοπροαίρετα ερωτήματα που γεννήθηκαν δεν είναι λίγα. Αν, λέμε αν, από αυτά τα πολλά τεστ που θα αρχίσουν να γίνονται από τις αρχές Απριλίου προκύψει ότι π.χ. 10.000 ή 20.000 είναι ασυμπτωματικοί φορείς του ιού. Η δήλωση των αποτελεσμάτων των τεστ, όπως είπε χθες ο κ. Πιερρακάκης, θα είναι εθελοντική και όχι υποχρεωτική. Μάλιστα. Αν δεν δηλωθούν οι ασυμπτωματικοί φορείς, γεννάται ένα ερώτημα, πώς ακριβώς τα self tests θα βοηθήσουν έλεγχο της πανδημίας. Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι οι περισσότεροι απ’ αυτούς θα θελήσουν να φερθούν με φιλότιμο και υπευθυνότητα και θα το δηλώσουν εφόσον βρεθούν θετικοί. Πού ακριβώς και επί της ουσίας θα απευθυνθούν; Εκτός της νέας πλατφόρμας που θα δημιουργηθεί. Αν δηλωθούν αυτοβούλως, ποιος και πώς θα ασχοληθεί μαζί τους, όπως και με την ενδεχόμενη ιχνηλάτηση των κρουσμάτων, τα οποία πιθανώς θα προκαλέσουν; Το κορεσμένο ΕΣΥ ή η υπερφορτωμένη Πολιτική Προστασία; Οπως απολύτως εύλογο είναι και το ερώτημα που θέτει ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Αθηνών, ο οποίος υπό την καθοδήγηση του κ. Λουράντου έχει βγει ανοιχτά στο «αντάρτικο»: Αυτά τα περίπου 40 εκατ, μηνιαίως χρησιμοποιημένα self tests, τα οποία θα φέρουν βιολογικό φορτίο, πού θα αποβάλλονται; Σε κοινούς κάδους σκουπιδιών;

ΤΗΝ ΙΔΙΑ ώρα, όπως και να το δει κανείς -και ανεξαρτήτως της απαράδεκτης στάσης της συνδικαλιστικής ηγεσίας του ΠΙΣ- είναι δυνατόν ένα χρόνο μετά το κράτος να μην μπορεί να βρει εγκαίρως τους 200 επιπλέον γιατρούς που χρειάζεται (πέραν αυτών που έχει προσλάβει κι ας ψεύδεται ο ΣΥΡΙΖΑ); Είναι δυνατόν, αν όντως υπάρχουν άδειες ΜΕΘ σε μεγάλα ιδιωτικά νοσοκομεία -γιατί δεν είναι απολύτως σαφές-, να μην τίθενται στη διάθεση της πρωτοφανούς μάχης που δίνεται;

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ κέρδισε και τις εκλογές και τις τρεις μεγάλες κρίσεις που διαχειρίστηκε έως τώρα, χάρη στην αξιοπιστία της, τη σοβαρότητά της και την αποτελεσματικότητά της. Ο σχεδιασμός, ο προγραμματισμός και η τεχνοκρατική γνώση διαδέχτηκαν το «μπάχαλο» και το «ό,τι να ’ναι». Κι αυτό αναγνωρίζεται ακόμα από τη μεγάλη πλειοψηφία. Αν χαθεί αυτό όμως, χάνονται πολλά. Αλλωστε ο Κ. Μητσοτάκης, πριν κερδίσει τις εκλογές, κέρδισε το μυαλό των σκεπτόμενων πολιτών. Δεν κέρδισε απλώς έναν στρατό ατάκτων, με έναν πιο «τακτικό στρατό». Κέρδισε την εμπιστοσύνη και στη μάχη των ιδεών και της σοβαρότητας. Ετσι «κατέλαβε» το Κέντρο. Ομως αυτή η κρίσιμη μάζα που κέρδισε ο Κ. Μητσοτάκης είναι αυτή που μαζί με τον κορμό της φιλελεύθερης παράταξης δεν αρκούνται -χωρίς να τις παραβλέπουν- στις ευθύνες της πιο ανεύθυνης αντιπολίτευσης που γνώρισε η χώρα. Κάποιοι ψήφισαν αρνητικά, «αντι-ΣΥΡΙΖΑ», αρκετοί όμως ψήφισαν θετικά: Επιστροφή στη σοβαρότητα και την κανονικότητα. Οι δεύτεροι, μετά τις εκλογές, έγιναν περισσότεροι!

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ Ο ΑΛΕΞΗΣ…

Αυτό που ομολόγησε ο Γ. Βαρουφάκης πολλοί μπορεί να το υπέθεταν, αλλά έχει άλλη αξία να το λέει on camera το ίδιο το «asset» και να ΜΗ διαψεύδεται από την Κουμουνδούρου: Οι ηχογραφήσεις του Eurogroup, που έκανε, όχι μόνο ήταν εν γνώσει του Α. Τσίπρα, αλλά τις έδινε και στο Υπουργικό Συμβούλιο… σε στικάκι. Ηξεραν όλοι λοιπόν τι και γιατί έκανε -σκοπίμως και συνειδητά- ο Γ. Βαρουφάκης κατά την «υπερήφανη διαπραγμάτευση» του πρώτου 6μήνου του 2015. Και προφανώς, αφού ήξεραν, τουλάχιστον το ενέκριναν, αν δεν τον παρότρυναν. Ηξερε ο Α. Τσίπρας.

Στα δημοσιογραφικά γραφεία κυκλοφορεί τις τελευταίες μέρες μια φήμη-πληροφορία. Εν όψει της συγκρότησης Προανακριτικής Επιτροπής για τον Ν. Παππά, με αφορμή τις καταγγελίες του Χρ. Καλογρίτσα, ο υπουργός, πρώην δεξί χέρι του Π.Θ. Α. Τσίπρα, φοβούμενος «άδειασμά» του από την ηγεσία του κόμματος, φέρεται να λέει δεξιά και αριστερά ότι δεν υπάρχει τίποτα που να μην ήξερε ο Αλέξης. Λογικό κι αυτό. Οπως απολύτως λογικό είναι ότι ο Α. Τσίπρας ήξερε κι όταν το παραδικαστικό κύκλωμα του Ρασπούτιν έστηνε τη σκευωρία της Novartis. Δεν το έχει πει κανείς ευθέως ακόμα, αλλά φαίνεται λογικό.

Δεν ξέρω αν θα το πει ο τότε υπ. Δικαιοσύνης Στ. Κοντονής, ο οποίος φέρεται έτοιμος να μιλήσει για όλα, όταν τον καλέσει ο εισαγγελέας, στη διάθεση του οποίου έχει τεθεί με δημόσια δέσμευση. Παράλογο ήταν αυτό είδαμε όλοι με «άλλο μάτι» μετά την αποκάλυψη της ομολογίας του πρώην αρχηγού της Π.Υ. κ. Τερζούδη για το θέατρο που παίχτηκε εκείνο το βράδυ στο Μάτι.

Ο κ. Τερζούδης ομολόγησε ότι ήξεραν την ύπαρξη νεκρών πριν από το θέατρο στο Χαλάνδρι. Στη στημένη, όπως αποδεικνύεται, live μετάδοση πήρε το λόγο ο υπαρχηγός της Π.Υ. παρακάμπτοντας τον αρχηγό κι άρχισε να «ενημερώνει» τον τότε πρωθυπουργό για άλλες άσχετες πυρκαγιές -στις οποίες ευτυχώς δεν υπήρξε ούτε ένα θύμα-, ενώ η σύσκεψη είχε συγκληθεί εκτάκτως για την τραγωδία στο Μάτι, με τους 102 νεκρούς. Ο πρωθυπουργός, αντί να τον διακόψει εκνευρισμένος και να του πει «τι μου λέτε, κύριε, τώρα, τι έχει γίνει στο Μάτι;», καθόταν και τον άκουγε με… προσοχή και απλώς ρώτησε μετά τι ώρα θα… σηκωθούν… αύριο τα Καναντέρ, ενώ η φωτιά είχε… σβήσει. Δεν χρειάζεται να είσαι πρωθυπουργός για να κάνεις την προφανή ερώτηση. Αρα, λογικά λοιπόν ο Αλέξης ήξερε. Κι αυτό εξηγεί γιατί δεν διέκοψε θυμωμένος μάλιστα τον Ματθαιόπουλο και να τον ρωτήσει για το ουσιαστικό αντικείμενο της σύσκεψης… Κι άλλα ήξερε ο Α. Τσίπρας ως πρωθυπουργός που ήταν. Τα ερωτήματα λοιπόν είναι δύο: Ως πότε θα κρύβεται ο Α. Τσίπρας; Κι ως πότε θα αφήνεται να κρύβεται;

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου