Γράφει ο Γιώργος Δ. Ευθυμίου

Ο Αλέξης Τσίπρας και η παρέα του κατόρθωσαν να μετατρέψουν τους Eλληνες στον πιο απαισιόδοξο λαό της Ευρώπης. Πόσοι πιστεύουν σήμερα ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν προς το καλύτερο; Δεν χρειάζεται να μας το πουν οι δημοσκοπήσεις. Ρωτήστε το διπλανό σας. Αυτό είναι και το χειρότερο κακό της διετίας Τσίπρα-Καμμένου. Εξαφάνισαν την ελπίδα για κάτι καλύτερο.

Λάθη γίνονται από όλες τις κυβερνήσεις. Εδώ έχουμε όμως να κάνουμε με κάτι άλλο. Πρόκειται για μια προσπάθεια παραμονής στην εξουσία, με κάθε κόστος, εις βάρος της χώρας και με καθεστωτικές λογικές. Τα όρια των εξουσιών είναι δυσδιάκριτα για τον πρωθυπουργό, τους συνεργάτες και τα στελέχη του, η πολιτική τακτική τους αντιγράφει πρακτικές παρακράτους, όποιος δεν είναι μαζί τους είναι απέναντι, και ο δημόσιος διάλογος περνά από τους οχετούς της Κουμουνδούρου, υποβαθμίζοντας κι άλλο το πολιτικό σύστημα στα μάτια των πολιτών.

Μέσα σε 24 μήνες, ο μανδύας της «ηθικής της Αριστεράς», με τον οποίο προσπαθούσαν να καλύψουν όλα τα παραπάνω, έγινε κουρέλια, αποκαλύπτοντας την πολιτική γύμνια τους και τη βρομιά ενός συστήματος που επιχείρησε να κρύψει τη δυσοσμία του με δόσεις ξινισμένης συνταγματικής essence. Επειδή όμως με παλιά υλικά (του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ) και με παλιές λογικές δεν φτιάχνεις νέες συνταγές, και δη οικονομικές που χρειάζεται η χώρα για να βγει από την κρίση, το πείραμα απέτυχε. Και απέτυχε γρήγορα.

Το θέμα είναι τώρα τι θα γίνει από δω και πέρα. Η εμπιστοσύνη έχει χαθεί και στο εξωτερικό. Για να αποκατασταθεί, χρειάζεται στη χώρα να γίνουν μεταρρυθμίσεις που για να έχουν αποτέλεσμα, απαιτούνται χρόνια και χρειάζεται επίσης πολιτική σταθερότητα. Οσο συνεχίζεται η σημερινή κατάσταση και δεν αλλάζει το μίγμα πολιτικής, απλά οι μισθοί και οι συντάξεις θα συνεχίσουν να μειώνονται και η φορολογία να αυξάνεται. Απόλυτο αδιέξοδο δηλαδή.

Η πολιτική αλλαγή είναι η ελάχιστη προϋπόθεση για να μπορέσει να σταθεί η χώρα ξανά στα πόδια της. Και όχι γιατί το λέει ο Μητσοτάκης, αλλά γιατί δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Οσο για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, για να μπορέσει να κάνει τα στοιχειώδη την επόμενη μέρα θα πρέπει να κερδίσει ένα μεγάλο στοίχημα. Να πείσει τους πολίτες ότι υπάρχει και άλλη πραγματικότητα από αυτή του ΣΥΡΙΖΑ. Οτι όντως εκπροσωπεί μια εναλλακτική λύση για έξοδο από την κρίση.

Μέχρι τώρα, η πλειοψηφία των πολιτών θεωρούσε «κακή» την Ευρώπη, αλλά ψήφιζε υπέρ της παραμονής στο ευρώ. Σήμερα όλο και περισσότεροι μιλούν για «κακή» Ευρώπη, σκεφτόμενοι παράλληλα και την έξοδο από το ευρώ. Αν ο στόχος του κ. Τσίπρα είναι αυτός, να παραταθεί δηλαδή η σημερινή κατάσταση μέχρι να γίνει πλειοψηφία το αντιευρωπαϊκό ρεύμα και τον πετύχει, τότε το «ή εμείς ή αυτοί» που είχε ως σύνθημα στις τελευταίες εκλογές θα έχει γίνει πράξη. Μόνο που και αυτοί (οι «εμείς») και εμείς (οι «αυτοί») δεν θα έχουμε πού να πάμε…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου