Γράφει ο Θοδωρής Καλαμπόκης*

Με απλά λόγια το μνημόνιο είναι μια συμφωνία της χώρας μας με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρώπη, στα πλαίσια της οποίας, η χώρα μας λαμβάνει χρηματική στήριξη από τη στιγμή που οι αγορές δεν της δανείζουν χρήματα, καθώς εκτιμούν εξαιρετικά υψηλό το ρίσκο μιας νέας χρεοκοπίας. Για να βγει η χώρα μας από το μνημόνιο, πρέπει επί της ουσίας να αναδιαρθρώσει την οικονομία της. Αυτή είναι και η υποχρέωση της όσο βρίσκεται στο πρόγραμμα και αυτός είναι και ο μόνος τρόπος ώστε να μας εμπιστευτούν ξανά οι αγορές, αλλά και να βελτιωθεί ταυτόχρονα και η ζωή των πολιτών μεσοπρόθεσμα.

Για να υλοποιηθούν τα παραπάνω, απαιτούνται μεταρρυθμίσεις και τομές, οι οποίες έχουν μεγάλο πολιτικό κόστος, και η υλοποίηση τους απαιτεί την αξιοποίηση του καλύτερου ανθρώπινου δυναμικού για να γίνει αποτελεσματικά. Στην Ιρλανδία και την Κύπρο δεν φοβήθηκαν, πρόταξαν το Εθνικό συμφέρον και πλέον είναι εκτός μνημονίων. Στην Ελλάδα πάλι, έγιναν προσπάθειες από τις κυβερνήσεις Παπαδήμου και Σαμαρά, δεν μπόρεσαν όμως να ολοκληρώσουν το έργο τους καθώς οι σειρήνες του λαϊκισμού των Συριζανέλ είχαν τρελάνει στην κυριολεξία τους πολίτες.

ΟΙ Συριζανέλ δαιμονοποίησαν το μνημόνιο και κοροϊδέψαν με χυδαίο τρόπο τους πολίτες της χώρας για να αναρριχηθούν στην εξουσία. Βέβαια όταν ανέλαβαν τη διακυβέρνηση της χώρας δεν το έσκισαν με ένα νόμο και ένα άρθρο, σκέφτηκαν όμως να απειλήσουν την Ε.Ε. βάζοντας μπροστά την ‘’ηρωική διαπραγμάτευση’’.

Προφανώς οι απειλές δεν έπιασαν, η 6μηνη ‘’διαπραγμάτευση’’ ναυάγησε και όλο αυτό το πολιτικό show, κόστισε στην χώρα μας 86δις ευρώ σύμφωνα με υπολογισμούς της Τράπεζας της Ελλάδος και έφερε τα capital controls με υπογραφή Βαρουφάκη μετά από εκροές καταθέσεων 46 δις ευρώ και τράπεζες κατεστραμμένες επί της ουσίας. Κόστισε ακόμα ένα διχαστικό δημοψήφισμα παρωδία, είδαμε συνταξιούχους να λιποθυμούν στις ουρές των τραπεζών και χρεοκοπήσαμε live και σε παγκόσμια μετάδοση από το CNN, με τη διεθνή μας εικόνα να έχει πληγεί ανεπανόρθωτα. Το κορυφαίο πανεπιστήμιο Harvard χαρακτηρίζει την διαπραγμάτευση Τσίπρα – Βαρουφάκη ως τη χειρότερη της χρονιάς για το 2015, καθώς φτάσαμε ένα βήμα από την ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, με κανένα ουσιαστικό όφελος για τη χώρα και με την Ελληνική οικονομία, ζημιωμένη σε απίστευτο βαθμό.

Η συνέχεια γνωστή, ο Τσίπρας υπογράφει το 3^ο μνημόνιο. Ένα μνημόνιο το οποίο χαρακτηρίζεται κυρίως από την αύξηση της φορολογίας και την εμμονική στοχοποίηση του ιδιωτικού τομέα την ίδια στιγμή που η ανεργία παραμένει σε επίπεδα ρεκόρ, τα μυαλά της πατρίδας μας φεύγουν απογοητευμένα στο εξωτερικό και οι επενδυτές προτιμούν τα βαλκάνια, βλέποντας την Ελλάδα με τα κιάλια.

Δεν είναι όμως μόνο η οικονομία. Βλέπουμε μια συνεχόμενη προσπάθεια ελέγχου των ΜΜΕ. Βλέπουμε ακόμα εικόνες όπως αυτές στη Μόρια. Επί της ουσίας η εθνική μεταναστευτική πολιτική ανύπαρκτη και ο υπουργός διακοσμητικός. Βλέπουμε μια συστηματική προσπάθεια υποβάθμισης της παιδείας και άλλα πολλά πρωτόγνωρα, τα οποία δεν ταιριάζουν σε χώρα του ανεπτυγμένου κόσμου.

Και φτάνουμε πάλι στο σήμερα, με την αξιολόγηση του νέου προγράμματος να μην έχει κλείσει και τον πρωθυπουργό να οδεύει προς μια νέα πολιτική διαπραγμάτευση. Κάθε μέρα που περνάει με τους ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. – ΑΝ.ΕΛ. στην κυβέρνηση, αναμφισβήτητα η χώρα βρίσκεται σε κίνδυνο και ζημιώνεται όλο και περισσότερο.

Μετά από αυτή τη διετία, ελπίζω τουλάχιστον να έχουμε διδαχθεί ορισμένα πράγματα. Μεταξύ άλλων, πως μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν και πως οι λαικιστές πρέπει να απομυθοποιηθούν πλήρως και στο σύνολο τους. Πως ο ακραίος φανατικός Εθνικισμός που μιλάει για κρεμάλες, προδότες, γερμανοτσολιάδες και άλλα αντίστοιχα, δεν έχει θέση στον πολιτικό λόγο του 2017. Τέλος, πως μόνο με τον νέο πατριωτισμό της αλήθειας όπως έχει αναφέρει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και με ένα σοβαρό και εμπεριστατωμένο Εθνικό σχέδιο, θα καταφέρουμε να βγούμε από το μνημόνιο και να αφήσουμε την κρίση πίσω μας.

*Ο Θοδωρής Καλαμπόκης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων και μέλος του εκτελεστικού γραφείου της ΟΝΝΕΔ.