Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δέχθηκε αφόρητες πιέσεις για να υποκύψει στο αίτημα του δολοφόνου της «17 Νοέμβρη» από σχεδόν το σύνολο των κομμάτων της Αριστεράς, ενώ στο ίδιο πνεύμα κινήθηκαν και ορισμένα στελέχη του Κινήματος Αλλαγής.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ με προσωπική του ανάρτηση είχε καλέσει τον πρωθυπουργό να κάνει στροφή στο θέμα «για να μην κοπεί η κλωστή από την οποία κρέμεται η ζωή του Κουφοντίνα», καλούσε δηλαδή ο κ. Τσίπρας το κράτος να παρακάμψει τη νομοθεσία για χάρη ενός κρατούμενου.

Η πολιτική κάλυψη του αιτήματος Κουφοντίνα από την αξιωματική αντιπολίτευση «φούντωσε» τις κινητοποιήσεις οπαδών του, όπως φάνηκε από τις μαζικές κινητοποιήσεις νέων με συνθήματα για την «πλατεία Κουφοντίνα» και με πανό «Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη». Ακόμη και προσωπικότητες που κινούνται στο χώρο της Κεντροαριστεράς, όπως ο ομότιμος καθηγητής της Νομικής Σχολής κ. Νίκος Αλιβιζάτος, είχαν απορήσει με τη συμπόρευση του ΣΥΡΙΖΑ με τον Κουφοντίνα και κάλεσε τον κ. Τσίπρα να αναλάβει τις ευθύνες του για αυτή την επιλογή.

Η κυβέρνηση βρέθηκε σε δύσκολη θέση, όμως δεν υποχώρησε, όχι γιατί ήταν πολιτικό το θέμα, όπως θέλησε η πλευρά Κουφοντίνα να παρουσιάσει το αίτημα μεταγωγής στον Κορυδαλλό, αλλά καθαρά ζήτημα δημοκρατίας. Το Κράτος Δικαίου δεν εφαρμόζεται αλά καρτ, οι νόμοι εφαρμόζονται για όλους.

Ο πρωθυπουργός κινήθηκε με αποφασιστικότητα, αλλά και θεσμικά. Κάλεσε τον ισοβίτη να σταματήσει την απεργία πείνας και να προσφύγει δικαστικά διεκδικώντας τη δικαίωσή του, ενώ οι εισαγγελικές αρχές ζήτησαν από το Νοσοκομείο Λαμίας να προχωρήσει σε όλες τις ενέργειες προκειμένου να διαφυλάξει τη ζωή του Κουφοντίνα.

Η απόφαση του ισοβίτη να διακόψει την απεργία έδειξε ότι ο δρόμος που ακολουθήθηκε από τις αρχές ήταν ο σωστός, ενώ οι δυνάμεις της αποσταθεροποίησης ηττήθηκαν από την επιμονή της κυβέρνησης να ακολουθήσει τη νόμιμη οδό. Ο Κουφοντίνας με τη δήλωσή του «εξέθεσε» όσους έλεγαν (κάποιοι με αρκετή δόση υποκρισίας) ότι ενδιαφέρονταν μόνο για τα δικαιώματα ενός ανθρώπου, καθώς θέλησε να τους «καπελώσει» τονίζοντας ότι «αυτό που γίνεται εκεί έξω στους δρόμους είναι πολύ πιο σημαντικό από αυτό για το οποίο ξεκίνησε» και ότι «μπροστά στη δύναμη αυτών των αγώνων, δηλώνω απ’ τη μεριά μου ότι με την καρδιά και το μυαλό είμαι κι εγώ εκεί, ανάμεσά σας».

Ηδη αρκετά στελέχη που βρίσκονται στο χώρο της Αριστεράς με αναρτήσεις τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης διαμαρτύρονται γιατί ένιωσαν ότι «χρησιμοποιήθηκαν» από την πλευρά Κουφοντίνα, ενώ άλλοι, πάλι, θεωρούσαν ήττα της κυβέρνησης τη διακοπή της απεργίας πείνας.

Από τη δήλωση Κουφοντίνα κρατούμε το μίσος του για την οικογένεια Μητσοτάκη. Απευθυνόμενος στους ανθρώπους που έχουν θρηνήσει ένα μέλος της οικογένειάς τους από το πισώπλατο δολοφονικό του χτύπημα, ο ισοβίτης της «17 Νοέμβρη» τούς χαρακτήρισε «αδίστακτους».

Η δημοκρατία όμως δεν ξεχνά ούτε απειλείται. Ο Κουφοντίνας άδειασε τους υποστηρικτές που έψαχναν ένα «μάρτυρα» για να επαναλάβουν τα γεγονότα του 2008, και το Κράτος Δικαίου βγαίνει πιο ισχυρό, γιατί δεν υπέκυψε σε εκβιασμούς από έναν αμετανόητο δολοφόνο, που δεν έχει τον παραμικρό δισταγμό να προσβάλει τη μνήμη ενός από τα θύματά του, επιτιθέμενος στην «οικογένεια που κυβερνά». Στις δημοκρατίες οι πρωθυπουργοί εκλέγονται, μόνο στον αδίστακτο κόσμο της τρομοκρατίας κυβερνούν τα ματωμένα 45άρια.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr