Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Σε αυτήν συνυπολογίζονταν κλεφτρόνια, έμποροι ναρκωτικών, έμποροι όπλων, βρίσκοντας πεδίο ελεύθερης δράσης, το οποίο παραχωρούσε η ασπίδα του ασύλου.

Οι σκηνές που έχουν διαδραματιστεί στο κεντρικό κτίριο Διοίκησης, όπου και η Πρυτανεία, είναι απείρου κάλλους. Εν μέσω συνεδρίας είθισται να μπουκάρουν καμιά εικοσαριά φοιτητές και αναρχικοί και να διαλύουν τη Σύγκλητο επειδή τα προς συζήτηση θέματα δεν είναι της αρεσκείας τους ή δεν είχαν την αποδοχή τους! Το θλιβερό είναι ότι οι φοιτητές βρίσκουν «συνοδοιπόρους» στην ανοίκεια συμπεριφορά τους κάποια μέλη ΔΕΠ, που πρόσφεραν κάλυψη και θεωρητική… τεκμηρίωση.

Πρύτανης νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο όταν φοιτητές και μπαχαλάκηδες τον ξυλοκόπησαν άγρια στην είσοδο του κτιρίου της Διοίκησης επειδή δεν συναινούσε να τους δοθεί αίθουσα για το «πάρτι» τους. Ζήτησε ο πρύτανης την παραπομπή τους στο Πειθαρχικό; Οχι.

Μετά από τέτοια πάρτι, τα κτίρια βρίσκονταν σε άθλια κατάσταση, με τοίχους μουτζουρωμένους, με σπασμένες ακόμη και τις λεκάνες στις τουαλέτες. Φυσικά, είχαν εξαφανιστεί κομπιούτερς και ό,τι υλικά, εύκολα προς πώληση, από εργαστήρια και γραφεία καθηγητών. ΠΟΙΟΣ πρύτανης ζήτησε την παραπομπή τους στο Πειθαρχικό; ΚΑΝΕΙΣ. Μόνο συγγνώμη που δεν τους ζητούσαν…

Ο τελευταίος που θα έπρεπε να φιγουράρει πλάι στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, προς υπεράσπιση των καταληψιών υπέρ Κουφοντίνα, ήταν τέως πρύτανης που η ενσυναίσθηση της πολιτείας του θα τον απέτρεπε να περνά από το πεζοδρόμιο του ΑΠΘ. Αυτός που κατακεραύνωνε τα ιδιωτικά πανεπιστήμια κι έσπευσε να εργαστεί σ’ αυτά. Ο πρώτος που διακήρυσσε ότι τα κόμματα δεν είχαν θέση στο ΑΠΘ, ολοκληρώνοντας την περιήγησή του σε όλα, κατέληξε στον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά άξιος ήταν και ο μισθός του.

Ο νυν πρύτανης του ΑΠΘ είναι ένας ακαδημαϊκός δάσκαλος που δεν έκρυψε, στη μακρά ακαδημαϊκή θητεία του, τις φιλελεύθερες απόψεις του. Επιχειρεί, με μετριοπἀθεια, να υπερασπιστεί την αυτοτέλεια του ΑΠΘ και κυρίως να προχωρήσει η σημαντική διδακτική και ερευνητική δουλειά που γίνεται, μετριάζοντας τις οξύτητες που προκύπτουν από την αντιπαλότητα μελών ΔΕΠ, που γράφουν… στο προαύλιο, με κιμωλία, τη λέξη «ντροπή», κι αυτή ανορθόγραφη! Ο λόγος μήπως και κερδίσουν όχι τα 15 λεπτά δημοσιότητας του Γουόρχολ, αλλά το ένα λεπτό στα περιθωριακά ηλεκτρονικά ΜΜΕ και στα ΦΕΚ του ΣΥΡΙΖΑ.

Το ΑΠΘ έχει μείνει πίσω σε υποδομές. Εχει όμως άριστο ακαδημαϊκό δυναμικό που το ανεβάζει με τις επιδόσεις του στις ετήσιες λίστες αριστείας των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων. Η ερώτηση είναι μία: Η ακαδημαϊκή κοινότητα περιφρουρεί το πνευματικό και επιστημονικό έργο της, απομονώνοντας όσους αντιμετωπίζουν το ΑΠΘ ως χὠρο κομματικής αρένας και πολιτικής σταδιοδρομίας; Πολλοί είναι οι απογοητευμένοι από τόσα… déjà vu δεκαετιών.