Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη
Οπως και να τις βαφτίσουμε όμως παραμένουν το ίδιο: Μια σειρά επικίνδυνων μπελάδων που απειλούν τα εθνικά προγράμματα εμβολιασμών σε όλο τον πλανήτη. Οχι βέβαια με τον ίδιο ρυθμό, ούτε με την ίδια συχνότητα ή αποτελεσματικότητα. Και αυτή είναι η μεγαλύτερη παγίδα. Τα χίλια και ένα πρόσωπα του κορονοϊού.
Την ίδια στιγμή, κάθε χώρα προσπαθεί να αντιμετωπίσει την επίθεση με κοινά όπλα (εμβόλια, θεραπείες) αλλά με διαφορετικές στρατηγικές, δηλαδή περιοριστικά μέτρα. Στη Γερμανία για παράδειγμα το γενικό λοκντάουν παρατείνεται έως τέλος του μήνα αλλά από σήμερα 8 Μαρτίου ανοίγουν βιβλιοπωλεία και καταστήματα κηπουρικής, ενώ αλλάζει και ο αριθμός των ατόμων που μπορούν να ανταλλάξουν επισκέψεις μεταξύ δυο νοικοκυριών.
Στο Βέλγιο η απαγόρευση κυκλοφορίας αρχίζει τα μεσάνυχτα ενώ στη Γαλλία από τις 6 το απόγευμα. Στην Αγγλία ανοίγουν αύριο σχολεία και πανεπιστήμια με πρόβλεψη για τρία ράπιντ τεστ ανά μαθητή μέσα στις δύο πρώτες εβδομάδες, παρά την έντονη κατακραυγή του εκπαιδευτικού κόσμου και υπό τη βαριά σκιά των περίπου 6 εκατομμυρίων Βρετανών που παραμένουν σε λίστα αναμονής για νοσηλεία.
Σε άλλο ρυθμό και τέμπο η Μαδρίτη, παρά τον υψηλό αριθμό κρουσμάτων που καταγράφει, κρατά ανοικτά εστιατόρια και μπαράκια, με αποτέλεσμα να δέχεται μαζικές επισκέψεις από νεαρούς Γάλλους που ασφυκτιούν από τους περιορισμούς της κυβέρνησης Μακρόν.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Ετσι μετά τη Βαβέλ των μεταλλάξεων, έχουμε και τη Βαβέλ των μέτρων ανά χώρα αλλά και ανά περιοχή, αφού τα περισσότερα κράτη έχουν χωρίσει την επικράτειά τους σε κόκκινες, πορτοκαλί ή πράσινες ζώνες. Μπορεί άραγε να γίνει διαφορετικά; Οχι, απαντούν οι επιστήμονες και κρατικοί λειτουργοί που εισηγούνται και αποφασίζουν.
Είναι προφανές πως δεν έχει εφευρεθεί ακόμα ο μηχανισμός εκείνος που θα μπορούσε να επιβάλλει κοινά μέτρα με παγκόσμια εφαρμογή και ούτε θα έπρεπε άλλωστε. Το καλύτερο λοιπόν που θα μπορούσε να γίνει, το μοναδικά εφικτό και ρεαλιστικό, είναι αυτό που γίνεται τώρα: Διακρατική συνεργασία, ανοικτά δεδομένα επιστημονικής έρευνας, ανταλλαγή γνώσης και τεχνογνωσίας και συμφωνία σε κάποιες βασικές αρχές που θέτουν ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και η Ευρωπαϊκή Ενωση.
Τα υπόλοιπα είναι υπόθεση κάθε χώρας ξεχωριστά. Αλλά να θυμόμαστε, πως κανένα μέτρο στον κόσμο δεν πρόκειται να παράγει αποτελέσματα, αν δεν εφαρμόζεται από τους πολίτες.
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr