Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Ενα και στο χέρι λοιπόν, αυτό που ζήσαμε δεν ήταν κάτι συνηθισμένο. Ηταν κάτι πολύ έντονο. Ηταν ένα πραγματικά ακραίο καιρικό φαινόμενο.

ΕΣΤΩ κι ένας άνθρωπος να μένει επί ώρες χωρίς ρεύμα και νερό, σε τέτοιες συνθήκες, δεν δείχνει πολιτισμό και σύγχρονο κράτος. Πόσω μάλλον όταν όσοι ταλαιπωρήθηκαν ακραία ήταν τόσοι πολλοί. Ομως για μια ακόμα φορά, εκτός από τις αδυναμίες του κράτους, αποκαλύφθηκαν σε όλο τους το μεγαλείο η σημασία της ατομικής ευθύνης και η τοξικότητα εκείνων των -κατά τα άλλα- κρατιστών, οι οποίοι αντιλαμβάνονται ουσιαστικά τη σχέση τους με το κράτος σαν μια σχέση από την οποία απορρέουν μόνο δικαιώματα, χωρίς την παραμικρή υποχρέωση.

ΕΙΝΑΙ απολύτως σαφές πια ότι η συντριπτική πλειονότητα των προβλημάτων που παρουσιάστηκαν με την ηλεκτροδότηση -τα οποία σε αρκετές περιπτώσεις οδήγησαν και προβλήματα ύδρευσης- οφείλονταν στις πτώσεις μεγάλων δέντρων. Τα οποία πέφτοντας, από το βάρος του χιονιού, έκοψαν και τα καλώδια της ΔΕΗ. Κόβοντας έτσι και το ρεύμα σε πολλά σπίτια, κυρίως των βορείων προαστίων. Και κάπου εδώ δώσαμε ραντεβού με την απόλυτη τρέλα.

ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΩΝΤΑΣ, π.χ., ότι κάποια δέντρα που βρίσκονται σε πεζοδρόμια ή δημόσιους χώρους, βάσει της παραλυτικής νομοθεσίας, μπορεί να ανήκουν στην αρμοδιότητα των δήμων ή της περιφέρειας. Ετσι, για κάποια από τα δέντρα που έπεσαν και προκάλεσαν διακοπές ρεύματος ευθύνονται οι δήμοι ή η περιφέρεια, που δεν φρόντισαν το φθινόπωρο (τότε γίνεται αυτή η δουλειά) να κλαδέψουν τα δέντρα, τα οποία «απειλούσαν» τα καλώδια της ΔΕΗ. Ο ΔΕΔΔΗΕ, από την άλλη, έχει αρμοδιότητα να επέμβει κλαδεύοντας δέντρα μόνο αν τα κλαδιά τους ακουμπάνε τα καλώδια ή βρίσκονται σε μικρότερη από μια συγκεκριμένη απόσταση, ανάλογα αν πρόκειται για καλώδια μεσαίας ή χαμηλής τάσης. Ενάμισι με δύο μέτρα για τα πρώτα, τουλάχιστον 20 πόντους για τα δεύτερα. Είναι προφανές ότι κάποιοι δήμοι -και σε κάποιες περιπτώσεις η περιφέρεια- δεν έκαναν τη δουλειά τους. Ορισμένοι από τους πληγέντες δήμους έχουν την ατυχία να έχουν εκλέξει ανεπαρκείς δημάρχους. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Ο δε ΔΕΔΔΗΕ είναι επίσης προφανές ότι, εκτός των δεδομένων υποχρεώσεών του, δεν μπορεί να βρίσκεται έξω από κάθε σπίτι. Κάποιοι πολίτες που βλέπουν ένα δέντρο πάνω στα καλώδια, λογικά πρέπει να ειδοποιήσουν.

ΟΜΩΣ ένα μεγάλο ποσοστό των δέντρων που έπεσαν βρίσκονταν σε ιδιωτικούς κήπους. Εκεί η ευθύνη είναι απόλυτη. Οι ιδιοκτήτες αυτών των κήπων είναι υπεύθυνοι γιατί δεν κλαδεύτηκαν -όχι κόπηκαν!- τα δέντρα που έπεσαν και τους έκοψαν το ρεύμα, κόβοντας ταυτοχρόνως και το ρεύμα όλης της γειτονιάς. Κι όμως, αντί να υπάρξει κάποια συστολή, γίναμε μάρτυρες κάποιου είδους «εξέγερσης των Εκαλιωτών». Με περισσό θράσος κάποιοι -μεταξύ αυτών και «επώνυμοι» με ακλάδευτους κήπους και δέντρα-  κούνησαν το δάκτυλο στο «κράτος». Και το ακόμα πιο εντυπωσιακό ήταν ότι έσπευσε να αγκαλιάσει την «εξέγερση» και να εκφράσει την αλληλεγγύη του όλος ο προπαγανδιστικός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ. Ξαφνικά έγιναν αλληλέγγυοι με τους εξτρίμ «Εκαλιώτες», αφού τα πάθη τους μπορούσαν να γίνουν προσάναμμα στην ανεξέλεγκτη, βουλιμική αντιπολιτευτική συμπεριφορά της Κουμουνδούρου. Στο πλαίσιο αυτό έγιναν πολλά ευτράπελα. Το πιο ωραίο όμως ήταν ότι σύσσωμος ο προπαγανδιστικός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ, με επικεφαλής τον Κ. Βαξεβάνη, έκαναν «σημαία» του τον… επί 36 χρόνια «Εκαλιώτη» Στ. Μάνο και μια απελπισμένη ανάρτησή του.

ΓΙΑ ΜΙΑ ακόμα φορά η τυφλή αντιπολιτευτική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ έγινε μπούμερανγκ. Η κοινή γνώμη επικρότησε το προληπτικό κλείσιμο της εθνικής οδού προκειμένου να μη γίνουν τα αίσχη που έγιναν το 2017, όταν χιλιόμετρα της Ε.Ο. Αθηνών-Λαμίας είχαν μετατραπεί σε τόπο εγκλωβισμού και κινδύνων για χιλιάδες ανθρώπους, οι οποίοι είχαν την ατυχία να ταξιδεύουν όταν έπεσε το χιόνι. Το οποίο ήταν και το 1/10 του χιονιού που έφερε η «Μήδεια». Κι αυτά να τα λένε εκείνοι που το 2019 έκλεισαν προληπτικά -μετά το πάθημα του 2017- 73 χιλιόμετρα της ίδιας οδού. Αυτεπίστροφο έγιναν και οι λαϊκιστικές κραυγές για το «ανίκανο επιτελικό κράτος», το οποίο έπρεπε να κλαδέψει μέχρι και τον κήπο του κ. Μάνου. Συμπέρασμα: Κάθε κρίση που καλείται να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη αποδεικνύεται μια μεγάλη δοκιμασία, όχι τόσο για την κυβέρνηση όσο για την ανύπαρκτη σοβαρότητα του ΣΥΡΙΖΑ. Ο οποίος, εκτός του ότι διολισθαίνει σε παιδαριώδη πολιτικό λόγο, έχει την ατυχία να είναι πολύ νωπά ακόμα τα «κατορθώματά» του ως κυβέρνηση.

ΑΙΧΜΗ

ΠΑΙΖΕΙ ΕΝ ΟΥ ΠΑΙΚΤΟΙΣ Ο κ. ΚΑΜΠΑΓΙΑΝΝΗΣ;

Ο κ. Θ. Καμπαγιάννης είναι γνωστός δικηγόρος με πλούσια επαγγελματική και πολιτική δράση. Μεταξύ άλλων ήταν και συνήγορος της οικογένειας του Π. Φύσσα στην περίφημη δίκη που έστειλε στη φυλακή τους φασίστες της Χ.Α. Και εσχάτως είναι ένας από τους δυο δικηγόρους οι οποίοι ανέλαβαν τις αγωγές του Α. Τσίπρα εναντίον του Γ. Κουρτάκη και του Γ. Παπαχρήστου για τη «βίλα του Σουνίου». Ουδείς ψόγος για έναν επαγγελματία.

Και απόλυτο δικαίωμά του, όπως κάθε Ελληνα, να ανήκει -εφόσον το επιθυμεί- σε κάποιον πολιτικό χώρο. Ο ίδιος είναι γνωστό μέλος του ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Από εδώ και πέρα όμως υπάρχει ένα σοβαρό ζήτημα: Αρθρογραφώντας υπέρ του Κουφοντίνα -κι αυτό δικαίωμά του είναι- έγραψε το εξής: «Τσαλαπατώντας τους ίδιους της τους νόμους, στην περίπτωση Κουφοντίνα, η δημοκρατία ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ (σ.σ.: η υπογράμμιση δική μου) αναδρομικά τη ΔΡΑΣΗ (σ.σ.: επίσης δική μου) του. Και έτσι ο κρατούμενος, αντί να ηττάται όπως καμώνονται τα ανδρείκελα της κυβέρνησης, ΝΙΚΑΕΙ (σ.σ.: κι αυτή η υπογράμμιση δική μου) την ώρα της συντριβής του».

Τι λέει λοιπόν ο πολίτης και κοινωνικός αγωνιστής Θ. Καμπαγιάννης; Οτι η κυβέρνηση, μη υποκύπτοντας στον εκβιασμό τού κατά συρροή και αμετανόητου δολοφόνου 11 ανθρώπων, «δικαιώνει» τη «δράση» του. Δηλαδή, τις εν ψυχρώ 11 δολοφονίες για τις οποίες καταδικάστηκε από τη Δικαιοσύνη σε 11 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη! Και το λέει υμνώντας ουσιαστικά τη «δράση» του και τον ίδιο τον Κουφοντίνα. Γιατί τι άλλο σημαίνει ότι «αντί να ηττάται (…) νικάει την ώρα της συντριβής του»;

Νομικός δεν είμαι. Αλλά αναρωτιέμαι: Υπάρχει θέμα για τον ΔΣΑ;

Για την ηθική-πολιτική διάσταση της «δικαίωσης» των δολοφονιών του αμετανόητου δολοφόνου αρκεί η κρίση του καθενός μας.

«ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΩΡΑ ΚΑΙ ΓΙ’ ΑΥΤΟ»…

Οι πληροφορίες λένε ότι μετά τη διαβίβαση της δικογραφίας βάσει των καταγγελιών του Χρ. Καλογρίτσα σε βάρος του Ν. Παππά, ακόμα και ο μέχρι πριν λίγο «σιαμαίος» του, Χρ. Σπίρτζης, παίρνει αποστάσεις από το πρώην δεξί χέρι του Α. Τσίπρα. Ετσι μάλλον δεν προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση στον ΣΥΡΙΖΑ η γεμάτη νόημα «ατάκα» του Θ. Λιβάνιου χθες στη Βουλή. Ο υφυπουργός Επικρατείας, μιλώντας για το νομοσχέδιο για τα ΜΜΕ που ψηφίστηκε χθες, αναφέρθηκε -απαντώντας στον Α. Τσίπρα- στους «διαγωνισμούς με βοσκοτόπια», προσθέτοντας ότι «έρχεται η ώρα και γι’ αυτό».

Ε, όταν στον ΣΥΡΙΖΑ είναι «σαν έτοιμοι από καιρό», γιατί να αιφνιδιαστούν;

Aπό την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου