Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης
Ή μάλλον όχι ακριβώς στη μέση. Τουλάχιστον για την ώρα. Σε όλες τις δημοσκοπήσεις η κυβέρνηση παίρνει θετική αξιολόγηση από το 50% έως 70% των πολιτών στους διάφορους τομείς της πολιτικής.
ΚΙ όμως ο ΣΥΡΙΖΑ από την πρώτη στιγμή ασκεί τόσο τυφλή κριτική που -εννοείται- πως δεν πείθει αρκετούς και από τους δικούς του ψηφοφόρους. Σε όλα τα γκάλοπ περίπου το 30% των πολιτών που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούλιο του 2019 βάζει θετικό βαθμό στον Κυριάκο Μητσοτάκη.
ΟΛΑ αυτά ο κ. Τσίπρας δεν τα βλέπει. Και, εντάξει, θέλει να υποδυθεί τον σκληρό ρόκερ της πολιτικής. Θα έπρεπε, όμως, να προβληματιστεί βλέποντας το κόμμα του να πιάνει με το ζόρι το 20% και τον ίδιο να βρίσκεται στην τρίτη θέση για την πρωθυπουργική καταλληλότητα, χάνοντας και από τον «κανέναν»!
Ο κ. Τσίπρας συνεχίζει να αγνοεί την πραγματικότητα. Είναι συνηθισμένος. Ξέρει να το κάνει πολύ καλά. Αυτός ήταν και ο κύριος λόγος που τον οδήγησε στις τέσσερις απανωτές εκλογικές ήττες πριν από δύο χρόνια.
ΑΣΚΩΝΤΑΣ αυτή την τυφλή αντιπολίτευση ο κ. Τσίπρας γκρεμίζει την κοινή λογική. Και ψαρεύει σε θολά νερά.
ΤΟ καλοκαίρι κατήγγελλε την κυβέρνηση πως στοχοποιούσε τους νέους που συνωστίζονταν στις πλατείες. Τον Οκτώβριο ειρωνευόταν το μέτρο απαγόρευσης κυκλοφορίας τα μεσάνυχτα. Γελώντας στο βήμα της Βουλής, ρωτούσε τον Κυριάκο Μητσοτάκη: «Στις 12 κολλάει, στις 11:55 δεν κολλάει;»! Και μετά από τρεις εβδομάδες τον κατήγγελλε γιατί δεν επέβαλε νωρίτερα το lockdown!
ΒΓΑΙΝΕΙ άκρη; Δεν βγαίνει. Αλλά δεν φαίνεται πως πτοούνται στον ΣΥΡΙΖΑ. Προχθές κατήγγειλαν την απαγόρευση κυκλοφορίας από τις 6 το απόγευμα. Εκμεταλλεύονται την κούραση και την ταλαιπωρία των πολιτών και κλείνουν το μάτι στους αρνητές.
ΟΙ πολίτες, βέβαια, δεν είναι «αποχαυνωμένοι», όπως τους χαρακτήρισε ο κ. Τσίπρας πριν από λίγες ημέρες. Γι’ αυτό και του έχουν γυρίσει την πλάτη.
Στόχος του Μασκ: Τα εργασιακά δικαιώματα
ΕΚΕΙΝΟΣ, όμως, επιμένει. Τώρα επιχειρεί να κομματικοποιήσει και το τεράστιο ζήτημα της σεξουαλικής κακοποίησης και παρενόχλησης. Επιτίθεται στο Μαξίμου για τις αποκαλύψεις που αφορούν στον πρώην διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, Δημήτρη Λιγνάδη. Λες και θα μπορούσε να προσάψει κανείς στον κ. Τσίπρα γιατί π.χ. είχε υπουργοποιήσει τον Παύλο Χαϊκάλη.
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, πού και πώς τα σκέφτονται όλα αυτά στον ΣΥΡΙΖΑ; Δεν γνωρίζουν πως δεν προσφέρονται όλα τα θέματα για αντιπολίτευση; Και το #metoo είναι κάτι που χρειάζεται στήριξη από όλους, χωρίς διακρίσεις. Είναι επικίνδυνο να αντιμετωπίζει μικροπολιτικά το ζήτημα των βιασμών.
ΕΙΔΙΚΑ όταν ο ίδιος ξέχασε πως είχαν γίνει βιασμοί στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, προσπαθώντας να βρει επιχειρήματα κατά της πανεπιστημιακής αστυνομίας.
ΟΠΩΣ και τα Ελληνοτουρκικά δεν προσφέρονται για τυφλή αντιπολίτευση. Οπως βέβαια και η βασική στρατηγική αντιμετώπισης της πανδημίας, που παραμένει κοινή -με μικρές διαφοροποιήσεις- σε όλη την Ε.Ε.
ΔΕΝ αναρωτιέται ο κ. Τσίπρας αν τον πιστεύει κανείς όταν καταγγέλλει τον Κυριάκο Μητσοτάκη για την παγκόσμια ύφεση;
ΥΠΑΡΧΟΥΝ πράγματα για τα οποία μπορεί και πρέπει να αντιπολιτευθεί. Οταν, όμως, κραυγάζει για όλα, αγγίζει στα όρια της γραφικότητας.
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr