Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Η ΗΤΤΑ του Τραμπ αντιμετωπίστηκε με ανακούφιση στις περισσότερες χώρες, με εξαίρεση σε Ουγγαρία και Πολωνία, όπου οι ηγέτες τους νιώθουν ως «ορφανά» του τέως Αμερικανού προέδρου, γιατί όλοι βλέπουν πως με τον Μπάιντεν μπορεί να υπάρξει πεδίο συνεννόησης γύρω από τα μεγάλα ζητήματα της οικονομίας, του κορονοϊού και της κλιματικής αλλαγής.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ ότι από τις πρώτες ενέργειες του νέου προέδρου ήταν η επανένταξη των ΗΠΑ στη συμφωνία για το κλίμα και η ακύρωση της απόφασης Τραμπ για αποχώρηση της χώρας από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.

Ο ΔΙΧΑΣΤΙΚΟΣ λόγος του «πορτοκαλί» προέδρου, ο πόλεμος που είχε κηρύξει με τους επιστήμονες για την πανδημία -που, τελικά, δεν ήταν μια «απλή γρίπη», όπως έλεγε- και η τοξικότητα που διέχεε εις βάρος των πολιτικών του αντιπάλων αποδοκιμάστηκαν στις κάλπες και η ελπίδα της κοινής γνώμης είναι ότι ο Μπάιντεν θα καταφέρει να επαναφέρει το ενωτικό κλίμα στις ΗΠΑ και να χτίσει γέφυρες συνεργασίας με τον υπόλοιπο κόσμο.

ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ το σαράκι του λαϊκισμού το είδαμε να εμφανίζεται τα προηγούμενα χρόνια παράλληλα με την οικονομική κρίση. Είδαμε «μορφές» όπως ο Ιταλός Μπέπε Γκρίλο να καταλαμβάνουν ποσοστά άνω του 25%, ακροδεξιά σχήματα να καταγράφουν θηριώδη εκλογικά ποσοστά σε Γαλλία και Γερμανία, φαιδρές προσωπικότητες όπως ο Φάρατζ να πετυχαίνουν την έξοδο της Βρετανίας από την Ενωμένη Ευρώπη.

ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ, οι πολίτες πλήρωσαν ακριβά τους λαϊκισμούς του ΣΥΡΙΖΑ που θα έσκιζε τα Μνημόνια με έναν νόμο και ένα άρθρο, διαθέτοντας το «μαγικό» σχέδιο με το οποίο οι δανειστές θα παρακαλούσαν να μας δώσουν λεφτά. Εύκολες λύσεις σε δύσκολα προβλήματα δεν υπάρχουν, το διαπιστώσαμε στην οικονομία, το βλέπουμε τώρα στην πανδημία.

ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ότι η επικράτηση του ορθού λόγου είναι μόνιμη, οι δυνάμεις της δημαγωγίας καραδοκούν και οι οικονομικές συνέπειες του κορονοϊού θα δοκιμάσουν και πάλι τις αντοχές της κοινωνίας.

ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ πρωτοβουλίες για την ενίσχυση της παραγωγικής βάσης, την ένταξη των οικονομικά ασθενέστερων στην αγορά απασχόλησης και τη διεύρυνση της μεσαίας τάξης. Η Ελλάδα ήταν η άτυχη της συγκυρίας, καθώς ο κορονοϊός ανέτρεψε τις αναπτυξιακές προοπτικές του 2020, μετά την πολυετή μνημονιακή περίοδο. Το 2021 μπορεί να είναι χρονιά ανασυγκρότησης για να πετύχουμε ταχεία ανάκαμψη, που αποτελεί και τη βασική κοινωνική ασπίδα στις δυνάμεις του διχαστικού λόγου και της δημαγωγίας.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής

Από την έντυπη έκδοση