Γράφει η Μίνα Γκάγκα*
Σε αναμονή δε του δεύτερου κύματος, έγινε σχεδιασμός, αγοράστηκε εξοπλισμός, δημιουργήθηκαν περισσότερες κλίνες ΜΕΘ και προσλήφθηκε περισσότερο προσωπικό, όμως θέσεις επικουρικών έμειναν κενές γιατί προφανώς δεν ήταν ελκυστικές για τους γιατρούς.
Το δεύτερο κύμα πήγε λιγότερο καλά, τα κρούσματα ήταν περισσότερα, πιθανώς επειδή, με την κούραση όλων, τα μέτρα ακολουθήθηκαν λιγότερο ή και επειδή μπήκε χειμώνας και μαζευτήκαμε σε κλειστούς χώρους και γιατί φυσικά στα νοσοκομεία οι δυνατότητες νοσηλείας είναι συγκεκριμένες σε όλα τα συστήματα Υγείας παγκοσμίως και τα νοσοκομεία πιέστηκαν, ειδικά στη Βόρειο Ελλάδα. Σήμερα, έχουμε ήδη το εμβόλιο, οι εμβολιασμοί ξεκίνησαν και η πανδημία θα υποχωρήσει σιγά σιγά, χρειάζεται όμως ακόμα χρόνος και υπομονή, μάσκες και προσοχή.
Ποιος είναι ο απολογισμός και τι περιμένουμε για το μέλλον;
Πρώτα, αξίζει να πούμε ένα «μπράβο» σε όσους ήταν εκεί για τους ασθενείς και για εκείνους που είχαν ανάγκη. Είτε στην νοσηλεία είτε στον σχεδιασμό και την παροχή φροντίδας, από ψώνια και φαγητό μέχρι φάρμακα και νοσηλεία. Μετά, πρέπει να δούμε τι μπορούμε να φτιάξουμε καλύτερα για το μέλλον: Οι ανάγκες αλλάζουν, τα συστήματα αλλάζουν. Χρειάζεται εξέλιξη στην οργάνωση του συστήματος Υγείας, με καλή επικοινωνία ανάμεσα στις δομές και ανάμεσα σε όλους τους εργαζομένους.
Πρέπει να δώσουμε κίνητρα για να μείνουν ή και να γυρίσουν στην Ελλάδα οι νέοι γιατροί μας που ζουν σε μια ενωμένη Ευρώπη, όπου οι συνθήκες δουλειάς και οι αμοιβές είναι καλύτερες. Και πρέπει η φροντίδα Υγείας να είναι καλή σε κάθε γωνιά της Ελλάδας με καλή πρωτοβάθμια, σύνδεση και συνεργασία της πρωτοβάθμιας με τη δευτεροβάθμια και τα ειδικά κέντρα, με τηλεϊατρική και διακομιδές.
Κλιμάκωση χωρίς κέρδος
Πρέπει να θυμόμαστε ότι καλύτερη φροντίδα δεν σημαίνει πολλά νοσοκομεία με λίγα περιστατικά και λίγη εμπειρία, καλύτερη φροντίδα είναι καλή αρχική αντιμετώπιση των περιστατικών στον τόπο τους και διακομιδή των δύσκολων περιστατικών σε κέντρα με μεγάλη εμπειρία και πολυεπιστημονικές ομάδες.
Καλή φροντίδα Υγείας σημαίνει ιδρύματα χρονίως πασχόντων και ιδρύματα αποκατάστασης, λιγότερη αναμονή για ακτινοθεραπεία και άλλες ειδικές θεραπείες ή επεμβάσεις. Και συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, που στη χώρα μας καλύπτει μεγάλο μέρος των αναγκών της Υγείας, από τους ιδιώτες γιατρούς και εργαστήρια μέχρι τα διαγνωστικά κέντρα και τις κλινικές.
Τέλος, για να σχεδιάσουμε σωστά πρέπει να συνεργαστούμε όλοι, επαγγελματίες Υγείας, ΕΟΠΥΥ, ασφαλιστικά ταμεία/εταιρίες, φαρμακευτικές εταιρίες αλλά και ασθενείς. Και ο σχεδιασμός να περιλαμβάνει μεγαλύτερη ελευθερία στη λειτουργία των μονάδων Υγείας, με έλεγχο και αξιολόγηση των υπηρεσιών, καθώς και καλή συνεργασία.
*Η Μίνα Γκάγκα είναι Πρόεδρος του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (ΚΕΣΥ), διευθύντρια της 7ης Πνευμονολογικής Κλινικής του νοσοκομείου «Σωτηρία»
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr