Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

H σπουδή των πλούσιων χωρών του βορείου ημισφαιρίου (ΗΠΑ, Ευρώπη, Καναδάς) και της Αυστραλίας να δεσμεύσουν από τώρα και ως το τέλος του 2021 το μεγαλύτερο μέρος της παγκόσμιας παραγωγής αφήνει πολλές «ενδιάμεσες» (middle income) χώρες εξαρτημένες από τα εμβόλια της Ρωσίας και της Κίνας, ενώ οι περισσότερες φτωχές χώρες θα μείνουν ουσιαστικά ακάλυπτες απέναντι στην πανδημία τη χρονιά που έρχεται.

Το γεγονός ότι εμείς θα σώσουμε ως φαίνεται κουτσά-στραβά το τομάρι μας δεν σημαίνει πως πρέπει να μείνουμε αδιάφοροι απέναντι σε αυτή την κολοσσιαίων διαστάσεων αδικία (να ήταν και η πρώτη…).

«Οι πλουσιότερες χώρες θα εμβολιάσουν το σύνολο του πληθυσμού τους προτού καν οι ευάλωτες ομάδες των φτωχότερων κρατών αρχίσουν να θωρακίζονται», δήλωσε χαρακτηριστικά στους «Tάιμς» του Λος Αντζελες η Σουέρι Μουν, μια από τις κορυφαίες ειδικούς σε θέματα δημόσιας υγείας και συνδιευθύντρια του Global Health Center στο ινστιτούτο GIIDS της Γενεύης.

Κάτι τέτοιο συνεπάγεται πως η πανδημία θα συνεχίσει να σκοτώνει ανθρώπους στο μεγαλύτερο τμήμα του κόσμου για αρκετά χρόνια, θα καθυστερήσει την οικονομική ανάκαμψη και μοιραία θα επανακάμψει παρά τους εμβολιασμούς που θα έχουν γίνει στον αναπτυγμένο κόσμο.

Το πρόβλημα ξεκινά, φυσικά, από τη διεθνή ανισότητα και τη λειτουργία του παγκόσμιου συστήματος υγείας, στο πλαίσιο του οποίου τα εμβόλια αντιμετωπίζονται ως επικερδή εμπορικά προϊόντα και πατεντάρονται από μια χούφτα κολοσσών της φαρμακοβιομηχανίας.

Αν ζούσε σήμερα ο Τζόνας Σαλκ, που ανακάλυψε το εμβόλιο κατά της πολιομυελίτιδας αλλά αρνήθηκε να το πατεντάρει, θα θεωρούνταν στην καλύτερη περίπτωση τρελός και στη χειρότερη ένας δεύτερος Ασάνζ ή Εντουαρντ Σνόουντεν.

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr