Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

Μετά συνεχίζεις να διαβάζεις. «Η κυβέρνηση έχει αποτύχει να το διασφαλίσει, παρά τις τυμπανοκρουσίες. Οι προτεινόμενες νέες ρυθμίσεις των αρμόδιων υπουργών δεν αντιστοιχούν στις ανάγκες του πανεπιστημίου και γι’ αυτό μας βρίσκουν απέναντι. Είναι η γνωστή λογική της κυβέρνησης για αστυνομοκρατούμενα πανεπιστήμια».

Οπότε καταλαβαίνεις πως τα θαύματα κρατούν τρεις μέρες, αλλά συνεχίζεις να διαβάζεις, μήπως καταλάβεις τι είναι τελικά αυτό που ζητάει το Κίνημα Αλλαγής. «Οι πανεπιστημιακοί φύλακες πρέπει να εποπτεύονται και να λογοδοτούν στον πρύτανη, να έχουν ειδική εκπαίδευση και να μην επιβαρύνουν τους ήδη ισχνούς προϋπολογισμούς των πανεπιστημίων. Τέλος, λέμε ΝΑΙ στη χρήση ακαδημαϊκών ταυτοτήτων για την πρόσβαση σε χώρους με βάση τους εσωτερικούς κανονισμούς των ΑΕΙ».

Η ανακοίνωση του Κινήματος Αλλαγής για τη φύλαξη των πανεπιστημίων έχει τόσα «Ναι», όσα και «Όχι», έτσι ώστε να διατηρεί μια ισορροπία τόσο προσεκτικά ζυγισμένη, που καταλήγει να αυτοαναιρείται. Αυτό το «τόσο όσο» και το «ναι μεν, αλλά» δείχνει αδυναμία απόφασης. Δείχνει πως θέλει να φτιάξει ομελέτα, αλλά χωρίς να σπάσει αβγά.

Η προστασία της σωματικής και ψυχικής ακεραιότητας χιλιάδων φοιτητών και πανεπιστημιακών και η διαφύλαξη της δημόσιας περιουσίας από τους πάσης φύσεως τραμπούκους, μπαχαλάκηδες και «δικαιωματιστές» είναι το μεγάλο ζητούμενο. Δεν μπορεί λοιπόν σε αυτή τη ζυγαριά να μπαίνουν κόφτες υπό το φόβο μήπως δυσαρεστηθούν κάποιοι ή μήπως θεωρηθεί πως παραβιάζεται το αυτοδιοίκητο. Ακόμα και στο άβατο του Αγιου Ορους, κανόνες υπάρχουν.

Είναι προφανές πως κανείς δεν θέλει αστυνομοκρατούμενα πανεπιστήμια. Η κυβέρνηση ξεκαθάρισε από την πρώτη στιγμή ότι θα είναι ένα σώμα ειδικά εκπαιδευμένο, που δεν θα οπλοφορεί, που θα βρίσκεται σε άμεση συνεννόηση και επαφή με τις πανεπιστημιακές αρχές, αλλά που θα έχει την δυνατότητα και την αρμοδιότητα να επεμβαίνει όταν σημειώνονται κλοπές, ληστείες, επιθέσεις, που θα κάνει περιπολίες και θα ελέγχει.

Μα, αυτό άλλωστε δεν είναι το ζητούμενο; Αν δεν μπορεί να επεμβαίνει για να αποτρέπει επικίνδυνες καταστάσεις, τι νόημα έχει να υπάρχει; Για να είμαστε δίκαιοι πάντως, η καταρχήν τοποθέτηση του ΚΙΝ.ΑΛ. δείχνει πως τουλάχιστον συμμετέχει στο διάλογο. Σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, που από όταν επέστρεψε στα έδρανα της αντιπολίτευσης, ξαναθυμήθηκε το «Οχι σε όλα» της επαναστατικής, στατικής γυμναστικής.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr