Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος
Η Ρωσία είναι σίγουρα μια άλλη ιστορία, λόγω των ειδικών δεσμών της με τον Τραμπ. Ομως στη συνέντευξη που παραχώρησε ο νέος πρόεδρος στους «New York Times» επιβεβαιώθηκε ότι το αμερικανικό κράτος έχει συνέχεια, παρά τις υπαρκτές διαφορές στρατηγικής των κέντρων ισχύος του.
Σε ό,τι αφορά την Κίνα, ο Τζο Μπάιντεν δήλωσε ότι δεν θα καταργήσει, τουλάχιστον σε πρώτη φάση, την προκαταρκτική «εμπορική εκεχειρία» (Φάση 1) που είχε συνάψει ο προκάτοχός του με το Πεκίνο, καθώς περιέχει ευνοϊκές ρήτρες για τις αμερικανικές εξαγωγές. Ούτε τους δασμούς του Τραμπ σκοπεύει να άρει σύντομα, καθώς προσβλέπει μέσω αυτών στην ανάκτηση της πρωτοβουλίας κατά τις διμερείς διαπραγματεύσεις που έπονται.
Για τέτοια σύμπνοια μιλάμε, με αποκορύφωμα την έκκληση Μπάιντεν στους Ρεπουμπλικανούς να συμφωνήσουν σε ενιαία πολιτική έναντι της Κίνας, με στόχο «να δώσουμε σκληρή μάχη για να επενδύσουμε πρώτα στην Αμερική» (άραγε πόσο διαφέρει αυτό από το America First;).
Η Δώρα, η Γαρυφαλλιά και αύριο;
Εκεί όμως που εξέπληξε δυσάρεστα ο νέος πρόεδρος ήταν στο θέμα του Ιράν. Ενώ θα περίμενε κανείς να επιστρέψει άνευ όρων στην πυρηνική συμφωνία του 2015 με αρχιτέκτονα τον Μπαράκ Ομπάμα, ζητώντας απλώς από την Τεχεράνη να εφαρμόσει τους όρους της διακόπτοντας τον υπερβάλλοντα εμπλουτισμό ουρανίου, ο Μπάιντεν ανακοίνωσε ότι θα θέσει πρόσθετους όρους στο Ιράν, βάζοντας στο τραπέζι αυτά που… ζητούσε ο Τραμπ και που ανάγκασε τους Ευρωπαίους να τα αποδεχθούν.
Ο Μπάιντεν έθεσε το ζήτημα του ιρανικού πυραυλικού οπλοστασίου (όρος που δεν περιλαμβανόταν στην συμφωνία) και απαίτησε αυστηρότερους ελέγχους και περιορισμούς του πυρηνικού προγράμματος, ώστε «να μην αποκτήσει ποτέ το Ιράν πυρηνικά όπλα, που θα αποσταθεροποιήσουν τη Μέση Ανατολή».
Στα εσωτερικά μπορεί να έχουν διαφορές, αλλά στα εξωτερικά… ίδια γεύση.
Από την έντυπη έκδοση
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr