Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Αρχικά ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ταχθεί υπέρ της συμβολικής κατάθεσης στεφάνου στο χώρο του Πολυτεχνείου, δείχνοντας σεβασμό στο γενικό κλίμα των περιοριστικών μέτρων. Ωστόσο, πολύ γρήγορα, και υπό την πίεση που άσκησε εντός της Βουλής τόσο ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας όσο και ο Γιάννης Βαρουφάκης για δυναμικές ενέργειες, υποχρεώθηκε να αλλάξει γραμμή και να συνυπογράψει το κείμενο που είχε συντάξει ο Περισσός.

Ταυτόχρονα, ο κ. Τσίπρας επιτέθηκε στην κυβέρνηση χαρακτηρίζοντας «χουντική» την απόφαση της Αστυνομίας για απαγόρευση των συναθροίσεων ενώ στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ μίλησαν για «εκτροπή» και ακόμη περισσότερο για «πραξικόπημα».

Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας με την οποία απερρίφθη η προσφυγή του ΜέΡΑ25, θεωρώντας ότι για λόγους δημοσίου συμφέροντος και προστασίας της δημόσιας υγείας δεν πρέπει να γίνουν συγκεντρώσεις, κατέρριψε το επιχείρημα περί «χούντας» που επικρατούσε στον πολιτικό λόγο του ΣΥΡΙΖΑ.

Σύμφωνα με μετρήσεις της κοινής γνώμης, η πλειοψηφία των πολιτών είχε ταχθεί υπέρ του συμβολικού εορτασμού του Πολυτεχνείου, όπως δηλαδή συνέβη και με την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, ή ακόμη της μη πραγματοποίησης εκδηλώσεων, και μόνο ένα μονοψήφιο ποσοστό πίστευε ότι θα πρέπει να διεξαχθούν κανονικά οι εκδηλώσεις.

Πολιτικά ο ΣΥΡΙΖΑ «στριμώχθηκε» σε έναν χώρο που έχει ως κυρίαρχη δύναμη το ΚΚΕ ενώ παράλληλα εγκατέλειψε θέσεις της Κεντροαριστεράς, δίνοντας την ευκαιρία στη Φώφη Γεννηματά να διαφοροποιηθεί μη υπογράφοντας το κείμενο των τριών κομμάτων της Αριστεράς και παίρνοντας αποστάσεις από τις αποφάσεις για συγκεντρώσεις, χωρίς να σταματά την κριτική προς την κυβέρνηση.

Εκτός, όμως, από τις κινήσεις που βλέπουμε στην πολιτική σκακιέρα, υπάρχει μία βασική παράμετρος που δεν υποεκτιμάται από την αξιωματική αντιπολίτευση. Η κοινωνία κινείται με άλλους όρους, στέκεται αδιάφορη στις κινήσεις τακτικής των κομμάτων, προτάσσει τη δημόσια υγεία και προβληματίζεται για την επόμενη ημέρα.

Μέσα στον Νοέμβριο έχουμε θρηνήσει πάνω από 500 νεκρούς, σχεδόν άλλοι τόσο χαροπαλεύουν διασωληνωμένοι στα νοσοκομεία όλης της χώρας ενώ το ΕΣΥ παλεύει με τα όριά του. Η πλειονότητα των πολιτών που κλείνεται στο σπίτι από τις 9 το βράδυ, πιστεύοντας ότι όσο πιο αποτελεσματική είναι η τήρηση των μέτρων τόσο πιο γρήγορα θα επιστρέψουμε σε μία μορφή κανονικότητας, αγωνιά για το πώς θα ανοίξει η οικονομία και τι θα βρουν στις επιχειρήσεις που εργάζονταν. Δεν πιστεύει ότι κάποιες «χουντικές δυνάμεις» ανέλαβαν δράση για να στερήσουν από τα κομματικά επιτελεία την πορεία για το Πολυτεχνείο με «πρόσχημα» τον κορονοϊό. Γιατί οι νεκροί της πανδημίας δεν συνιστούν πρόσχημα αλλά το λόγο για τον οποίο όλες οι πολιτικές δυνάμεις έπρεπε να συνταχθούν με την κοινή λογική και όχι να στέλνουν το μήνυμα στην κοινωνία ότι μπορούν να παραβιάζουν το νόμο επειδή έχουν ισχυρή κομματική οργάνωση. Πώς θα πείσουν τους πολίτες για την κριτική τους προς την κυβέρνηση ότι άργησε να λάβει μέτρα για τον κορονοϊό όταν τα κόμματα της Αριστεράς παραβγαίνουν στο ποιο θα τα παραβιάσει πρώτο; Το μέτωπο ευθύνης που χρειαζόμαστε για να αντιμετωπίσουμε την πανδημία δεν είναι και τόσο αρραγές όσο νομίζουμε.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση