Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Ως σύγχρονοι «ιεροξεταστές», 16 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσαν τροπολογία ζητώντας τη δημοσιοποίηση των πρακτικών της Επιτροπής «ώστε να γνωρίζουμε τις εισηγήσεις τους», όπως είπε και η γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας κυρία Ολγα Γεροβασίλη. Στην ίδια τροπολογία τονίζεται ότι η δημοσιοποίηση των πρακτικών «θα συμβάλει στη διαυγή αποτύπωση της ανεξαρτησίας της Επιτροπής, καθώς και στη βελτίωση του κοινοβουλευτικού έργου των κομμάτων». Δηλαδή η Δημοκρατία μας θα λειτουργήσει καλύτερα εάν μάθουμε ότι σε ένα συμβούλιο διαφώνησαν κάποια μέλη της Επιτροπής, αλλά η απόφαση ελήφθη κατά πλειοψηφία;

Και αλήθεια ποιος θα κρίνει τους επιστήμονες; Τα κομματικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ; Μήπως ο πρώην αναπληρωτής Υγείας που έσπασε την καραντίνα και έστειλε μήνυμα παραβίασης των περιοριστικών μέτρων ή μήπως ο κ. Τσίπρας που τον κάλυψε, λέγοντας ότι αφού είχε κάνει τεστ 48 ώρες νωρίτερα μπορούσε να δειπνήσει, αλλά να μην το κάνει βούκινο στα μέσα δικτύωσης;

Σε τι εξυπηρετεί μία τέτοια κίνηση, όταν όλοι γνωρίζουμε ότι μέσα σε ένα επιστημονικό συμβούλιο, το οποίο μάλιστα δίνει μάχη με έναν άγνωστο ιό, αναπτύσσονται ή συγκρούονται και αντίθετες απόψεις ακριβώς επειδή υπάρχει η αίσθηση της απόλυτης ελευθερίας και ανεξαρτησίας των μελών της Επιτροπής, ώστε να εκφράζονται χωρίς κωλύματα.

Σε αυτή την κρίσιμη περίοδο, με το δεύτερο κύμα της πανδημίας να έχει ξεσπάσει στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ευρώπη, τα κόμματα πρέπει να αφήσουν έξω από την αντιπαράθεσή τους επιστήμονες, οι οποίοι καθοδηγούν τις κινήσεις της Πολιτείας.

O ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί την κυβέρνηση ότι «εργαλοποιεί» την Επιστημονική Επιτροπή, αλλά με την τυφλή αντιπολίτευση που ασκεί τελικά θέλει να εργαλειοποιήσει την πανδημία. Δεν θα αποκομίσει πολιτικά οφέλη από αυτή την επιλογή, παρά μόνο θα οδηγήσει στην αυτολογοκρισία των επιστημόνων, που θα είναι το χειρότερο το οποίο μπορεί να συμβεί σε μία επιτροπή από την οποία εξάγονται κρίσιμες αποφάσεις για τη δημόσια υγεία.

Κανείς δεν μπορεί να υπαγορεύσει τον τρόπο με τον οποίο στην Κουμουνδούρου θα ασκήσουν το ρόλο τους, όμως την ώρα της μάχης δεν μπορεί να αμφισβητούνται οι στρατηγοί. Και στην περίπτωση της πανδημίας στρατηγοί είναι τα μέλη της Επιστημονικής Επιτροπής, που έχουν οδηγήσει τη χώρα μας σε πολύ λιγότερους θανάτους από τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Ας κάνουν όλο ένα βήμα πίσω και όταν ξεπεράσουμε την πανδημία ας βγουν τα αντιπολιτευτικά μαχαίρια, όχι όμως τώρα.

ΕΝΑ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΕΡΓΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟ

Το βιβλίο του εκπαιδευτικού Μελέτη Μελετόπουλου για τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καπόν, αποτελεί μία πολύτιμη παρακαταθήκη για όλους. Ο συγγραφέας είχε την τιμή να συναντηθεί πολλές φορές με τον πολιτικό και διανοούμενο, ο οποίος με το βίο και τη δράση του σημάδεψε την Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας και το αποτέλεσμα ήταν να προκύψει ένα μνημειώδες έργο.

Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου παρουσιάζεται η ταραγμένη πορεία της χώρας τον 20ό αιώνα, ενώ αποκαλύπτονται για πρώτη φορά άγνωστα στοιχεία και ανέκδοτες λεπτομέρειες για σημαντικά γεγονότα της πολιτικής σκηνής. Είναι σαφές ότι ο κ. Μελετόπουλος έχει προχωρήσει σε πολυετή έρευνα, που αποτυπώνεται στο έργο του μέσα από μία γρήγορη και ενδιαφέρουσα γραφή. Οι αναγνώστες θα ακολουθήσουν τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο από τα νεανικά του χρόνια και την Πάτρα της Bell Epoque μέχρι τη Χαϊδελβέργη των διανοούμενων της Ευρώπης και από την επιστροφή του στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου έως τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου.

Στη συνέχεια, θα πορευτούν στο μέτωπο του ελληνοϊταλικού πολέμου, στη διαφυγή του Κανελλόπουλου στη Μέση Ανατολή και στη συγκρότηση του Ιερού Λόχου, μέχρι τα τραγικά γεγονότα του Εμφυλίου. Η πολιτική πορεία του Παναγιώτη Κανελλόπουλου στο χώρο της Δεξιάς δίπλα σε Παπάγο και Καραμανλή παρουσιάζεται με άγνωστες λεπτομέρειες, ενώ το βιβλίο ολοκληρώνεται με τη σύλληψη του πρωταγωνιστή την 21η Απριλίου του 1967.

Ακολουθούν ο επίλογος και η συγκλονιστική για έναν πολιτικό αυτοκριτική για τα γεγονότα της μεταπολεμικής περιόδου. Το βιβλίο του Μελέτη Μελετόπουλου πραγματικά είναι ένας θησαυρός για κάθε αναγνώστη που θέλει να γνωρίσει τη σύγχρονη Ιστορία μέσα από την πορεία ενός πολιτικού που βρισκόταν στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων για αρκετές δεκαετίες.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση