Γράφει ο Κωνσταντίνος Β. Κόλλιας*
…Σε μια οικονομία, η οποία εξακολουθεί να ταλαιπωρείται από τις εκκρεμότητες με τους δανειστές και το κλείσιμο της αξιολόγησης.
…Σε μια οικονομία, που συνεχίζει να λειτουργεί με στρεβλώσεις και αδυναμίες, οι οποίες κρατούν δεμένα τα πόδια των επιχειρήσεων, που θέλουν να φύγουν μπροστά.
…Σε μια οικονομία, στις πλάτες της οποίας παραμένει το βάρος του προβλήματος των «κόκκινων» δανείων… πρόβλημα, που διατηρεί τους σκελετούς στους ισολογισμούς των τραπεζών και δεν τους επιτρέπει να επανεκκινήσουν επί της ουσίας τη βασική τους λειτουργία, της χορήγησης ρευστότητας στην αγορά.
Ρευστότητα, που είναι απολύτως απαραίτητη όχι μόνο για την επιβίωση των εταιριών, αλλά και για τη χρηματοδότηση projects πάνω στην καινοτομία, στην έρευνα και στις νέες τεχνολογίες.
Αυτές είναι οι κατευθύνσεις στις οποίες κινούνται οι βιομηχανίες -μεγάλες, αλλά και μικρότερες- σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτό τον προσανατολισμό οφείλουν να έχουν και οι ελληνικές εταιρίες, κυρίως όσες έχουν εξαγωγικό προσανατολισμό.
2014 και 2024, ομοιότητες και διαφορές
Σε μια περίοδο, όπου αρκετές εξ αυτών αναπτύσσονται διαρκώς με το βλέμμα εκτός συνόρων, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να μείνουν πίσω.
Για να μπορέσουν, λοιπόν, οι τράπεζες να χορηγήσουν αυτά τα κεφάλαια, πρέπει όχι μόνο να έχουν καθαρούς ισολογισμούς, αλλά και να λειτουργούν και να λαμβάνουν αποφάσεις απερίσπαστα. Με άλλα λόγια, να διέπονται από εταιρική διακυβέρνηση χωρίς παρεμβάσεις και κάθε είδους εμπόδιο στη διαχείριση των καθημερινών ζητημάτων, περισσότερο ή λιγότερο σοβαρών. Διότι τα όσα βλέπουμε να συμβαίνουν τελευταία στα ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα κάθε άλλο παρά βοηθούν και συμβάλλουν προς αυτή την κατεύθυνση.
Και δεν είναι μόνο αυτό. Η όλη συζήτηση για ενδεχόμενες πρόωρες εκλογές -γίνουν, δεν γίνουν, αρκεί απλά η ανακύκλωση του ζητήματος για να κάνει ζημιά- και το γεγονός ότι δεν λαμβάνονται αναπτυξιακά μέτρα -κάθε άλλο- ενισχύουν σημαντικά τους δισταγμούς όσων, εντός και εκτός Ελλάδος, θέλουν να βάλουν χρήματα στην εγχώρια αγορά.
Στην ουσία, όλα αυτά είναι παράγοντες, που αποτελούν τα απόλυτα συγκοινωνούντα δοχεία. Και σε αυτούς έρχεται να προστεθεί ακόμα ένας, ιδιαίτερα σημαντικός: ο συναλλαγματικός.
Διότι η απόφαση της επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, Janet Yellen, να αυξήσει τα αμερικανικά επιτόκια και η βεβαιότητα, πλέον, ότι αυτό θα συμβεί άλλες τρεις φορές, μέσα στο 2017, οδηγεί διαρκώς -και θα οδηγεί, όπως εκτιμούν αναλυτές- στην άνοδο του δολαρίου και την πτώση του ευρώ. Αυτό αποτελεί από τις πλέον ευνοϊκές εξελίξεις, αλλά και προοπτικές, για τους Ελληνες εξαγωγείς. Συνεπώς, όχι απλά οφείλουμε, αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να επιλύσουμε κάθε πρόβλημα και αγκύλωση και να δημιουργήσουμε τις πλέον κατάλληλες προϋποθέσεις, ώστε οι ελληνικές επιχειρήσεις να σταθούν γερά στα πόδια τους και να λειτουργήσουν χωρίς εμπόδια για να κερδίσουν όσο το δυνατόν περισσότερα από την παρούσα συγκυρία.
*Ο Κωνσταντίνος Β. Κόλλιας είναι πρόεδρος του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος
Από το ένθετο Οικονομία του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής