Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*
Και πριν σκεφτούμε επενδύσεις τύπου καζίνο ή ξενοδοχείων (τα οποία παρεμπιπτόντως είναι καλοδεχούμενα όπως κάθε υγιής επιχειρηματική δραστηριότητα), αυτή τη φορά η επένδυση έρχεται από τα γράμματα. Τα Ελληνικά Γράμματα για την ακρίβεια. Η ανακοίνωση ότι ένας εκδοτικός οίκος, με μακρά ιστορία που γνώρισε μεγάλες στιγμές αλλά που βίωσε και ένα ηχηρό λουκέτο, ανοίγει και πάλι δεν μπορεί παρά να σκορπά αισιοδοξία.
2014 και 2024, ομοιότητες και διαφορές
Τα Ελληνικά Γράμματα ξεκίνησαν το 1957 από τον Δημήτρη Παπαχριστοφίλου και μετά πέρασαν στο γιο του Παύλο. Γρήγορα επεκτάθηκαν σε πολλούς τομείς, εξέδωσαν σημαντικούς νέους αλλά και κλασικούς τίτλους, μέχρι που το 2001 άλλαξαν επιχειρηματικό σχήμα, πέρασαν σε νέα χέρια και το 2010 έκλεισαν. Πριν από λίγες ημέρες ο Παύλος Παπαχριστοφίλου ανακοίνωσε πως ανοίγει και πάλι τον εκδοτικό οίκο, διατηρώντας ταυτόχρονα το «Πεδίο», τις έτερες εκδόσεις που είχε ιδρύσει μετά την αποχώρησή του. Ηρωική πράξη, αν αναλογιστεί κανείς πως τα πρώτα θύματα της οικονομικής κρίσης είναι αυτά που θεωρούμε πολυτέλειες: τα βιβλία, το θέατρο, οι εφημερίδες, η μουσική, οι τροφές δηλαδή που χωρίς αυτές οι νέες γενιές απειλούνται από πνευματικό σκορβούτο.
Εχουμε γράψει για τους Ελληνες που δεν διαβάζουν πια γιατί δεν έχουν χρόνο, χρήματα και, κυρίως, όρεξη. Για τις κακές πολιτικές πολιτισμού εκ μέρους της Πολιτείας αλλά και των ίδιων των εκδοτών που πολλές φορές υπερτίμησαν την αξία κάποιων βιβλίων υποτιμώντας εκείνα που δεν θα έπρεπε αλλά και για την υπερπληθώρα τίτλων. Οπως και για τα βιβλιοπωλεία που κλείνουν ή αλλάζουν μορφή για να επιβιώσουν, για την Εστία, τον Ελευθερουδάκη, για τα δισκοπωλεία, τις μουσικές και τις θεατρικές σκηνές ή τις αίθουσες τέχνης που κατεβάζουν ρολά. Δεν είναι εύκολα τα Ελληνικά Πράγματα γενικώς, αλλά αυτό κάνει το τόλμημα ακόμα πιο σπουδαίο.
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου