Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Κι όμως, η συνταγή για την οικονομία ήταν τόσο απλή. Αυτή τη φορά δεν θα χρειαζόταν να ενεργοποιηθεί ξανά το σωτήριο πρόγραμμα Θεσσαλονίκης, που μόλις θα το έβλεπαν οι δανειστές θα παρακαλούσαν να μας δανείσουν. Θα αρκούσε η εφαρμογή ενός «γενναίου εμπροσθοβαρούς πακέτου μέτρου στήριξης της οικονομίας», όπως διαβεβαίωσε τους πολίτες ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος όπως φαίνεται ξεχνά τη ρήση του Αβραάμ Λίνκολν ότι «μπορείς να ξεγελάσεις πολλούς για λίγο διάστημα ή λίγους για αρκετό χρόνο, αλλά ποτέ όλους για πάντα».
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε δεινή θέση, οι πολίτες παρά τις δυσκολίες εμπιστεύονται την κυβέρνηση και δίνουν ένα άνετο προβάδισμα, σχεδόν υπερδιπλάσιο από το εκλογικό αποτέλεσμα του 2019. Αυτή η εξέλιξη οδηγεί τον κ. Τσίπρα στις επιλογές του παρελθόντος, σε μία προσπάθεια να επαναληφθεί το εκλογικό θαύμα του Ιανουαρίου του 2015. Δημαγωγία και «μαγικές λύσεις» είναι το δίπτυχο της αντιπολιτευτικής γραμμής της Κουμουνδούρου, μόνο που η επανάληψη δεν πείθει, διότι έχει μεσολαβήσει ο λογαριασμός της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ.
Τότε ήταν το Μνημόνιο, τώρα είναι η ύφεση. Εάν όμως στην Κουμουνδούρου πιστεύουν ότι η ύφεση 15,2% που καταγράφηκε στο δεύτερο τρίμηνο του έτους θα είχε αποφευχθεί εάν εφαρμοζόταν το «εμπροσθοβαρές σχέδιο» του ΣΥΡΙΖΑ όταν όλος ο πλανήτης βρισκόταν σε καραντίνα, οι μεταφορές ήταν κλειστές όπως και οι ξένες αγορές, τότε το πρόβλημα είναι μεγάλο. Οχι γιατί λένε παραμύθια, αλλά γιατί νομίζουν ότι οι πολίτες τα πιστεύουν.
Η ύφεση δεν «σκίζεται» με αμπελοφιλοσοφίες και «εμπροσθοβαρή πακέτα» όταν η πανδημία βρίσκεται σε έξαρση και το διεθνές εμπόριο υπολειτουργεί. Εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν, η ελληνική οικονομία έχει αντιδράσει σημαντικά στις πιέσεις που δέχεται από τις επιπτώσεις του ιού, στο εξάμηνο η ύφεση είναι λίγο κάτω από το 8% όταν ο μέσος ευρωπαϊκός όρος είναι υψηλότερος.
Μένει ώσπου να φύγει…
Οταν ο κ. Τσίπρας κατηγορεί τον Μητσοτάκη ότι «μας γυρίζει στα δύσκολα χρόνια του ’10-15 και στο καθεστώς των πολιτικών του ΔΝΤ», δεν εκφράζει ανησυχία, η οποία δεν επιβεβαιώνεται από την πραγματικότητα, αλλά ευχή μήπως και ο ΣΥΡΙΖΑ «ανέβει» στο «αντι-υφεσιακό κύμα».
Η προειδοποίηση μάλιστα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ προς την κυβέρνηση, που ακούγεται μάλλον ως απειλή, ότι «αν δεν υπάρξει, έστω και τώρα, στο και πέντε, ένα συμπαγές, μελετημένο, συνολικό σχέδιο για την αντιμετώπιση της πανδημίας, θα είναι υπεύθυνη για ό,τι ακολουθήσει το χειμώνα που έρχεται», δεν συνάδει με αυτό που χαρακτηρίζεται ως υπεύθυνη αντιπολίτευση. Ας αφήσει ο κ. Τσίπρας τα μεγάλα λόγια και ας προτείνει ρεαλιστικές πολιτικές για τη διαμόρφωση ενός αναπτυξιακού μοντέλου, τα υπόλοιπα δεν τα πιστεύει ο κόσμος.
ΥΓ.: Ωραία ήταν και η ανακοίνωση του Ευκλείδη Τσακαλώτου με την οποία καλεί την κυβέρνηση σε συγκρίσεις για τις επιδόσεις της οικονομίας. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι η Ν.Δ. παρέλαβε τη χώρα με ανάπτυξη διπλάσια από τον μέσο όρο της ευρωζώνης, την έριξε κάτω από τον Μ.Ο. στο τέταρτο τρίμηνο του 2019 και τώρα η ύφεση είναι η 5η μεγαλύτερη στην Ευρώπη». Ξεπερνούμε το γεγονός ότι στο τέταρτο τρίμηνο του 2019 η Ελλάδα είχε ανάπτυξη ακριβώς στον μέσο όρο της ευρωζώνης, ο κ. Τσακαλώτος δεν πρέπει να ανησυχεί: Δεν πρόκειται να σπάσει εύκολα το ρεκόρ του να είναι ο μοναδικός υπουργός που «πετύχαινε» ύφεση (την περίοδο 2015-2106) όταν η υπόλοιπη Ευρώπη σημείωνε αναπτυξιακά άλματα.
*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής
Από την έντυπη έκδοση
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr