Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

ΚΙ, όμως, στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία έκπληξη. Πριν από 25 χρόνια έδιναν Πανελλαδικές 120.000 υποψήφιοι και οι εισακτέοι σε ΑΕΙ και ΤΕΙ μόλις και μετά βίας ξεπερνούσαν τις 40.000. Τώρα δίνουν εξετάσεις περίπου 100.000 και μπαίνουν στο πανεπιστήμιο 78.000. Το γεγονός αυτό από μόνο του αρκεί να εξηγήσει τον βασικό λόγο της κατάρρευσης των βαθμολογιών εισαγωγής.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, τις τελευταίες δεκαετίες ιδρύθηκαν ΤΕΙ σε κάθε πόλη και χωριό, για να ικανοποιηθούν πολιτικά ρουσφέτια και να τονωθούν οι τοπικές οικονομίες. Ηρθε και ο ΣΥΡΙΖΑ και το κάθε ΤΕΙ το έκανε με μια σφραγίδα… ΑΕΙ.

ΚΑΙ τώρα άνοιξε για πολλοστή φορά η συζήτηση αναφορικά με το τι θα πρέπει να διορθωθεί στο «σύστημα». Αλλοι εισηγούνται να επανέλθει η βάση εισαγωγής στο 10, στο 8, στο 5. Αλλοι να μπει λουκέτο σε μικρά ΑΕΙ τα οποία δηλώνουν ελάχιστοι υποψήφιοι. Αλλοι να μειωθούν οι εισακτέοι. Και άλλοι να αλλάξει το μοντέλο των πανελλαδικών εξετάσεων.

ΟΛΕΣ οι παραπάνω προτάσεις πρέπει να συζητηθούν. Κάποιες από αυτές είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Αλλά δεν χρειάζονται αφοριστικές λύσεις. Μπορεί κάποιο μικρό ΑΕΙ με χαμηλή βάση να ανοίγει καλύτερους επαγγελματικούς δρόμους από κάποιο δημοφιλές. Και αυτό να μην το γνωρίζουν καν οι υποψήφιοι.

ΓΙΑ μια ακόμη φορά, όμως, βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος. Το εκπαιδευτικό σύστημα δεν χρειάζεται διορθώσεις. Δεν αρκούν μερεμέτια. Χρειάζεται βαθιά μεταρρύθμιση. Ολικό επανασχεδιασμό.

ΤΟ εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να αλλάξει από την πρώτη Δημοτικού. Στα θρανία κάθονται παιδιά της ψηφιακής γενιάς και δυστυχώς διδάσκονται με πρακτικές της δεκαετίας του 1980. Με βιβλία κακογραμμένα και κακοσχεδιασμένα. Με την παπαγαλία ακόμα να κυριαρχεί. Με την Πληροφορική και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές να αντιμετωπίζονται ακόμα ως… εξωτικό φρούτο.

ΚΑΠΟΤΕ οι μαθητές πήγαιναν φροντιστήρια για να δώσουν πανελλαδικές εξετάσεις. Τώρα, το φροντιστήριο έχει μπει ως «κέντρο μελέτης» από τα χρόνια του Δημοτικού. Είμαστε η μοναδική χώρα όπου το παρεκπαιδευτικό σύστημα είναι ο βασικός πυλώνας και το σχολείο ο συμπληρωματικός!

Η Παιδεία είναι ο βασικός πυλώνας για το μέλλον μιας χώρας. Για να αλλάξει η νοοτροπία των πολιτών. Για να υπάρξει όραμα για το μέλλον. Για να δοθεί ώθηση στην οικονομία.

ΚΑΜΙΑ κυβέρνηση έως τώρα δεν έχει τολμήσει να ανοίξει αυτή την κουβέντα. Κάθε υπουργός Παιδείας κάνει μερεμέτια μέχρι να έρθει ο επόμενος και να κάνει τα δικά του μερεμέτια καταγγέλλοντας τον προηγούμενο.

ΚΑΙ το αποτέλεσμα; Το κράτος παίρνει κάτω από τη βάση στην Παιδεία. Οι γονείς -έχουν δεν έχουν- πληρώνουν χιλιάδες ευρώ σε φροντιστήρια, ενώ όλοι κοροϊδευόμαστε πως διαθέτουμε «δημόσια και δωρεάν Παιδεία».

Η κυβέρνηση έχει μπροστά της ένα δύσκολο στοίχημα, που είναι συγχρόνως και τεράστια ευκαιρία. Να μεταρρυθμίσει από το μηδέν το εκπαιδευτικό σύστημα. Υπάρχει η βούληση; Και αν υπάρχει η βούληση, μπορεί να τα καταφέρει;

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr