Γράφει η Αλίκη Κοτζιά
Η τηλεργασία και οι τηλεδιασκέψεις που περιόρισαν τις μετακινήσεις και τα ταξίδια των εργαζομένων μετέτρεψαν τα πιο πολυσύχναστα σημεία των μητροπόλεων του κόσμου (π.χ. το Λονδίνο, τη Νέα Υόρκη) σε περιοχές-φαντάσματα.
Σε πρόσφατη έρευνα του BBC επιβεβαιώθηκε πως 50 μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι του Ηνωμένου Βασιλείου έχουν καταστρώσει σχέδια ώστε να μην επιστρέψουν όλοι οι εργαζόμενοι στα γραφεία τους με κανονικό ωράριο.
Οι εργαζόμενοι στις εταιρίες (πολυεθνικές, νομικών συμβούλων κ.λπ.) έκαναν το επιχειρηματικό κέντρο του Λονδίνου να σφύζει από ζωή. Ενας ολόκληρος παράλληλος κόσμος ζούσε από εκείνους που έφθαναν κάθε πρωί στα γραφεία τους. Εστιατόρια, καφέ μπαράκια, ακόμη και καθαριστήρια είχαν πολλή δουλειά από τους εργαζομένους που χαλάρωναν για μεσημεριανό ή κανόνιζαν συναντήσεις με συναδέλφους μετά την εργασία τους.
Η επιμονή της πανδημίας και ο φόβος ενός νέου lockdown έχει οδηγήσει μεγάλες εταιρίες να μειώνουν στο 50% την παρουσία των υπαλλήλων τους καθιερώνοντας την τηλεργασία – ή στη χειρότερη περίπτωση αναστέλλοντας πολλές εργασιακές συμβάσεις.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Για παράδειγμα, ο όμιλος Lloyds Banking ειδοποίησε την πλειονότητα των 65.000 υπαλλήλων του ότι είναι προτιμότερο να εργαστούν από το σπίτι έως ότου αντιμετωπιστεί η πανδημία.
Στη Νέα Υόρκη πολλοί ξενοικιάζουν τα διαμερίσματά τους για να μετοικήσουν σε περιοχές λιγότερο πολυάνθρωπες –κυρίως όσοι ζουν στριμωγμένοι σε μικρά διαμερίσματα κι επιπλέον έχασαν τις δουλειές τους λόγω κορονοϊού.
Η έξοδος όσων διαβλέπουν ζοφερό μέλλον στην αμερικανική μητρόπολη εξαιτίας της κατάστασης προκαλεί ωστόσο και μια καλοδεχούμενη μείωση της τιμής των ενοικίων. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, από τον Μάρτιο μέχρι τον Μάιο 420.000 κάτοικοι έχουν εγκαταλείψει τη Ν. Υόρκη.
Οι πιο ευάλωτοι οικονομικά – άνθρωποι του μεροκάματου αλλά και υπάλληλοι, καλλιτέχνες- δεν μπορούν να ζήσουν πια στην πόλη. Οσο για τους πλούσιους έχουν κι άλλες επιλογές –π.χ. τα Χάμπτονς.
Από την έντυπη έκδοση