Εάν είχαμε κυβέρνηση Τσίπρα ποια γραμμή θα επικρατούσε στα εθνικά μας θέματα; Αλήθεια, ποια είναι η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ στα Ελληνοτουρκικά; Ποιος θα επικρατούσε στην αναμέτρηση μεταξύ Βαλντέν και Πολάκη ή στην κόντρα Μπίστη με Κοτζιά; Ευτυχώς δεν πρόκειται για ημιτελικούς Champions League για να ψάχνουμε τους νικητές και ευτυχέστερα ότι δεν θα χρειαστεί να βρούμε τις απαντήσεις τώρα, τις έδωσε ο ελληνικός λαός πέρυσι τον Ιούλιο και ισχύουν μέχρι το 2023.

Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Το πρόβλημα ξεκινά από την ηγεσία, που δεν έχει σαφή γραμμή στα περισσότερα μεγάλα θέματα, από την οικονομία μέχρι την εξωτερική πολιτική. Οι κινήσεις της Κουμουνδούρου μοιάζουν με ένα εκκρεμές, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να ισορροπήσει μεταξύ των σκληρών του κόμματος και των «νέων» στελεχών, που άλλοτε βαπτίζονται «νεοσημιτικοί» όπως συνέβη με τον κ. Μπίστη και άλλοτε «νεοσυριζαίοι».

Για παράδειγμα, ο κ. Τσίπρας με το πρόσφατο άρθρο του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» παραδέχθηκε ότι και η κυβέρνησή του διαπραγματευόταν με την Αίγυπτο για την υπογραφή έστω και τμηματικής συμφωνίας αλλά επιτέθηκε στον Μητσοτάκη γιατί το έπραξε, προσχωρώντας στη γραμμή Κοτζιά, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ υποστήριξε ότι με τη συμφωνία του Καΐρου υπέστημεν εθνική υποχώρηση έναντι των τουρκικών συμφερόντων.

Το γεγονός ότι μετά τις υπογραφές του Δένδια ο Ερντογάν έβγαλε τον στόλο στο Καστελλόριζο και άφριζε από την οργή του δηλώνοντας ότι η ελληνο-αιγυπτιακή συμφωνία είναι άκυρη αποτελεί μία μικρή λεπτομέρεια.

Το πρόβλημα που δεν αφορά μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά έχει ευρύτερες διαστάσεις είναι ότι τα «παλαιά» και «νεότερα» στελέχη χρησιμοποιούν ακόμη και τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής για «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» εντός των κομματικών τειχών.

Το έθιξε στην τελευταία ανάρτησή του στο facebook ο Νίκος Μπίστης που τα έβαλε με τον Κοτζιά και τον Πολάκη γιατί τον «φωτογράφιζαν» ως νεοσημιτικό και τον ομαδοποιούσαν μαζί με τον Τσακαλώτο και τους «λεγόμενους 53», κατά την έκφραση του πρώτου υπουργού Εξωτερικών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

«Τώρα θυμήθηκε ο Κοτζιάς ότι είμαστε σημιτικοί και νεοσυριζαίοι. Αλλά και εδώ θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικός γιατί δεν έχουμε όλοι μνήμη χρυσόψαρου και η κατηγορία αυτή τον συμπεριλαμβάνει. Ηταν σύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου, υπουργού Εξωτερικών στην κυβέρνηση Σημίτη», απάντησε μεταξύ άλλων ο κ. Μπίστης, που ωστόσο εισήλθε και στην ουσία των εθνικών θεμάτων αμφισβητώντας τις θέσεις του κ. Κοτζιά για τον βαθμό επήρειας των ελληνικών νησιών.

Και μέσα σε όλα αυτά έρχεται και ο κ. Σωτήρης Βαλντέν, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης και της επιτροπής προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, που με άρθρο του στην «ΕφΣυν» ουσιαστικά αμφισβητεί την επίσημη θέση του ΣΥΡΙΖΑ σύμφωνα με την οποία το μόνο στοιχείο διαπραγμάτευσης στο τραπέζι της συζήτησης με την Τουρκία είναι ο καθορισμός της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας.

Στο άρθρο του το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι η κυβέρνηση Τσίπρα «αυτοτελώς ή δέσμια εθνικιστών, προτίμησε τη στασιμότητα από έναν επωφελή συμβιβασμό» ενώ σημείωσε ότι η υπογραφή της ελληνο-αιγυπτιακής συμφωνίας για την ΑΟΖ πυροδότησε μια νέα επικίνδυνη ελληνο-τουρκική κρίση.
Τελικό συμπέρασμα: Οι απόψεις στον ΣΥΡΙΖΑ είναι περισσότερες από τα προβλήματα. Για αυτό και δεν μπορούν να αρθρώσουν ενιαία γραμμή.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr