Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Αυτή τη φορά δεν ανέβηκε σε τρακτέρ, ούτε υποσχέθηκε κατάργηση της λιτότητας, όπως έκανε πριν κερδίσει τις εκλογές του 2015 κατακεραυνώνοντας τις μνημονιακές κυβερνήσεις. Προχώρησε σε πιο «συστημικές» δηλώσεις.

«Μια χώρα που δεν παράγει, που δεν εξάγει, δεν μπορεί να πάει μπροστά», τόνισε μιλώντας προς τους αγρότες της περιοχής και η διαπίστωσή του είναι σωστή, μόνο που οι πολιτικές που εφήρμοσε ως πρωθυπουργός ήταν οι ακριβώς αντίθετες. Επιβάρυνε τις παραγωγικές δυνάμεις με πρόσθετους φόρους και εισφορές, με αποτέλεσμα η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας να βρεθεί στις χαμηλότερες θέσεις της παγκόσμιας κατάταξης.

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Ελβετικού Ινστιτούτου για το Μάνατζμεντ, που δημοσιοποίησε ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Ελλάδος (ΣΒΕ), η οικονομία το 2020 ανέβηκε στην 49η θέση της παγκόσμιας ανταγωνιστικότητας, από την 58η όπου βρισκόταν το 2019. Η άνοδος σημειώθηκε με αιχμή την πολιτική αλλαγή της 7ης Ιουλίου, καθώς οι δείκτες του 2020 καταρτίστηκαν με βάση τις επιδόσεις της χώρας το 2019. Ετσι, στην κατηγορία της κυβερνητικής αποτελεσματικότητας η Ελλάδα βρέθηκε στην 50ή θέση από την 60ή μεταξύ 63 χωρών, στον δείκτη οικονομικής αποδοτικότητας κερδίσαμε άλλες 5 θέσεις (στην 50ή), ενώ στην επιχειρηματική αποτελεσματικότητα καταγράφηκε άνοδος 8 θέσεων.

Ο κ. Τσίπρας μιλάει για την ανάγκη ενός νέου παραγωγικού συμβολαίου, αλλά επί των ημερών του η οικονομία έχασε έδαφος και οι επαγγελματίες, όπως και οι αγρότες, φορτώθηκαν με βάρη που δεν περίμεναν το 2015. Τα ελληνικά προϊόντα έγιναν ακριβότερα λόγω των αυξήσεων του ΦΠΑ, ενώ το ίδιο συνέβη με τις επαγγελματικές δραστηριότητες που επιβαρύνθηκαν με χαράτσια του νόμου Κατρούγκαλου.

Γι’ αυτό ο κ. Τσίπρας υστερεί έναντι του Μητσοτάκη στην καταλληλότητα του πρωθυπουργού με πάνω από 30 μονάδες. Δεν μπορεί να πείσει τους πολίτες ότι διαθέτει οικονομικό πρόγραμμα.

Η κυβέρνηση έχει χειριστεί αποτελεσματικά την πανδημία, αντιμετώπισε τους εκβιασμούς του Ερντογάν με το μεταναστευτικό στον Εβρο και σχεδιάζει την ανάκαμψη με βάση τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης.

Οι δυσκολίες είναι ακόμη μεγάλες, στο δεύτερο και τρίτο τρίμηνο η ύφεση θα είναι σημαντική λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών που επικρατούν στον τουρισμό, όμως η χώρα έχει θωρακίσει τα δημόσια οικονομικά της μέσω της ένταξης των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ και της συνετούς διαχείρισης των διαθεσίμων για τη στήριξη επιχειρήσεων και εργαζομένων.

Η αξιοπιστία της κυβέρνησης αποτυπώνεται στη σημαντική υποχώρηση του κόστους δανεισμού και στην πρόσφατη επιτυχημένη έκδοση δεκαετούς ομολόγου. Η υστέρηση που σημειώθηκε στα έσοδα του Μαΐου δείχνει ότι λογικές τύπου «δώστε τα όλα τώρα», που έχει υιοθετήσει ο ΣΥΡΙΖΑ σε μια προσπάθεια να αρθρώσει αντιπολιτευτικό λόγο, θα ήταν καταστροφικές για τη χώρα, καθώς θα γυρίζαμε σε συνθήκες Μνημονίων.

Ο κ. Τσίπρας θέλει να αναβιώσει όρους της δεκαετίας του ’80, αλλά τα κοινωνικά συμβόλαια με το λαό υπογράφονται κατά κανόνα στις εκλογές. Οσο για το παραγωγικό μοντέλο, κάθε ιδέα ή πρόταση αποδεκτή για να τεθεί στη δημόσια ατζέντα, μόνο που πλέον λεφτόδεντρα δεν υπάρχουν. Το γνωρίζουν καλύτερα απ’ όλους οι αγρότες του Κιλελέρ.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση