Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Οι προκλήσεις κλιμακώνονται καθημερινώς, φανερώνουν τη «λύσσα» της Αγκυρας κατά της χώρας μας, σε μία περίοδο κατά την οποία η τουρκική οικονομία βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης και η δύναμη του Ερντογάν στο εσωτερικό της χώρας εξασθενεί λόγω της δυσαρέσκειας των Τούρκων για την ακρίβεια αλλά και την κακή διαχείριση της πανδημίας του κορονοϊού.
Γι’ αυτό είναι και επικίνδυνη τώρα η γειτονική χώρα, που κυβερνάται από έναν ανεξέλεγκτο πρόεδρο, ο οποίος έχει υποστεί διπλωματικές, οικονομικές και κοινωνικές ήττες.
Η επιθετικότητα της Αγκυρας θα συνεχισθεί και τους επόμενους μήνες, όπως προκύπτει από την ανακίνηση του ψευδομνημονίου με τη Λιβύη και την πρόθεση της τουρκικής εταιρίας πετρελαίων να προχωρήσει σε έρευνες για υδρογονάνθρακες σε θαλάσσιες περιοχές που βρίσκονται σε απόσταση 6 μιλίων από την Κρήτη, την Κάρπαθο και τη Ρόδο. Ο Ερντογάν συμπεριφέρεται σαν πειρατής της Ανατολικής Μεσογείου, φαίνεται ότι δεν έχει διδαχθεί από το πάθημα που υπέστη στον Εβρο και θέλει να δοκιμάσει την τύχη του στο Αιγαίο.
Αντιθέτως, η ελληνική κυβέρνηση κινείται μεθοδικά σε τρία επίπεδα.
Πρώτον, ασκεί ενεργητική διπλωματία, όπως φάνηκε από τη συμφωνία που υπεγράφη με την Ιταλία για την ΑΟΖ στο Ιόνιο. Την επόμενη εβδομάδα ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, θα μεταβεί στο Κάιρο για να συνεχίσει τις διαβουλεύσεις με την αιγυπτιακή πλευρά για σύναψη αντίστοιχης συμφωνίας. Αν και η ΑΟΖ με την Αίγυπτο είναι πιο σύνθετη υπόθεση, μία επιτυχής ολοκλήρωση της διαδικασίας θα αφοπλίσει πλήρως την παράλογη επιχειρηματολογία της Τουρκίας, που θέλει να «μοιράσει» τη Μεσόγειο αγνοώντας τα κυριαρχικά δικαιώματα των ελληνικών νησιών. Οι κινήσεις της χώρας μας γίνονται με απόλυτο σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο σε αντίθεση με τις παρανομίες των γειτόνων.
Δεύτερον, η Αθήνα κινητοποιεί την Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται σε διαρκή επικοινωνία με την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ενωσης ενημερώνοντας για τις τουρκικές απειλές ώστε να έχει πλήρη υποστήριξη, όπως συνέβη και στην περίπτωση του Εβρου. Παράλληλα, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχει λάβει θέσεις κοντά στα ελληνικά συμφέροντα, ωστόσο το γεγονός ότι οι ΗΠΑ βρίσκονται σε τροχιά προεκλογικής περιόδου δημιουργεί «κενά εξουσίας» τα οποία θέλει να εκμεταλλευθεί η Τουρκία. Σε κάθε περίπτωση, η χώρα μας δεν είναι μόνη, η άλλη πλευρά αισθάνεται τη διεθνή απομόνωση.
Τρίτον, οι Ενοπλες Δυνάμεις βρίσκονται σε πλήρη ετοιμότητα για να αντιμετωπίσουν κάθε πρόκληση. Τα γεγονότα του περασμένου Φεβρουαρίου, όταν η Αγκυρα θέλησε να καταλύσει τα ελληνικά σύνορα στέλνοντας χιλιάδες μετανάστες στην περιοχή του Εβρου, απέδειξαν την αποτελεσματικότητα του Στρατού και της Ελληνικής Αστυνομίας αλλά και την ενότητα του ελληνικού λαού. Ο Ερντογάν μπορεί να σχεδιάζει «θερμά επεισόδια» αλλά το κόστος για τον ίδιο εάν προχωρήσει σε μία τέτοια απονενοημένη κίνηση θα είναι τεράστιο.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Από τη βεντάλια των προκλήσεων δεν έχει ξεφύγει η Αγία Σοφία, με ανιστόρητες θέσεις από το τουρκικό ΥΠΕΞ που προκαλούν θυμηδία. Η Αγία Σοφία ποτέ δεν ήταν και ποτέ δεν έγινε κτήμα της οθωμανικής ιδιοκτησίας, όπως υποστήριξε με πρωτοφανή ιταμότητα ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Τσαβούσογλου, ο οποίος μάλλον έχει μπερδέψει το κορυφαίο μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς και χριστιανικής πίστης με τα «γιουρούσια» βαρβάρων. Οι δηλώσεις αυτές αποτυπώνουν την απόγνωση της Τουρκίας που ψάχνεται για «καβγάδες» αλλά θα λάβει τις πρέπουσες απαντήσεις.
Η ΑΛΛΕΡΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΙΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δαιμονοποιήσει την αριστεία, δεν ξεχνάμε ότι επί υπουργίας Μπαλτά η έννοια αυτή ισοδυναμούσε με «ρετσινιά». Ο βετεράνος της δημοσιογραφίας Νικηφόρος Αντωνόπουλος υπενθύμισε ότι τη δεκαετία του ’60 η Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη είχε καθιερώσει βραβεία για αριστούχους μαθητές και φοιτητές.
Σε ανακοίνωση μάλιστα του Κεντρικού της Συμβουλίου στις 7 Μαΐου 1966 εξέφραζε την πεποίθησή της ότι είναι απαραίτητη η καλλιέργεια στα σχολεία και στα πανεπιστήμια ενός πνεύματος άμιλλας και ενός πνεύματος συστηματικής και ακούραστης δουλειάς για το άριστα, για ανώτερες σπουδές, που θα απαιτούν όλο και περισσότερα από τον εαυτό τους, μα και από την Παιδεία.
Αυτά έλεγαν στην ανανεωτική Αριστερά το 1966 και η σύγκριση με το σήμερα είναι αποκαλυπτική για την ιδεολογική και πολιτική ένδεια του ΣΥΡΙΖΑ.
*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση