Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος
Δεν πρόκειται για τυχαίο στέλεχος του Κρεμλίνου, αλλά για τον άνθρωπο που έκανε κυριολεκτικά τον Πούτιν αυτό που είναι σήμερα. Επομένως, δύσκολα μπορεί να αμφισβητήσει κάποιος τη σοβαρότητά του.
Ως επικεφαλής της FSB από το 1999 ως το 2008, ο Πετρούσεβ βοήθησε τον Ρώσο ηγέτη να σταθεί στα πόδια του και στη συνέχεια αποτέλεσε τον υπ’ αριθμόν 1 θεματοφύλακα του καθεστώτος και της εθνικής ασφάλειας, η οποία ως φαίνεται αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη απειλή από την περίοδο Γέλτσιν, το 1992-93.
Οχι μόνο από τη διάχυτη αντιρωσική υστερία δυτικών κυβερνήσεων και την επιθετική ρητορική του ΝΑΤΟ. Κατά τον στυλοβάτη του Κρεμλίνου η Δύση θα προσπαθήσει να αποσταθεροποιήσει τη Ρωσία πριν από το συνταγματικό δημοψήφισμα της 1ης Ιουλίου (για την παράταση της θητείας του Πούτιν), αξιοποιώντας παράλληλα τις περιφερειακές εκλογές του Σεπτεμβρίου και τις βουλευτικές του 2021.
Στόχος του Μασκ: Τα εργασιακά δικαιώματα
Δίνοντας διευθύνσεις και ονόματα, ο Πετρούσεβ κατηγόρησε την Open Society του Σόρος, την αμερικανική USAID, το Eθνικό Κληροδότημα για τη Δημοκρατία (NED), το Ινστιτούτο Μοντέρνας Ρωσίας και διάφορες ΜΚΟ, όπως και το «Φόρουμ για μια Ελεύθερη Ρωσία», ότι εργάζονται για να διαλύσουν τις «πνευματικές, ηθικές, πολιτισμικές και ιστορικές αξίες του ρωσικού λαού, σπέρνοντας αποσχιστικό και εθνικιστικό πνεύμα στις περιφέρειες».
Κατήγγειλε μάλιστα πως η Δύση χρηματοδότησε με 51 εκατ. ευρώ διάφορα αντιπολιτευόμενα κινήματα και ηγέτες στη Ρωσία στο διάστημα 2015-2019. Μάλλον έχει δίκιο, όπως δίκιο έχουν και όσοι κατηγορούν το Κρεμλίνο για στήριξη του Τραμπ και χρηματοδότηση Ευρωπαίων ακροδεξιών λαϊκιστών (Λεπέν, Σαλβίνι).
Το μεγαλύτερο δίκιο, όμως, το έχουν οι Ρώσοι που δυσανασχετούν με τη λιτότητα, δίνοντας λαβές στους «εχθρούς» του έθνους.
Από την έντυπη έκδοση