Γράφει ο Γιάννης Ευαγγελίδης

Είναι αλήθεια ότι ο σουλτάνος αντιμετωπίζει σοβαρά εσωτερικά προβλήματα, τα οποία εντάθηκαν μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του περασμένου Ιουλίου και την αποσταθεροποίηση που επέφερε. Ομως, σχεδόν πέντε μήνες μετά την απόπειρα πραξικοπήματος, η Τουρκία βυθίζεται και στη δίνη μιας βαθιάς οικονομικής κρίσης, με την ισοτιμία της τουρκικής λίρας να καταρρέει και το τουρκικό Χρηματιστήριο να έχει χάσει το 60% της αξίας του από το 2013.

Η νέα υποχώρηση της τουρκικής λίρας ενισχύει την ασφυξία στην οικονομία της γείτονος, σε μια χρονική συγκυρία κατά την οποία η Αγκυρα συνεχίζει την κατά μέτωπον επίθεση κατά της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με τον Τούρκο πρόεδρο να επισημαίνει πως δεν έχει κλείσει ακόμα το κεφάλαιο της ένταξης της χώρας στην Ε.Ε., ενώ παράλληλα απειλεί πως θα ανοίξει τη στρόφιγγα ροής των μεταναστών και θα «πνίξει» την Ευρώπη.

Οι Ευρωπαίοι, που είχαν συνάψει συμφωνία με την Τουρκία για το προσφυγικό και είχαν επιπλέον πιστέψει ότι με μια αλλαγή του Συντάγματος θα μπορούσε να προχωρήσει ακόμα και η προενταξιακή διαδικασία της Αγκυρας, βλέπουν τώρα όχι μόνο να τινάζεται στον αέρα η συμφωνία για τους πρόσφυγες, αλλά και την Τουρκία να απειλεί ευρωπαϊκά εδάφη.

Για την ελληνική κυβέρνηση, η οποία έχει επιδείξει ανεπίτρεπτη ολιγωρία έναντι των τουρκικών διεκδικήσεων, είναι τώρα ευκαιρία, αλλά και ανάγκη ταυτόχρονα, να αξιοποιήσει τη φανερή ευρωπαϊκή ενόχληση για τη στάση της Αγκυρας και, χρησιμοποιώντας τη διεθνή διπλωματία, να βάλει τέρμα στα σχέδια της γείτονος.

Γιατί μπορεί η προκλητικότητα από πλευράς του καθεστώτος Ερντογάν να αποδίδεται σε λόγους εσωτερικής κατανάλωσης, ωστόσο ποιος θα μπορούσε να αποκλείσει ένα θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο για τους ίδιους λόγους;

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής