Γράφει ο Νίκος Μπέλλος

Σε αυτή την εξαιρετικά κρίσιμη στιγμή η ελληνική κυβέρνηση είναι πολύ αδύνατη να παίξει ρόλο στη διαπραγμάτευση. Ποντάρει στη στήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του προέδρου Γιούνκερ, καθώς και στην επιμονή του ΔΝΤ για ουσιαστική ελάφρυνση του χρέους.

Αύριο οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης θα έχουν μια πολύ σημαντική συζήτηση για τη δεύτερη αξιολόγηση του προγράμματος και την ελάφρυνση του χρέους, δεν αναμένονται αποφάσεις, αλλά θα φανεί το στίγμα σε σχέση με το τι πρέπει να περιμένουμε.

Τις τελευταίες μέρες υπήρξαν έντονες παρασκηνιακές διεργασίες σε υψηλό πολιτικό επίπεδο, στις οποίες συμμετείχαν όλοι οι πρωταγωνιστές, ευρωπαϊκοί θεσμοί, μεγάλες χώρες της ευρωζώνης και φυσικά το ΔΝΤ.
Η διεθνής συγκυρία για μια λύση που θα δίνει «ανάσα», έστω για κάποια χρόνια, στην εξυπηρέτηση του χρέους δεν ήταν ποτέ καλύτερη για τη χώρα μας.

Η Ε.Ε. καλείται σήμερα να διαχειριστεί σημαντικότατες προκλήσεις, όπως το Βrexit, το προσφυγικό και την απειλούμενη συμφωνία με την Τουρκία, τον απρόβλεπτο νέο πρόεδρο των ΗΠΑ και ίσως μια πολιτική κρίση στην Ιταλία, εάν η κάλπη επιβεβαιώσει σήμερα τις δημοσκοπήσεις για το δημοψήφισμα σχετικά με τις συνταγματικές μεταρρυθμίσεις.

Ποτέ στο παρελθόν η Ευρώπη δεν είχε τόσο συσσωρευμένα προβλήματα μπροστά της και το κακό είναι ότι, αντί να περιορίζονται, αυξάνονται, σε μια περίοδο που η παγκόσμια οικονομία και γεωπολιτική κατάσταση χαρακτηρίζονται από σημαντικές αβεβαιότητες.

Και δεν είναι μόνο τα παραπάνω προβλήματα, το 2017 θα υπάρξουν στην ευρωζώνη εκλογές σε κορυφαίες χώρες, όπως στην Ολλανδία και στη Γαλλία την άνοιξη και στη Γερμανία το φθινόπωρο. Καμία από τις παραπάνω κυβερνήσεις δεν θέλει να συνεχιστεί η συζήτηση για το ελληνικό ζήτημα πέραν του τέλους του τρέχοντος έτους. Και στις τρεις ο λαϊκισμός βρίσκεται σε έξαρση και τη δύναμή του την επιβεβαιώνει σε κάθε εκλογική αναμέτρηση σε όλα τα επίπεδα, τοπικό, περιφερειακό και κεντρικό.

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερες ικανότητες για να φανταστεί κανείς ότι το τελευταίο πράγμα που θα ήθελαν οι Ευρωπαίοι αυτή την περίοδο θα ήταν μια αναζωπύρωση της ελληνικής κρίσης.

Ωστόσο, αυτό που θα μετρήσει στο τέλος της ημέρας και θα κρίνει τα πάντα είναι η στάση του Βερολίνου, το οποίο δείχνει ότι μετακινείται από τη σκληρή στάση του να μη ληφθούν τώρα μέτρα για το χρέος. Αυτό αποδίδεται στο ότι η Μέρκελ είναι υποψήφια για τέταρτη θητεία και αρχίζει να ανεβαίνει στις δημοσκοπήσεις, ενώ αν δεν υπάρξει κάποιο πολιτικό ατύχημα, κυρίως στο προσφυγικό, εκτιμάται ότι θα κερδίσει τις εκλογές.

Πριν φτάσουμε στη συμφωνία για το χρέος, θα πρέπει να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση. Η κυβέρνηση προσπαθεί να περάσει το μήνυμα ότι δίνει μάχη για τα εργασιακά, δηλαδή τις ομαδικές απολύσεις και τις συλλογικές συμβάσεις. Καμία μάχη δεν δίνει, ανταποκρίνεται πρόθυμα σε ό,τι της ζητάνε.

Αλλωστε, τους έχουν πάρει χαμπάρι και οι ξένοι. Το καλύτερο το έγραψε η έγκυρη γερμανική εφημερίδα «Süddeutsche Zeitung», όπου σε άρθρο της τις προηγούμενες μέρες αναφέρει: «Το Βερολίνο θέλει διακαώς να παραμείνει στην εξουσία η νυν ελληνική κυβέρνηση και να διασφαλιστεί η κοινωνική ειρήνη στη χώρα» και στη συνέχεια εξηγεί το λόγο: «Μέχρι στιγμής, όπως λένε στη γερμανική πρωτεύουσα, η αριστερή κυβέρνηση Τσίπρα τηρεί σχεδόν κατά γράμμα τα συμφωνηθέντα, κάτι το οποίο δεν μπορεί να εγγυηθεί κανείς για την περίπτωση μιας νέας (δεξιάς) κυβέρνησης». Τα σχόλια είναι περιττά…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής