Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Σε λίγο όλα θα ξεχαστούν. Θα ξεχαστεί και το φρικτό σκηνικό, οι ανατριχιαστικές λεπτομέρειες που ακούστηκαν και αναπαράχθηκαν από τα ΜΜΕ, που κατά τη γνώμη μου ήταν μια δεύτερη δολοφονία στη μνήμη του θύματος. Αντί, λοιπόν, οι νομικοί να εκφράζουν άποψη για την αγόρευση της εισαγγελέως, θα μας διαφώτιζαν πολύ περισσότερο αν συζητούσαν: Τέτοια αποτρόπαια εγκλήματα πρέπει να εκδικάζονται κεκλεισμένων των θυρών; Οι ποινές πρέπει να αυστηροποιηθούν;

Οφείλουμε ως κοινωνία, στη μνήμη της Ελένης, να ξαναδούμε πώς αντιμετωπίζονται τα σεξουαλικά εγκλήματα με θύματα γυναίκες. Το πιο σύνηθες είναι ο βιασμός. Δεν ξέρω αν είναι ανδροκρατούμενη ή τραγικά ανώριμη μια κοινωνία η οποία αντιμετωπίζει το θύμα με εκείνο το χυδαίο «τα ήθελε κι αυτή». Είναι δικαίωμα -γυναίκας και άνδρα- να διαθέτει τον εαυτό του όπως θέλει. Γιατί δεν γίνεται να «τα ήθελε κι αυτή» επειδή φορούσε κοντή φούστα, διάφανη μπλούζα, ήταν χαμογελαστή ή είχε χιούμορ ή η συμπεριφορά της ήταν ακομπλεξάριστη με τους άνδρες και με τις γυναίκες. Να μη γυρνάμε στην εποχή του Πάγκαλου για να μετράμε την απόσταση της φούστας από το έδαφος.

Στην Ελλάδα μια γυναίκα για να δηλώσει βιασμό πρέπει να είναι πολύ γενναία. Και δεν είναι μόνο το σούσουρο που σηκώνεται στον περίγυρο. Είναι και η διαδικασία της διαπίστωσης που την καταρρακώνει. Και εφόσον διαπιστωθεί το έγκλημα, αναγκάζεται να το ξαναζήσει, με κάθε λεπτομέρεια, στην αίθουσα του δικαστηρίου. Και επιτρέπεται στην υπεράσπιση του βιαστή να της απευθύνεται απαξιωτικά, να σκαλίσει λεπτομέρειες της προσωπικής της ζωής και να την εκθέτει, ενώ ο βιαστής θα την εξευτελίζει. Δεν σας αρέσουν αυτά που γράφω; Αυτή είναι η αλήθεια. Χωρίς υπερβολή.

Τιμωρείται παραδειγματικά ο βιαστής; Και με το γράμμα του νόμου. Ενας τελευταίος είχε νομίζω δικαστεί δύο αιώνες φυλάκισης. Ας είναι καλά ο αξέχαστος υπουργός Δικαιοσύνης ΣΥΡΙΖΑ, Ν. Παρασκευόπουλος, που με το νόμο του κι ένα χαρτί φυλακής με καλή διαγωγή αυτός κυκλοφορεί άνετος ανάμεσά μας, ώσπου να επαναλάβει το έγκλημά του.

Επομένως, αν η αγόρευση της εισαγγελέως γίνει αφορμή να δούμε τον τραγικό χαμό της Ελένης ως ευκαιρία για να αναθεωρηθεί το νομικό πλαίσιο που να προστατεύει το θύμα, δεν με πειράζει ο συναισθηματισμός στην εισαγγελική αγόρευση.

Από την έντυπη έκδοση