Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

ΔΕΝ είναι αστείο. Αυτή ακριβώς είναι η πολιτική αντιπαράθεση εδώ και δέκα χρόνια. Από τις 5 Μαΐου του 2010, όταν τρεις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους μέσα στην τράπεζα Marfin στην οδό Σταδίου. Μπαχαλάκηδες πέταξαν δεκάδες μολότοφ και έριξαν ένα μπιτόνι βενζίνη μέσα στο κτίριο. Οι άνθρωποι που εργάζονταν έχασαν τη ζωή τους. Ανάμεσά τους και μια έγκυος.

ΚΑΝΕΙΣ δεν γνωρίζει τα ονόματά τους. Η Αγγελική, ο Επαμεινώνδας και η Παρασκευή. Αυτοί είναι οι τρεις πολίτες που έχασαν τη ζωή τους χωρίς να ευθύνονται.

ΝΑΙ, έχει ευθύνες και η τράπεζα. Και, μάλιστα, στελέχη της Marfin έχουν καταδικαστεί από τη Δικαιοσύνη για παραλείψεις στα μέτρα πυρασφάλειας και στην εκπαίδευση του προσωπικού.

ΑΛΛΑ ένα κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστεράς σταματάει την κουβέντα σε αυτό το σημείο. Σαν να μην σκοτώθηκαν οι τρεις άνθρωποι από τις μολότοφ των δολοφόνων που τις εκτόξευσαν. Ή για να το πούμε και αντίστροφα. Θα μπορούσαν να είχαν σκοτωθεί επειδή δεν υπήρχε σωστή πυρασφάλεια αν δεν υπήρχε φωτιά που προκλήθηκε από τις μολότοφ. Προφανώς και όχι.

ΤΙ συζητάμε, όμως. Εχουμε φτάσει στο σημείο να συζητάμε τα αυτονόητα. Οταν κάποια κόμματα δεν μπορούν να αποδεχθούν αυταπόδεικτα γεγονότα και καταστάσεις, τότε δεν υπάρχει ελπίδα.

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ αποκαλύπτεται τιμητική πλάκα για τους τρεις πολίτες που θυσιάστηκαν εκείνη την ημέρα. Επιτέλους, το Δημόσιο παραιτήθηκε από την αναίρεση και οι συγγενείς των θυμάτων θα εισπράξουν αποζημίωση από το κράτος.

ΚΑΙ ο ΣΥΡΙΖΑ πριν από λίγες ημέρες έβγαλε ανακοίνωση για να απαντήσει στην πρόσκληση του πρωθυπουργού προς τον κ. Τσίπρα. Και τι είπε η Κουμουνδούρου; Πως «ζητά τον εντοπισμό και την τιμωρία των φυσικών αυτουργών του αποτρόπαιου εγκλήματος», αλλά… Υπάρχει ένα τεράστιο «αλλά»! «Η Δικαιοσύνη καταδίκασε τρία ανώτατα στελέχη της τράπεζας και απεφάνθη πως ο θάνατος των υπαλλήλων της Marfin θα είχε αποφευχθεί εάν το συγκεκριμένο κατάστημα δεν είχε τεράστια προβλήματα ασφαλείας. Οι οικογένειες των θυμάτων δέκα χρόνια μετά δεν έχουν αποζημιωθεί, με την υπόθεση να εκκρεμεί δικαστικά. Η ανθρώπινη ζωή και ο πόνος των ανθρώπων που μένουν πίσω δεν μπορούν να υπηρετούν επικοινωνιακές σκοπιμότητες, ούτε να γίνονται αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης και συκοφάντησης των κοινωνικών αγώνων, τόσο τότε όσο και σήμερα».

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ο κ. Τσίπρας και οι σύντροφοί του θεωρούν απόλυτα λογικό κάποιοι να πετούν μολότοφ, αρκεί το κτίριο να έχει σωστή πυρασφάλεια για να μην πεθαίνουν όσοι βρίσκονται μέσα. Πρόκειται για προκλητικό παραλογισμό από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει το θράσος και πάει και ένα βήμα παρακάτω. Ισχυρίζονται πως γίνεται συκοφάντηση των κοινωνικών αγώνων. Τι σχέση έχουν οι κοινωνικοί αγώνες με τους δολοφόνους που πέταγαν μολότοφ και έριχναν λίτρα βενζίνης μέσα στο κτίριο;

ΟΣΟ ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει να επιστρέφει στο ακροατήριο του παλιού 4% τόσο θα αποδεικνύεται πως η όποια στροφή προς το Κέντρο γίνεται υπό το βάρος των γκάλοπ. Ο μπαχαλακισμός σε όλα τα επίπεδα παραμένει η βαθιά πολιτική φιλοσοφία τους.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση