Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

ΠΑΝΤΙΕΡΑ ρόσα σήκωσε η ΟΛΜΕ. Επικαλούνται ζήτημα προσωπικών δεδομένων. Κάποιοι, όπως ο πρώην υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης, ισχυρίζονται ότι «μάθημα με ανοιχτές κάμερες σπάει το δεσμό εμπιστοσύνης και εμπιστευτικότητας μεταξύ καθηγητή και μαθητή». Συγχρόνως, η ΟΛΜΕ προκήρυξε στάση εργασίας και καλεί τους εκπαιδευτικούς να πάρουν άδεια με οποιονδήποτε τρόπο μπορούν ώστε να μην παρουσιαστούν στα σχολεία, για να προετοιμάσουν την επανέναρξη των μαθημάτων.

ΗΤΑΝ θέμα χρόνου να ξεκινήσει «αντάρτικο» στον πολύπαθο τομέα της Παιδείας. Εδώ και δεκαετίες δεν υλοποιείται καμία ουσιαστική μεταρρύθμιση στα σχολεία, στον τρόπο διδασκαλίας και μόρφωσης των μαθητών.

ΤΑ συνδικαλιστικά όργανα, με τη στήριξη της πλειοψηφίας των εκπαιδευτικών, μπλοκάρουν κάθε νόμο, κάθε Υπουργική Απόφαση, κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού. Και όλες οι κυβερνήσεις, όλοι οι υπουργοί Παιδείας που ξεκινούν πάντοτε τη θητεία τους με μεγαλόστομες δηλώσεις, αργά ή γρήγορα ξαναμπαίνουν στο καβούκι τους. Η μόνη «μεταρρύθμιση» που τους επιτρέπουν είναι να «παίζουν» με τον αριθμό των μαθημάτων στις εξετάσεις -ενδοσχολικές και πανελλαδικές- και να κάνουν κάποια μερεμέτια στο σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια. Μέχρι εκεί.

ΚΑΝΕΙΣ δεν ασχολείται με τα 12 χρόνια που περνάει κάθε παιδί στις τάξεις των δημόσιων σχολείων. Αν πετύχει καλούς δασκάλους και καθηγητές, έχει καλώς. Αν όχι, τότε υπάρχει η λύση: φροντιστήριο.

ΤΟ φροντιστήριο ξεκινάει πλέον από το δημοτικό και τελειώνει στην Γ’ Λυκείου. Και η περιβόητη και πολυδιαφημισμένη «δημόσια δωρεάν Παιδεία» καταλήγει είδος πολυτελείας για τους γονείς. Πληρώνουν, ξαναπληρώνουν και δεν σταματούν να πληρώνουν για να παρέχουν στα παιδιά τους όσα θα έπρεπε να παρέχουν δωρεάν το κράτος και οι εκπαιδευτικοί.

ΤΑ σχολεία έκλεισαν στις 11 Μαρτίου. Με εξαίρεση τη μειοψηφία των εκπαιδευτικών που έκαναν σύγχρονη τηλεκπαίδευση μέσω Webex, η πλειοψηφία πληρωνόταν κανονικά για να στέλνει κάποια φυλλάδια στους μαθητές αν και όποτε ήθελαν. Γιατί, όπως ισχυρίζονται οι εκπαιδευτικοί, «δεν ήταν υποχρεωτική η διαδικασία».

ΕΙΝΑΙ ντροπιαστικό. Για τα παιδιά, ιδιαίτερα για τους μικρούς μαθητές, οι δάσκαλοι αποτελούν σημαντικό κομμάτι της ζωής τους. Θα μπορούσαν να κάνουν τηλεκπαίδευση χωρίς καν να παραδίδουν μαθήματα. Να συνδέονται μια ώρα την ημέρα με τα παιδιά και να συζητούν τις αγωνίες τους ή να παίζουν παιχνίδια. Εχουν αναλογιστεί πόσο έχει επηρεαστεί η ψυχοσύνθεση των παιδιών από την καραντίνα και όσα βιώνουμε το τελευταίο διάστημα; Δυστυχώς, αποδεικνύεται πως δεν ενδιαφέρονται.

ΠΡΟΦΑΝΩΣ και η εξαιρετική πλατφόρμα eclass, η οποία στήθηκε σε χρόνο-ρεκόρ, αντί να αξιοποιηθεί θα πεταχτεί στα σκουπίδια μόλις ξεμπερδέψουμε οριστικά με την πανδημία. Οι εκπαιδευτικοί θα επιβάλουν για μία ακόμη φορά αυτό που θέλουν: το εκπαιδευτικό σύστημα να συνεχίσει να λειτουργεί με όρους της δεκαετίας του ’80. Κορυφαίος στόχος των συνδικαλιστών; Να μην εφαρμοστεί ποτέ η εξαγγελθείσα τόσες και τόσες φορές αξιολόγηση. Αυτό είναι, άλλωστε, που βυθίζει την Παιδεία και συμπαρασύρει και τους ικανούς και άξιους εκπαιδευτικούς στο βυθό μαζί με όσους έχουν βολευτεί απλώς σε μια καρέκλα.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση