Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης

Το μόνο που άλλαξε πραγματικά ήταν το SMS: πολλοί έσπευσαν να το αποχαιρετήσουν με ένα μη έγκυρο μήνυμα, για να το ανεβάσουν στα social media – και η αλήθεια είναι ότι για κάποιες ημέρες οι περισσότεροι θα κοντοστεκόμαστε στην πόρτα πριν βγούμε και θα αναρωτιόμαστε τι ξεχάσαμε να κάνουμε…

Τι απομένει; Να βρεθεί το φάρμακο, να γυρίσουμε κανονικά στις δουλειές μας – και να αρχίσουμε να αναζητούμε το άλλο φάρμακο, για την τσέπη: ο ιός της ανέχειας χτυπά όλο και περισσότερους, ενώ και τα μηνύματα από την πλευρά της κυβέρνησης προδιαθέτουν για μια αργόσυρτη εξέλιξη της επιδημίας. Αλλιώς, τι νόημα είχαν οι χθεσινές δηλώσεις περί συνέχισης των μέτρων στήριξης και τον Ιούνιο;

Με την έννοια αυτή, το διάστημα που ξεκίνησε από χθες είναι πραγματικά κρίσιμο: απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα ξεκινήσει λίγο πιο γρήγορα η ανάκαμψη από αυτή την κρίση είναι να μην περιπέσουμε και πάλι στην ανάγκη της καραντίνας, κάτι που σημαίνει ότι πρέπει τα κρούσματα και οι διασωληνώσεις να κρατηθούν σε διαχειρίσιμα επίπεδα. Κι αυτό -όπως όλοι πια γνωρίζουμε- εξαρτάται από εμάς και μόνον από εμάς.

Ηδη, από την κυβέρνηση άρχισαν να μιλούν για άνοιγμα περισσότερων καταστημάτων νωρίτερα αν πάνε καλά οι αριθμοί τις επόμενες ημέρες. Για το αντίθετο δεν ειπώθηκε κάτι, αλλά είναι αυτονόητο ότι, αν οι αριθμοί δείξουν πως τα πράγματα μπορεί να γίνουν μη διαχειρίσιμα, τότε η επιστροφή στο σπίτι θα γίνει μονόδρομος και ο αποχαιρετισμός στο 13033 θα αποδειχθεί πολύ πρόωρος…

Είναι προφανές ότι μια τέτοια εξέλιξη θα ήταν ολέθρια για την αγορά – και πρέπει να αποφευχθεί με κάθε τρόπο, μιας και θα σήμαινε ότι κάθε σχέδιο για την επιστροφή στην οικονομική κανονικότητα θα έπρεπε να πάει για ανακύκλωση.

*Ο Στέφανος Τζανάκης είναι διευθυντής έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση