Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Τους βγάζει στη «σέντρα» επειδή εκμεταλλεύθηκαν την κρίση του κορονοϊού για να παραπληροφορήσουν, να τρομοκρατήσουν και να συκοφαντήσουν τις αντίθετες δημοσιογραφικές φωνές, να περιστείλουν εν γένει -καθένας με τον δικό του τρόπο και σε διαφορετικό βαθμό- το ιερό δικαίωμα στην ενημέρωση.

«Αν ο Τύπος ήταν ελεύθερος στην Κίνα κι αν το καθεστώς δεν φίμωνε τις αξιόπιστες, επιστημονικές φωνές, ίσως η ασθένεια του κορονοϊού να μην είχε εξελιχθεί σε πανδημία», εκτίμησε η εκπρόσωπος της RSF στη Βρετανία, Ρεμπέκα Βίνσεντ, στο CNN. «Συνήθως αναφερόμαστε θεωρητικά στην ελευθεροτυπία», συμπλήρωσε, «αλλά τώρα είδαμε τι αντίκτυπο μπορεί να έχει η έλλειψή της στην υγεία μας».

Μολονότι η περίφημη δημοσιογραφική ΜΚΟ εδρεύει στη Γαλλία, οι «Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα» δεν χαρίστηκαν στον Μακρόν. Η οικοδέσποινα βρίσκεται μόλις στην 34η θέση μιας λίστας με 180 χώρες και η Βρετανία στην 35η.

Δεσπόζουν στην πρώτη τετράδα της ελεύθερης δημοσιογραφικής έκφρασης οι συνήθεις Σκανδιναβοί (Νορβηγία, Φινλανδία, Δανία και Σουηδία, με αυτή τη σειρά), με τη Γερμανία 11η, την Ισπανία 29η και την Ιταλία μόλις 41η.

Οι ΗΠΑ του Τραμπ παραμένουν στην 45η θέση, ενώ διόλου ζηλευτή δεν είναι η κατάταξη της χώρας μας. Η Ελλάδα είναι 65η πιο «δημοσιογραφικά φιλική» χώρα στον κόσμο, πίσω από την Αργεντινή και μπροστά από την Ιαπωνία. Ουγγαρία και Βραζιλία βρίσκονται στην 89η και 107η θέση, ενώ πολύ κοντά στον… πυθμένα κατατάσσονται η Ρωσία του Πούτιν (149η) και η Τουρκία του Ερντογάν (154η), μπροστά από τη… Ρουάντα. Οσο για την Κίνα, περιγράφεται ως απόλυτη δημοσιογραφική δυστοπία (177η στις 180), με χειρότερες μόνο τις Ερυθραία, Τουρκμενιστάν και Βόρεια Κορέα.

Από την έντυπη έκδοση