Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

ΓΙΑ να μην είμαστε υπερβολικοί, αφοριστικοί και γκρινιάρηδες, όλοι αυτοί οι «κάποιοι» είναι ελάχιστοι. Η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών «μένει σπίτι» και βγαίνει από αυτό μόνο για τα απολύτως απαραίτητα. Και στα απαραίτητα είναι όπως είπε και ο κ. Τσιόδρας και μια βόλτα. Μια βόλτα για περπάτημα, για τρέξιμο, για ποδήλατο, για να ξεσκάσουμε από την κλεισούρα. Ναι, χρειάζεται και μπορεί να γίνει στα όρια της γειτονιάς.

ΑΥΤΟΙ οι «κάποιοι» άραγε θεωρούν… κορόιδα το υπόλοιπο 95% του πληθυσμού που τηρεί τους κανόνες των περιοριστικών μέτρων; Και γιατί το κάνουν; Ορισμένοι εξ αυτών πιστεύουν πως δεν υπάρχει πανδημία. Αλλοι πως υπάρχει αλλά δεν αφορά τους ίδιους, δεν θα κολλήσουν. Αλλοι πως η κυβέρνηση καταπατά δημοκρατικά τους δικαιώματα. Και κάποιοι γνωρίζουν πως όσα συμβαίνουν σε όλο τον πλανήτη είναι εξαιρετικά σοβαρά, αλλά προτιμούν να κάνουν ό,τι γουστάρουν.

ΤΟ ζήτημα δεν είναι ούτε η σκληρή αστυνόμευση ούτε η αυστηροποίηση των μέτρων. Το ζήτημα είναι να μην ακούγονται θεωρίες είτε συνωμοσίας είτε πολιτικολογίας, αλλά να επιλέξουμε: αν γκρινιάζουμε τώρα επειδή δεν μπορούμε να πάμε να πιούμε φρέντο στη λιακάδα, τι θα κάναμε αν καμιόνια μετέφεραν δεκάδες θύματα κάθε μέρα από τα νοσοκομεία στα νεκροτομεία όπως στην Ιταλία, την Ισπανία, τη Γαλλία και σε άλλες χώρες;

ΑΥΤΗ είναι η επιλογή. Πολύ απλή. Εχει πολύ μεγάλη σημασία τι λέει ο κ. Τσιόδρας και η κυβέρνηση. Αλλά η σημασία δεν έγκειται στις απαγορεύσεις, στους περιορισμούς με την αστυνομοκρατική έννοια. Οι περιορισμοί αφορούν στην υγεία τη δικιά μας και των δικών μας ανθρώπων, ακόμα και στην έσχατη περίπτωση που υποθέσουμε πως κάποιοι αδιαφορούν για τους υπόλοιπους!

ΝΑΙ, είναι ζόρικα. Το θερμόμετρο ανεβαίνει στους 25 βαθμούς, σε λίγες εβδομάδες μπορεί να χτυπήσει και τριαντάρια. Η διαρκής παραμονή στο σπίτι ταράζει τα νεύρα, δεν είναι κάτι εύκολο. Πρέπει, όμως, να κατανοήσουμε για ποιο λόγο συμβαίνει. Πρέπει να δούμε τις τραγωδίες σε άλλες χώρες. Και ας σκεφτούμε κάτι για να χαλαρώσουμε: με ποια πράγματα αγχωνόμασταν ή τσαντιζόμασταν μέχρι πριν από λίγες εβδομάδες που ζούσαμε στην κανονικότητα και το αν τελικά έχουν τόσο μεγάλη σημασία. Είναι ευκαιρία. Γιατί, κάποια στιγμή θα προσγειωθούμε σε μια νέα «κανονικότητα» και θα ήταν καλό να μην επαναλαμβάνουμε όσα λάθη κάναμε στο παρελθόν.

Από την έντυπη έκδοση

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου