Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

ΤΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ είναι αυτοί που συνεχίζουν και ταυτίζονται με την προπαγάνδα του παραπαίοντος Ερντογάν εις βάρος της χώρας τους; Αυτοί που μιλάνε για «εκ νέου στοχοποίηση προσφύγων ως φορέων του κορονοϊού» από την κυβέρνηση, επειδή αποκαλύφθηκε και αποτράπηκε το νέο σχέδιο του Ερντογάν να στείλει γεμάτες βάρκες στα ελληνικά νησιά; Αυτοί που κατήγγειλαν την Ελλάδα για παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου, την ώρα που η Αγκυρα κατηύθυνε χιλιάδες μετανάστες κατ’ ευθείαν πάνω στο φράχτη του Εβρου; Αυτοί που αναπαρήγαγαν τα fake news της τουρκικής προπαγάνδας και υιοθέτησαν αμάσητο το ομολογημένα fake και επομένως προβοκατόρικο «ρεπορτάζ» των «NYT», το οποίο συνυπέγραφε η κ. Στεβή; Αυτοί που μίλησαν για «νεκρούς» όπως ήθελε ο Σ. Σοϊλού κι αυτοί που εξήραν τη μεγαθυμία του σουλτάνου να μοιράζει… δωρεάν μάσκες στο λαό πριν ο κορονοϊός αρχίσει, δυστυχώς, να θερίζει; Κι αυτοί που επιμένουν Ερτνογανικά, την ώρα που αριστεροί Τούρκοι δημοσιογράφοι -όπως ο Εμίν Τσολασάν της «Σοζτζού-, οι οποίοι βρίσκονται υπό κανονικό διωγμό, γράφουν ότι αυτό που πέτυχε ο Τούρκος πρόεδρος στον Εβρο είναι «μηδέν στο πηλίκο»;

ΤΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ είναι αυτοί που εξέμεσαν χολή και μίσος σε ανθρώπους όπως ο «άγιος Τσιόδρας»; Ανθρωποι που είχαν διανοηθεί να υποστηρίξουν πως το Τσέρνομπιλ ήταν «προπαγάνδα του ιμπεριαλισμού»; Ανθρωποι που γι’ αυτό και μόνο η όποια άποψή τους δεν θα έπρεπε καν να λαμβάνεται υπ’ όψιν αν ο Α. Τσίπρας δεν τους είχε δώσει σημαντικούς θεσμικούς ρόλους; Οσους στίχους του Κ. Καβάφη ή του Τ. Λειβαδίτη κι αν αράδιαζαν στα περισπούδαστα άρθρα τους, μαζί με τίτλους σημαντικών βιβλίων ή αναφορές σε σπουδαία θεατρικά έργα;

ΚΑΙ ΜΕΤΑ χτυπούν και το κεφάλι τους στον τοίχο. Στον τοίχο της ζώσας αλλά σκληρής πραγματικότητας, η οποία τους απορρίπτει. Τους γυρνάει την πλάτη. Τους βγάζει γλώσσα. Και τους κάνει περιφρονητικές γκριμάτσες. Γι’ αυτό χτυπούν, άραγε, το κεφάλι τους στον τοίχο; Από μένος και μανία επειδή η πραγματικότητα δεν συμφωνεί μαζί τους; Από τσαντίλα; Από απελπισία; Λόγω του αδιεξόδου που νιώθουν επειδή βρέθηκαν στο πολιτικό περιθώριο με αποκλειστικά δική τους υπαιτιότητα;

ΚΙ ΟΜΩΣ, υπάρχει και ένα χτύπημα του κεφαλιού στον τοίχο που μπορεί να είναι λυτρωτικό. Οταν αναγνωρίζει κανείς ένα μεγάλο λάθος το οποίο τον οδήγησε σε μια σοβαρή προσωπική απώλεια ή στη συμμετοχή σε ένα συλλογικό ατόπημα. Αλλά δυστυχώς, εν προκειμένω, δεν πρόκειται περί αυτού. Περί απλής τοξικότητας πρόκειται.

ΣΙΓΑ-ΣΙΓΑ ΤΟ ΕΥΡΩΟΜΟΛΟΓΟ ΓΙΝΕΤΑΙ «ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟ»

Αλλάζουν συνεχώς τα δεδομένα ως προς την έκδοση ευρωομολόγου. Η βασική τάση των «ισχυρών του Βορρά» μπορεί να παραμένει ακόμα η ίδια κι απέναντι στην έκδοσή του. Ωστόσο, η πραγματικότητα γίνεται όλο και πιο πιεστική, καθώς ενισχύονται οι εκτιμήσεις ότι η ύφεση του κορονοϊού μπορεί να είναι χειρότερη κι απ’ αυτήν του Κραχ του 1929.

Την ίδια ώρα, πρώην πανίσχυρες χώρες της Ευρώπης, όπως η Ιταλία, η Γαλλία και η Ισπανία, βγαίνουν από την κρίση με φθαρμένο brand name, αλλά και πολλές ανθρώπινες απώλειες. Αυτό δεν έχει προηγούμενο. Και είναι ουσιαστικά -λόγω της έκτασης και του βάθους της κρίσης- η πρώτη φορά που δεν δοκιμάζεται η φήμη της Ε.Ε., αλλά η συνοχή της.

Οι καλά γνωρίζοντες τα τεκταινόμενα στα έγκατα της Ε.Ε. βλέπουν ήδη τις πρώτες ρωγμές στις βεβαιότητες του «ισχυρού Βορρά». Βλέπουν ήδη τη χαραμάδα ώστε να κοπεί ευρωπαϊκό χρήμα. Να σπάσει δηλαδή το ταμπού της Γερμανίας. Η οποία δεν θέλει να κοπεί χρήμα, γιατί κάτι τέτοιο θα πληθωρίσει το χρήμα. Το χρήμα, που το έχει ο «ισχυρός Βορράς». Αυτοί που έχουν το χρήμα, λογικά, δεν θέλουν να έχουν πληθωρισμένο χρήμα.

Ομως σήμερα τίποτα δεν είναι ίδιο με χθες. Η Γερμανία και οι δορυφόροι της βρίσκονται και θα βρεθούν ακόμα πιο έντονα μπροστά στο πραγματικό δίλημμα: Θα μείνουν μόνοι τους σε μια Ε.Ε. που θα είναι «Γερμανία plus» ή θα συμβάλουν στη διατήρηση της ενωμένης Ευρώπης; Οι αποφάσεις μπορεί να μην παρθούν όσο γρήγορα χρειάζεται. Αλλά θα παρθούν. Οχι μόνο -ή κυρίως- για ηθικούς λόγους. Αλλά για λόγους επιβίωσης της ίδιας της Ε.Ε.

Το Ιδρυμα Στ. Νιάρχος «πίσω» από τις ΜΕΘ

Το χθεσινό διάγγελμα του Κ. Μητσοτάκη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως «το μανιφέστο της επόμενης ημέρας». Ενωτικός, χωρίς ίχνος λαϊκισμού και με περίσσευμα σοβαρότητας και υπευθυνότητας, ο πρωθυπουργός έδειξε τον οδικό χάρτη για το ξεπέρασμα του οικονομικού Γολγοθά που βρίσκεται μπροστά μας.

Ανάμεσα στ’ άλλα ο πρωθυπουργός δεσμεύτηκε για τη δημιουργία ΜΕΘ με στόχο να φτάσουμε στον μέσο όρο της Ε.Ε. Σύμφωνα με πληροφορίες, «πίσω» απ’ αυτή την πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα επίτευξη βρίσκεται το Ιδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», το οποίο έχει δεσμευτεί για την υλοποίηση αυτού του μέχρι πριν από λίγες εβδομάδες άπιαστου στόχου.

Στην επίτευξη του στόχου, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, θα συμβάλουν κι άλλοι ιδιώτες. Αποδεικνύοντας ότι μια σοβαρή κυβέρνηση που εμπνέει εμπιστοσύνη κατάφερε να αφυπνίσει και την αστική τάξη της χώρας.

Οι «νικητές» υπουργοί

Η χθεσινή δημοσκόπηση της MRB για το Star επιβεβαίωσε την ήδη ευδιάκριτη εικόνα: Το 80% αποδέχεται τους χειρισμούς της κυβέρνησης για την πανδημία (μεταξύ αυτών και 69% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ), το 77% δείχνει την εμπιστοσύνη του στον Σ. Τσιόδρα και το 69% στον «σκληρό» Ν. Χαρδαλιά.

Εντυπωσιακά νούμερα αν συνυπολογίσει κανείς ότι διανύουμε την 34^η μέρα της καραντίνας. Η διαχείριση της κρίσης, όμως, μετέβαλε και τις… αξίες στο «χρηματιστήριο των υπουργών». Ο υπ. Υγείας Β. Κικίλιας βρίσκεται στην πρώτη θέση, με 71,7% αποδοχή.

Ο υπ. Εσωτερικών Τ. Θεοδωρικάκος βρίσκεται στη δεύτερη θέση, με 67,7%, υπερσκελίζοντας αρκετούς υπουργούς που βρίσκονταν πιο ψηλά. Ακολουθούν ο Μ. Χρυσοχοΐδης με 67,5%, η Ν. Κεραμέως με 62,4% και ο Γ. Βρούτσης με 58,1%.

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου