Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Και ξαφνικά εμφανίζεται ένας ανθρωπάκος -στα μάτια του- από το πουθενά και τολμά και του ζητά χαρτιά για να εξακριβώσει την ταυτότητά του. Οποίο ολίσθημα!

Η πρώτη σκέψη του είναι ότι το κάνει επίτηδες. ΔΗΘΕΝ δεν τον αναγνωρίζει. Ενώ ξέρει πολύ καλά ποιος είναι, θέλει να το μειώσει. Να τον κάνει ένα με όλους τους άλλους που περιμένουν στην ουρά. Να τον κατατάξει στους «οι πολλοί». Αν είναι δυνατόν!

Εχει την απαίτηση από το όργανο της τάξης, από τον λιμενικό, από τον εφοριακό να τσακιστεί μόλις τον δει και να του πει: Περάστε, κύριε Βαρουφάκη. Χωρίς το μου, Κύριε Βαρουφάκη μου – τέτοιου είδους οικειότητες δεν τις επιτρέπει και να ανοίξει διάπλατες τις πόρτες. Αυτός δε μπορεί να στέκεται ανάμεσα στο πλήθος. Ξεχωρίζει από το πλήθος. Κανοναρχεί το πλήθος.

Αυτό που δεν σκέφτηκε ο κ. Βαρουφάκης είναι μήπως υποβάλλοντας το ερώτημα στον λιμενικό «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ» του έδωσε την εντύπωση ότι η φεγγοβολούσα κεφαλή του υποφέρει από αμνησία. Να νόμιζε ο λιμενικός ότι ίσως έχει χαθεί και επιχειρούσε διά αυτού του τρόπου να τον διευκολύνει. Αμφιβάλλετε ότι ο Γιάνης -έχει ξεχάσει ότι το όνομά του γράφεται με δύο ν- θέλει πολύ να ξεχάσουν οι Ελληνες τα πεπραγμένα του της προηγούμενης πενταετίας; Να ξεχάσουν ότι υπουργός ων υπέκλεψε τις συζητήσεις στο Eurogroup, κάνοντας την Ελλάδα περίγελο; Να ξεχάσουν στο πρώτο επτάμηνο 2015 ότι οδήγησε την Ελλάδα σε τρελή κούρσα ως το τέλος της εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ενωση; Να ξεχάσουν το «αγάπη μου σήμερα έκλεισα τις τράπεζες».

Και τώρα ο τυχών δημόσιος υπάλληλος, ο επιφορτισμένος με την τάξη, τον ρωτά, δυνατά, σαν μην ξέρει ποιος είναι, για να τον ακούσει όλη η ουρά και να τον ταπεινώσει. Να δώσει αυτός, στον Βαρουφάκη μάθημα ισότητας; Σε ποιον; Σ’ αυτόν που έχει φάει τη Δημοκρατία με το κουταλάκι του γλυκού. Αν είναι δυνατόν…

Πάτησε γκάζι και ο άλλος έφαγε τη σκόνη του. Εφτασε στη βίλα του και φώναξε από την πόρτα: Αγάπη μου, του έκανα χάρη που δεν τον πάτησα… Βέβαια, προτιμώ αυτή την εκδοχή: Ρωτάει ο Γιάνης -του ενός ν- οργισμένος τον λιμενικό: Δεν ξέρεις ποιος είμαι εγώ; Και ο λιμενικός απαντά: Κύριε, εσείς ενώ ξέρετε ποιος είστε, μπορείτε ακόμη και κυκλοφορείτε;

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου