Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Ο Ερντογάν μέχρι πριν από λίγους μήνες εμφάνιζε φαραωνικά σχέδια, τα οποία περιελάμβαναν τα πετρέλαια της Λιβύης και τα ενεργειακά αποθέματα της Ανατολικής Μεσογείου, την αποσταθεροποίηση της Ελλάδας μέσω του μεταναστευτικού, την προσάρτηση εδαφών στη Συρία και την επέκταση της τουρκικής κυριαρχίας έως τα βάθη της Ανατολής.
Σήμερα ο «γίγαντας» της γειτονικής χώρας στέκεται σε πήλινα πόδια. Σε ό,τι αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ο Ερντογάν υπέστη μία δεινή ήττα στον Εβρο, όταν θέλησε να καταλύσει τα σύνορά μας διατάζοντας χιλιάδες μετανάστες να περάσουν τον ποταμό για να κατευθυνθούν ανενόχλητοι στην Ευρώπη. Ηθελε μία επανάληψη της περιόδου 2015-2016 όταν η Αγκυρα ανέλαβε πλήρως από την Ευρώπη τα κλειδιά του μεταναστευτικού, καθώς η Ελλάδα αδυνατούσε να προστατεύσει τα σύνορά της.
Τώρα τα πράγματα εκτυλίχθηκαν διαφορετικά, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έθεσε σε πλήρη δράση τις Ενοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας που σφράγισαν τον Εβρο και εξουδετέρωσαν το σχέδιο του Ερντογάν. Η Αθήνα έχει λάβει πλέον την πλήρη ευρωπαϊκή υποστήριξη στο μεταναστευτικό. Ολοι οι εταίροι κατάλαβαν ότι ο Τούρκος πρόεδρος μπορεί να απειλεί ότι θα ανοιγοκλείνει τις μπάρες των μεταναστών, αλλά η χώρα που κρατά όρθια τα σύνορα της Ευρώπης είναι η Ελλάδα.
Στην οικονομία, η γειτονική χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα προσφυγής στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για βοήθεια, καθώς η λίρα έχει καταρρεύσει, ο τουρισμός και οι εξαγωγές έχουν βυθισθεί, με συνέπεια να μην μπορούν να αξιοποιήσουν τα οφέλη από την υποτίμηση του νομίσματος, ενώ τα θησαυροφυλάκια της κεντρικής τράπεζας αδειάζουν λόγω των αλλεπάλληλων παρεμβάσεων της κυβέρνησης Ερντογάν για στήριξη της αγοράς.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Οι μεγαλοϊδεατισμοί του Τούρκου προέδρου εκτόξευσαν στα ύψη τις αμυντικές δαπάνες, οι μισθοφορικοί στρατοί σε Συρία και Λιβύη κοστίζουν, ενώ ο πληθωρισμός γονατίζει τα νοικοκυριά σε μία οικονομία που αναπτύχθηκε αλματωδώς τα προηγούμενα χρόνια με δάνεια σε ξένα νομίσματα και τα οποία σήμερα σχηματίζουν μία χιονοστιβάδα που απειλεί με χρεοκοπία τους λήπτες τους και συνολικά την οικονομία.
Σε αυτά προστίθεται η κατάρρευση των τιμών του πετρελαίου, που βάζει φρένο στους ενεργειακούς σχεδιασμούς της Αγκυρας, αλλά και η κοινωνική δυσαρέσκεια από την καθυστερημένη αντίδραση της κυβέρνησης στην αντιμετώπιση του κορονοϊού. Είναι πανθομολογούμενο ότι η Τουρκία αρχικά έκρυβε κρούσματα και θύματα, εμφανιζόταν καθολικά ανεπηρέαστη από τον ιό, ενώ διατηρούσε πυκνές οικονομικές σχέσεις με το Ιράν, το οποίο στην αρχική φάση της πανδημίας ήταν μετά την Κίνα η χώρα με τον μεγαλύτερο αριθμό θανάτων.
Η τακτική του «στρουθοκαμηλισμού» που ακολούθησε η Αγκυρα με σκοπό δήθεν την «προστασία» του τουρισμού και της εικόνας της χώρας έφερε δραματικά αποτελέσματα. Οι νεκροί αυξάνονται πλέον με γεωμετρικούς ρυθμούς, το σύστημα υγείας έχει καταρρεύσει, ενώ η καθυστερημένη απόφαση για «κλείσιμο» της αγοράς και περιορισμό των μετακινήσεων προκάλεσε τους προπηλακισμούς και τις ουρές έξω από τα καταστήματα τροφίμων, που είδαμε από τους τηλεοπτικούς δέκτες.
Ο λαϊκισμός του Ερντογάν, το απολυταρχικό σύστημα εξουσίας που έχει υιοθετήσει και η αδυναμία του καθεστώτος να ανταποκριθεί με ρεαλισμό στα μεγάλα προβλήματα έχουν φέρει την Τουρκία στα πρόθυρα κοινωνικού και οικονομικού κραχ. Ο μεγαλοϊδεατισμός της Αγκυρας θα πληρωθεί ακριβά από το λαό της γειτονικής χώρας.
*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση