Θυμηθείτε τι έγινε με το υπερταμείο, στο οποίο πέρασε όλη η κρατική περιουσία και η διοίκηση του οποίου ελέγχεται από τους «τοκογλύφους» της αντιμνημονιακής περιόδου του ΣΥΡΙΖΑ στους σημερινούς «θεσμούς». Ο Σόιμπλε επεδίωκε την ίδρυσή του επί Σαμαρά, ο οποίος απέρριψε το αίτημα με το επιχείρημα ότι η κυβέρνηση εκπληρώνει τους στόχους και η χώρα είναι δανειακά ενήμερη.

Ηρθε ο Τσίπρας, έριξε την οικονομία στα βράχια του τρίτου Μνημονίου και ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών βρήκε την ευκαιρία να επαναφέρει το αίτημα που έγινε δεκτό. Η μοναδική διαπραγμάτευση που έγινε από τον Τσίπρα ήταν εάν το Ταμείο θα εδρεύει στο Λουξεμβούργό ή στην Αθήνα και όταν πέτυχε το δεύτερο, το πανηγύριζε σαν εθνική επιτυχία, παρά το γεγονός ότι οι ξένοι απέκτησαν δικαίωμα βέτο σε όλες τις αποφάσεις.

Οταν μάλιστα έπρεπε να περάσουν στο υπερταμείο ΔΕΚΟ, όπως τους συγκοινωνιακούς φορείς και την ΕΥΔΑΠ, η κυβέρνηση τον Μάιο απέσυρε τη σχετική τροπολογία λόγω εσωκομματικών αντιδράσεων και την επανέφερε αυτούσια τον Σεπτέμβριο για να ψηφιστεί από τους ίδιους βουλευτές που την είχαν καταγγείλει!

Η χαρά των δανειστών έχει γίνει ο Τσίπρας. Οι Ευρωπαίοι έχουν καταλάβει ότι ο πρωθυπουργός και η παρέα του στο Μαξίμου ενδιαφέρονται μόνο για τις καρέκλες τους και του «δίνουν να καταλάβει». Επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ πέρασαν την εκχώρηση των κόκκινων δανείων στα «κοράκια» των funds ή την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, με τον ίδιο τρόπο τώρα προωθούν την κατάργηση των ομαδικών απολύσεων που θα διευκολύνει τους νέους ιδιοκτήτες των αποκρατικοποιούμενων ΔΕΚΟ αλλά και την περαιτέρω μείωση του αφορολογήτου ορίου.

Πώς το έλεγε ο Τσακαλώτος τον Μάιο; «Εάν μειωθεί το αφορολόγητο, εγώ δεν θα είμαι υπουργός Οικονομικών». Τελικώς και το αφορολόγητο μειώθηκε και ο Τσακαλώτος είναι στην καρέκλα του.

Το πρόβλημα είναι ότι η κυβέρνηση δεν πιστεύει στην πολιτική που εφαρμόζει με αποτέλεσμα τα μέτρα να ψηφίζονται, να μην εφαρμόζονται και το πρόβλημα να μεγαλώνει. Οι μόνοι που δεν ανησυχούν είναι οι δανειστές. Εχουν το υπερταμείο και εάν γίνει «καμία στραβή» σηκώνουν τα περιουσιακά στοιχεία του κράτους και ρεφάρουν. Πού θα βρουν καλύτερα;

Ο ΔΑΒΑΡΑΚΗΣ ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΝΟΤΑΝ;
Ο υπεύθυνος Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ, μιλώντας στην Εξεταστική της Βουλής, δήλωσε ότι ουδέποτε πλήρωσε τον Αρη Δαβαράκη από τα κομματικά ταμεία. Θυμίζουμε ότι ο στιχουργός είχε αποκαλύψει ότι από το 2014 ελάμβαναν 1.000 ευρώ μηνιαίως ο ίδιος και 500 ευρώ ο βοηθός του από το γραφείο του Νίκου Παππά προκειμένου να λειτουργούν στο φιλικό προς τον ΣΥΡΙΖΑ site τους. Επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έδινε τα λεφτά, όπως είπε ο ταμίας του κόμματος, από ποιο κονδύλι πληρωνόταν ο Δαβαράκης; Απαντήσεις αναμένονται στη Βουλή και όχι μόνο εκεί…

ΤΙ ΕΧΕΙ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ;
Δεν υπάρχει παρέα σε όλες τις πόλεις που να μη συζητά την παρουσία του πρωθυπουργού στην κοινή συνέντευξη με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα. Τα ελληνοαμερικάνικα του Τσίπρα έχουν γίνει ανέκδοτο και θέμα για τους σκιτσογράφους. Ομως το ερώτημα παραμένει: «Τι έχει ο πρωθυπουργός;». Πολλοί το αποδίδουν στην πίεση και την κόπωση, όμως δεν είναι ο πρώτος πολιτικός που καλείται να διαχειριστεί δύσκολες καταστάσεις, σκεφτείτε τη Χίλαρι αλλά και τον Ομπάμα, που θα δώσει τη θέση του στον Τραμπ. Το πρόβλημα του Τσίπρα είναι ότι εκτελεί αγγαρεία υλοποιώντας το Μνημόνιο στο οποίο βύθισε τη χώρα.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου