Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Αν είχαν καταλάβει -με την προϋπόθεση να είχαν και φιλότιμο- γυρνώντας στου Μαξίμου, αντί να αλληλοσυγχαίρονται που αξιώθηκαν της χειραψίας Ομπάμα, θα υπέβαλαν στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κι επίσημα αγραβάτωτοι -κατά το πρωτόκολλο Παυλόπουλου- την παραίτησή τους. Στα λόγια του Ομπάμα συνοψίζονται η κριτική στα όσα, ανενδοίαστα και ανερυθρίαστα, επιδίδεται η κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου, γαντζωμένη, με νύχια και με δόντια, στη νομή της εξουσίας.

Υμνος στον φιλελευθερισμό ήταν ο λόγος του 44ου προέδρου των ΗΠΑ, που επέλεξε την Ελλάδα όχι για την τελευταία προεδρική περιοδεία, ούτε για να βγάλει το ελληνικό χρέος σαν κουνέλι από το καπέλο του, όπως ήθελε ο -χασμώμενος- πρωθυπουργός. Ηρθε εδώ για να διατρανώσει ότι τα κράτη που έχουν αρχές, ιδεώδη και ιδανικά ζουν με τους συμβολισμούς και την παράδοσή τους. Βιώνουν την ιστορία ενός Παλαιών Πατρών Γερμανού, που ύψωσε το λάβαρο της Επανάστασης. Ομως η μνήμη του κατορθώματός του δεν καλείται εθνικισμός αλλά πατριωτισμός.

Ο Ομπάμα με την ευρύτατη παιδεία του, με τη βαθειά πολιτική εμπειρία που απέκτησε ασκώντας, με σύνεση και γνώση, το ανώτατο αξίωμα του πλανήτη, ήταν ο μόνος κατάλληλος να αναλύσει το πολίτευμα της Δημοκρατίας, κι ακόμη τί σημαίνει να είσαι πολίτης, με δικαιώματα και υποχρεώσεις.

Επελεξε να έρθει σ’ αυτόν «τον κόσμο τον μικρό, τον μέγα» για να αφήσει στον πλανήτη τη δική του παρακαταθήκη: Την πίστη του στον Θεό, στον άνθρωπο και στην ελευθερία. Την εμπιστοσύνη του στο κράτος Δικαίου, στην ελεύθερη διακίνηση των ιδεών και στη διάδοση της γνώσης. Την πεποίθησή του ότι στην ελεύθερη οικονομία και στο επιχειρείν δημιουργείται πλούτος για τους πολίτες.

Αναφέρθηκε τον «Επιτάφιο» του Περικλή για να θυμίσει ότι «μιλάμε για Δημοκρατία επειδή το Σύνταγμα απηχεί τους πολλούς και όχι τους λίγους» και ότι «οι Αθηναίοι ήξεραν ότι το να υπηρετείς ευγενείς ιδέες δεν φτάνει. Οι ιδέες και οι αρχές πρέπει να ενσωματώνονται στους νόμους που προστατεύονται από τους θεσμούς».

Νιώθουμε ευγνωμοσύνη που ο πρόεδρος των ΗΠΑ αναφώνησε ενώπιον της αποσβολωμένης κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου «Ζήτω η Ελλάδα». Κάτι που δεν ακούστηκε ποτέ από χείλη συριζαίων.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου