Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος
Οι ευχές είναι δωρεάν, αλλά οι εξοπλισμοί κοστίζουν τρισεκατομμύρια – και χρόνο με το χρόνο τινάζουν την μπάνκα στον αέρα. Στην ετήσια έκθεση του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (IISS), που δημοσιοποιήθηκε χθες στην 56η Διεθνή Διάσκεψη του Μονάχου για την Ασφάλεια, ανακοινώθηκε ότι οι παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες αυξήθηκαν 4% το 2019 σε σχέση με το 2018. Πρόκειται για την υψηλότερη ετήσια αύξηση της τελευταίας δεκαετίας, η οποία οπωσδήποτε θα έχει και συνέχεια.
Κλιμάκωση χωρίς κέρδος
Είναι φως φανάρι πως η ανθρωπότητα έχει μπει για τα καλά σε περίοδο έντονων ανταγωνισμών και συγκρούσεων για την ανακατανομή ισχύος, οι οποίες -δυστυχώς- δεν θα περιοριστούν σε διπλωματικούς και οικονομικούς πολέμους. Φανταστείτε ότι ακόμη και η Ευρώπη ανέβασε τις εξοπλιστικές της δαπάνες στα επίπεδα της προ κρίσης εποχής (2008) καθώς δεν θέλει να μείνει απλός θεατής στα τεκταινόμενα της Ανατολικής Μεσογείου, Μέσης Ανατολής, Βόρειας και Δυτικής Αφρικής, ακόμη και του Ινδικού Ωκεανού.
Πρωτοπόρος η Γερμανία, που αύξησε 9,7% τον αμυντικό προϋπολογισμό της το 2019, υπολειπόμενη όμως ακόμη της νατοϊκής νόρμας του 2% – σε αντίθεση με την Ελλάδα και τη Βουλγαρία.
Οι διακρατικοί ανταγωνισμοί θυμίζουν την περίοδο του Μεσοπολέμου, καθώς όλοι ανταγωνίζονται όλους και συνάπτουν περιστασιακές συμμαχίες ανά δυάδες ή τριάδες (π.χ. η Συμφωνία του Σότσι Ρωσίας, Τουρκίας, Ιράν για τη Συρία, που έγινε κουρελόχαρτο). Οπως επισημαίνει η έκθεση του ΙΙSS με τον τίτλο «Military Balance» (Στρατιωτική Ισορροπία) ο κόσμος περιμένει με αγωνία τις κινήσεις των Τριών Μεγάλων (ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία) στη σκακιέρα των νέων όπλων και των παλαιών πυρηνικών συμφωνιών του Ψυχρού Πολέμου, οι οποίες πνέουν τα λοίσθια.
Από την έντυπη έκδοση