Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Οπαδοί του ΠΑΟΚ και του Ολυμπιακού μπορεί να τσακώνονταν μεταξύ τους, αλλά κανείς τους δεν θεωρούσε σωστές τις κινήσεις του αρμόδιου υπουργείου προκειμένου να αποφορτιστεί η κατάσταση, που δημιουργήθηκε με την περιβόητη εισήγηση της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού. Η κατάσταση έμοιαζε «μονά-ζυγά» χαμένη για την κυβέρνηση.

Και ύστερα ήρθε η παρέμβαση στη Βουλή του πρωθυπουργού, ο οποίος εξήγησε στους πολίτες ότι με την απόφασή του για αλλαγή των ποινών προέταξε το κοινωνικό συμφέρον και την ηρεμία στη χώρα από το οπαδικό καλό. Παράλληλα, διεμήνυσε στους μετόχους των ομάδων ότι εάν δεν εγκαταλείψουν τη συμπεριφορά τους που δυσφημεί το ποδόσφαιρο, θα κλείσει τα ευρωπαϊκά σύνορα κι αν χρειαστεί θα διακόψει το πρωτάθλημα.

Τα σχόλια στα ίδια sites ήταν πια σε διαφορετικό κλίμα.

Το μνημόνιο στο ποδόσφαιρο χαιρετίσθηκε από τους υγιείς φιλάθλους, τους ανθρώπους που αγαπάνε το ποδόσφαιρο αλλά έχουν αηδιάσει από το κατάντημά του στη χώρα μας και από τα παιχνίδια θανάτου μεταξύ χούλιγκαν. Ο μέσος φίλαθλος παρακολουθεί την ομάδα του αλλά δεν πατάει στο γήπεδο.

Ακόμη και οι πιο σκληροπυρηνικοί οπαδοί κατάλαβαν ότι ο Μητσοτάκης δεν θέλει να ευνοήσει κανέναν για να πάρει το πρωτάθλημα, αλλά ταυτόχρονα δεν θα μείνει θεατής σε ένα έγκλημα διαρκείας που γίνεται σε βάρος του αθλητισμού. Με την πρώτη αφορμή που θα δοθεί από τους οπαδικούς στρατούς, ο πρωθυπουργός θα κατεβάσει ρολά στο ποδόσφαιρο, θα απαγορεύσει τη συμμετοχή των ελληνικών ομάδων στην Ευρώπη και θα αφήσει τους ιδιοκτήτες χωρίς έσοδα, τίτλους και αντικείμενο διαμάχης. Η συνταγή Θάτσερ μετά από την ποδοσφαιρική τραγωδία του Χέιζελ, που αναγέννησε το βρετανικό ποδόσφαιρο, περιόρισε το χουλιγκανισμό και τελικώς έσωσε το άθλημα, μπορεί να αποτελεί τη λύση και για την Ελλάδα. Ευτυχώς δεν χρειάζεται να θρηνήσουμε θύματα (ήδη αρκετά έχουν σημειωθεί στα καρτέρια θανάτου των φανατικών οπαδών) για να βγει το ελληνικό ποδόσφαιρο από τοn σημερινό βούρκο της βίας και ανυποληψίας.

Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών επικροτεί την πρόθεση του Μητσοτάκη να θέσει υπό διεθνή επιτήρηση το πρωτάθλημα, ορισμένοι θα έλεγαν ότι μάλλον αυτό έπρεπε να είχε γίνει νωρίτερα. Με τις πρωτοβουλίες που ανέλαβε ο πρωθυπουργός έδειξε ότι δεν κρύβεται πίσω από τα προβλήματα που ανακύπτουν κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης.

Σε αντίθεση με τον Τσίπρα που δεν παραδεχόταν σφάλματα, ακόμη και όταν έπρεπε να διαχειριστεί τραγωδίες και όχι το τι θα γίνει σε ένα πρωτάθλημα, ο Μητσοτάκης βλέπει την κρίση ως ευκαιρία. Αντί να συγκαλύπτει κυβερνητικά λάθηn ψάχνει μεταρρυθμιστικές λύσεις για να μην επαναληφθούν. Για αυτό και στο τέλος της ημέρας το πρόσημο για τον ίδιο ήταν θετικό. Oχι γιατί οι πολίτες θεωρούν ότι δεν έγιναν λάθη στην υπόθεση του ποδοσφαίρου, αλλά γιατί είδαν τον πρωθυπουργό να αναλαμβάνει ο ίδιος την ευθύνη για τον εκσυγχρονισμό του ποδοσφαίρου με βάση τις οδηγίες από ΦΙΦΑ και Ουέφα και την τήρηση των κανόνων στο πρωτάθλημα από όλους τους ιδιοκτήτες. Oποιος δεν συμμορφώνεται, δεν έχει θέση στον ελληνικό αθλητισμό, αντί για διεφθαρμένο πρωτάθλημα κανένα πρωτάθλημα.

Oπως είπε ο ίδιος, το ποδόσφαιρο είναι σημαντικό, αλλά όχι τόσο όσο η υγεία, η παιδεία, η οικονομία και η ασφάλεια της χώρας. Μόνο που σε όλους τους τομείς, ακόμη και στη δύσμοιρη μπάλα, πρέπει να υπάρχoυν τάξη και μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση