Γράφει ο Γιάννης Ευαγγελίδης

Μια εμβληματική κίνηση με ισχυρή σημειολογία, όχι μόνο επειδή διάλεξε γυναίκα για το ύπατο πολιτειακό αξίωμα, αλλά και επειδή δεν προέρχεται από την πολιτική οικογένεια της Νέας Δημοκρατίας και είχε εκλεγεί στη θέση της προέδρου του ΣτΕ από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Πράγμα το οποίο υποδηλώνει τη βούληση του Μητσοτάκη για ευρύτερες συναινέσεις και εθνική ενότητα, ιδιαίτερα στη σημερινή κρίσιμη συγκυρία. Τόλμη και αποφασιστικότητα επιδεικνύει ο πρωθυπουργός και στα εθνικά θέματα, όπως είδαμε από τις διπλωματικές κινήσεις που έχει αναπτύξει μετά την παράνομη συμφωνία του Ερντογάν με τον Σάρατζ για τον καθορισμό θαλάσσιων ζωνών Τουρκίας – Λιβύης που αγνοούν την Κρήτη και τα νησιά του Αιγαίου.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έθεσε δημοσίως το θέμα των τουρκικών προκλήσεων στην Ουάσιγκτον ενώπιον του προέδρου Τραμπ, έφερε στην Αθήνα τον επικεφαλής του Λιβυκού Εθνικού Στρατού, στρατηγό Χαφτάρ, αντίπαλο του πρωθυπουργού της Τρίπολης Σάρατζ που υπέγραψε τη συμφωνία με τον Ερντογάν, διαμόρφωσε συμμαχίες με Ισραήλ, Αίγυπτο, Γαλλία, ενώ εγκάλεσε την καγκελάριο Μέρκελ επειδή απέκλεισε την Ελλάδα από τη σημερινή διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη, ξεκαθαρίζοντας ότι θα υπερασπιστούμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, αλλά και ότι θα θέσει βέτο σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης σε οποιαδήποτε συμφωνία για τη Λιβύη γίνει χωρίς την αποδοχή της Ελλάδας.

Τόλμη επέδειξε επίσης ο πρωθυπουργός προχωρώντας στην επανασύσταση του υπουργείου Μετανάστευσης που είχε καταργήσει ο ίδιος τον περασμένο Ιούλιο, διαπιστώνοντας ένα λάθος το οποίο διόρθωσε σε μικρό χρονικό διάστημα. Αυτή είναι και η διαφορά του Κυριάκου Μητσοτάκη από τον προκάτοχό του. Αντιμετωπίζει τα θέματα με σοβαρότητα, υπευθυνότητα και ρεαλισμό και δεν διστάζει να αναγνωρίσει λάθη ή να προχωρήσει σε τολμηρές κινήσεις οι οποίες παράγουν θετικά αποτελέσματα.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής