ΤΟ μίγμα της οικονομικής πολιτικής αλλάζει με ταχύτατους ρυθμούς προς το συμφέρον πολιτών και επιχειρήσεων με απανωτές μειώσεις φόρων και εισφορών. Σε λίγες εβδομάδες θα έχει νομοθετηθεί το νέο ασφαλιστικό, που θα αντικαταστήσει το τερατούργημα του νόμου Κατρούγκαλου.

Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

Ο νέος εκλογικός νόμος στρώνει το δρόμο για πολιτική σταθερότητα, ενώ η ψήφος των αποδήμων έγινε πραγματικότητα μετά από δεκαετίες. Παράλληλα, υπάρχουν σημαντικές αλλαγές στο Δημόσιο τόσο σε σχέση με ωράρια, άδειες και πειθαρχικά συμβούλια όσο και με την ψηφιακή ενοποίηση υπουργείων, φορέων, υπηρεσιών, με σκοπό την καλύτερη και ταχύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών.

ΣΤΟΝ τομέα της ασφάλειας υιοθετούνται πλέον μια εντελώς διαφορετική στρατηγική και ένα ολοκαίνουργιο σχέδιο δράσης από την Αστυνομία. Και στην Υγεία γίνονται οι πρώτες προσπάθειες για συμπράξεις με ιδιώτες βάσει του σουηδικού μοντέλου και για τη λειτουργία περισσότερων ΜΕΘ, που αποτελεί χρόνιο πρόβλημα του ΕΣΥ.

ΓΙΑ μία ακόμη φορά, όμως, στον πολύπαθο τομέα της Παιδείας οι πολιτικές δείχνουν ότι μπορεί να υπάρχει μια διαφορετική φιλοσοφία, αλλά στην πράξη -τουλάχιστον μέχρι στιγμής- δεν διαφαίνεται πως υπάρχει σχεδιασμός για εφαρμογή ρηξικέλευθων μεταρρυθμίσεων.

ΕΩΣ τώρα έχουν προχωρήσει οι απαραίτητες διορθώσεις στον τραγικό χάρτη των ΑΕΙ με τις σχολές – σφραγίδα που είχε ιδρύσει ο Γαβρόγλου, έχουν δημοσιοποιηθεί κάποιες ιδέες για επαναφορά ελάχιστης βάσης εισαγωγής σε πανεπιστήμια και λίφτινγκ στις Πανελλαδικές.

ΑΥΤΕΣ τις ημέρες συζητείται στη σχολή η αναγνώριση πτυχίων κολεγίων σε διαγωνισμούς προσλήψεων στο Δημόσιο, χωρίς όμως να έχει προηγηθεί ουσιαστική και αυστηρή αξιολόγηση των κέντρων εκπαίδευσης που λειτουργούν στη χώρα μας, κάποια από τα οποία είναι αμφιβόλου ποιότητας.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ δημιουργήθηκε τεράστια αναστάτωση και με πολλά μπρος-πίσω από το υπουργείο Παιδείας «μεταρρυθμίστηκε» η αργία των Τριών Ιεραρχών.

ΑΥΤΟ ήταν ένα από τα πιο σημαντικά και επείγοντα προβλήματα της Παιδείας; Το αν θα κάνουν μάθημα ή θα πηγαίνουν στην εκκλησία οι μαθητές στις 30 Ιανουαρίου; Προφανώς κάποιοι κάνουν πλάκα σε μαθητές και γονείς.

ΥΠΑΡΧΕΙ κάποιο σχέδιο για εκ βάθρων μεταρρύθμιση της εκπαίδευσης; Πότε θα ανοίξει μια πραγματική συζήτηση για το τι κάνουν στα σχολεία οι μαθητές από το νηπιαγωγείο έως τη Γ’ Λυκείου, χωρίς όμως αυτή να καταλήξει σε μια κουβέντα που θα αφορά μόνο στις Πανελλαδικές;

ΤΑ καμπανάκια χτυπούν και δεν μπορούμε να κάνουμε άλλο πως δεν τα ακούμε. Η αξιολόγηση του συστήματος PISA δείχνει ότι κάθε χρόνο η κατάσταση χειροτερεύει. Πρέπει άμεσα να ξεκινήσει η διαδικασία για να «χτιστεί» ένα εντελώς καινούργιο εκπαιδευτικό σύστημα. Χωρίς παπαγαλία, με σύγχρονες μεθόδους, με εκπαιδευτικό υλικό και βιβλία που θα συμβαδίζουν με την ψηφιακή εποχή, με δασκάλους και καθηγητές που θα αξιολογούνται και θα επιμορφώνονται για να μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του νέου συστήματος.

ΣΤΟ υπουργείο Παιδείας πρέπει να αντιληφθούν πως δεν υπάρχει χρόνος. Πρέπει να επιλέξουν: Ή θα μεταρρυθμίσουν το παρηκμασμένο δημόσιο σχολείο ή θα κάνουν ό,τι και οι προηγούμενες κυβερνήσεις στο παρελθόν: μικρά «μερεμέτια», αφήνοντας το εκπαιδευτικό σύστημα στην απαξίωση.

Από την έντυπη έκδοση

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου