Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης
Την οικολογική ευαισθησία σε έναν κόσμο που απειλείται από την κλιματική αλλαγή. Δεν πρόκειται για πολιτικό πρόσωπο, αν και η ίδια είναι βαθύτατα πολιτικοποιημένη. Είναι γυναίκα, οπότε η εκλογή της στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα στέλνει το πιο ισχυρό μήνυμα ισότητας. Και, τέλος, η Κατερίνα Σακελλαροπούλου δεν είναι μια απόμακρη λειτουργός της Δικαιοσύνης, είναι ένας άνθρωπος της διπλανής πόρτας που μένει στο κέντρο της Αθήνας, αγκαλιάζει γατάκια και ποστάρει φωτογραφίες από την καθημερινότητά της στα κοινωνικά δίκτυα.
Η επιλογή αυτή εγκλώβισε πολιτικά τον ΣΥΡΙΖΑ, που, παρά την αναμενόμενη επίθεση στον πρωθυπουργό, δεν μπορούσε να μην την υπερψηφίσει. Ετσι, σε λίγες ημέρες η Κατερίνα Σακελλαροπούλου θα εκλεγεί με ρεκόρ ψήφων, αφού τόσο το ΚΙΝ.ΑΛ. όσο και το ΜέΡΑ25 θα τη στηρίξουν.
ΣΕ πρώτο επίπεδο πολιτικής ανάγνωσης η πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη για την εκλογή της Κατερίνας Σακελλαροπούλου στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας φαντάζει ως υπέρβαση, ως μια ρηξικέλευθη απόφαση.
Ντόναλντ Τραμπ και Δαλάι Λάμα
ΣΤΗΝ πραγματικότητα, όμως, αποτελεί απλώς μία ακόμα ισχυρή ένδειξη της νοοτροπίας από την οποία διακατέχεται ο πρωθυπουργός. Εχει έρθει η ώρα να προχωρήσει η επανάσταση του αυτονόητου. Εχει έρθει η ώρα να υπάρξει αξιοκρατία. Να δημιουργούνται σε όποια ζητήματα είναι δυνατόν συνθήκες ευρύτατης συναίνεσης. Να σταματήσει η στείρα κομματική αντιπαράθεση που πολλές φορές οδήγησε, ειδικά τα τελευταία χρόνια, σε ακραίο διχασμό τη χώρα. Να γίνονται πράγματα τα οποία λέγονταν για πολλά χρόνια, αλλά κανείς δεν τολμούσε να τα υλοποιήσει. Να ξεφύγουμε από τη ρητορική του λαϊκισμού και να υιοθετήσουμε μια ρεαλιστική αντιμετώπιση όλων των ζητημάτων. Να κάνει η Ελλάδα, επιτέλους, βήματα προς τα εμπρός, δίνοντας ξανά όραμα στους πολίτες.
ΚΑΙ η επανάσταση του αυτονόητου ούτε ξεκινά ούτε μένει στην επιλογή της Κατερίνας Σακελλαροπούλου. Το Μαξίμου αποδεικνύει έμπρακτα πως σε όποια ζητήματα έχουν σχεδιαστεί και εφαρμόζονται σωστές λύσεις, τότε δεν πρόκειται να υπάρξουν υποχωρήσεις λόγω κομματικών αντιδράσεων. Από την άλλη, όπου διαπιστώνονται αστοχίες και λάθος στρατηγικές, τότε διορθώνονται άμεσα. Τελευταίο παράδειγμα η επανασύσταση του υπουργείου Μετανάστευσης, που ακολούθησε το «ξήλωμα» του υφυπουργού Διαματάρη και αρκετών διοικητών νοσοκομείων.
ΓΙΑΤΙ υπάρχει κάτι που είναι δεδομένο και απόλυτα λογικό. Καμία κυβέρνηση δεν τα κάνει όλα σωστά. Η αυτοαποθέωση και το κρύψιμο προβλημάτων κάτω από το χαλί λειτουργούν υπονομευτικά όχι μόνο για όσους βρίσκονται στην εξουσία, αλλά και για την ίδια τη χώρα. Η παραδοχή και διόρθωση αστοχιών επιλύει προβλήματα και μεταρρυθμίζει τη νοοτροπία πολιτικών αλλά και πολιτών.
Η Ελλάδα έχει απόλυτη ανάγκη να ξεφύγει από την εικονική πραγματικότητα. Να επικρατήσει επιτέλους το αυτονόητο. Στην οικονομία, στην Παιδεία, στην Υγεία, στην ασφάλεια, στην καθημερινότητα. Να γίνει μια ειρηνική επανάσταση της λογικής. Σε αυτό το πλαίσιο έχει έρθει η ώρα και να εκλέγει μια άξια γυναίκα στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Από την έντυπη έκδοση
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου