Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

ΟΜΩΣ δεν έκρυψε την πραγματική διάθεσή του. Δεν έκρυψε ότι δεν νιώθει άβολα «παγιδευμένος» από τον Κ. Μητσοτάκη. Δεν έκρυψε ότι δεν έχει εξοικειωθεί ακόμα με το ρόλο του «δεύτερου», ο οποίος αναγκάζεται να ακολουθήσει τον «πρώτο». Εξ ου και το μπαράζ κατηγοριών και χαρακτηρισμών κατά του πρωθυπουργού προηγήθηκε του κατά τ’ άλλα συναινετικού «ναι». Με κορυφαία την ατάκα του Α. Τσίπρα «εγώ δεν θα γίνω Μητσοτάκης». Λες και να ήθελε, θα μπορούσε να γίνει. Χθες π.χ. ο Κ. Μητσοτάκης μιλώντας στον Alpha και εξηγώντας γιατί προχώρησε στην επανασύσταση του υπ. Μεταναστευτικής που είχε καταργήσει, παραδέχθηκε ότι ήταν αστοχία η κατάργησή του. Και είπε ευθαρσώς ότι λάθη γίνονται και θα γίνονται, αλλά το θέμα είναι η παραδοχή τους και η διόρθωσή τους και μάλιστα γρήγορα. Πότε στα 4,5 χρόνια που κυβέρνησε ο Α. Τσίπρας παραδέχθηκε -και διόρθωσε- κάποιο λάθος του; Δεν το έκανε με το δημοψήφισμα, δεν το έκανε με την εξόντωση της μεσαίας τάξης, δεν το έκανε με το Μάτι, δεν το έκανε ούτε όταν «πιάστηκε» πάνω στο κότερο της ελίτ. Ο Κ. Μητσοτάκης σε μόλις έξι μήνες παραδέχθηκε και διόρθωσε τα λάθη με ορισμένους διοικητές νοσοκομείων, με τον κ. Διαματάρη και τώρα με το υπ. Μεταναστευτικής Πολιτικής…

Ο Α. ΤΣΙΠΡΑΣ, όμως, δεν έκρυψε και κάτι άλλο. Εξαρχής με την εκλογή ΠτΔ απώτερος στόχος του ήταν, πάντα, να προκαλέσει εσωκομματικό πρόβλημα στη Ν.Δ. Ετσι «έκαψε» ουσιαστικά και τον Π. Παυλόπουλο, τον οποίο κατά τ’ άλλα ήθελε διακαώς. Πίστεψε ότι μπορούσε να εγκλωβίσει τον Κ. Μητσοτάκη στο δίπολο «καραμανλικοί» – «σαμαρικοί». Αφελής πολιτική σκέψη και άγνοια του εσωκομματικού τοπίου της Ν.Δ. Αντί να εγκλωβίσει τον Κ. Μητσοτάκη, βρέθηκε εγκλωβισμένος από τον Κ. Μητσοτάκη. Παρ’ όλα αυτά, και χθες δεν απέφυγε να εκφράσει την… ελπίδα του ότι η υποψηφιότητα της κ. Σακελλαροπούλου θα προκαλέσει τις αντιδράσεις των «καραμανλικών» και των «σαμαρικών». Μονότονο μοτίβο και σταθερά αποτυχημένο. Και με τις Πρέσπες και με τη Novartis.

ΤΟ ΔΥΣΑΡΕΣΤΟ συμπέρασμα είναι ότι ο Α. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα κι όταν συναινούν, παραμένουν βαθιά συγκρουσιακοί και διχαστικοί. Το εντυπωσιακό όμως είναι ότι ο τέως πρωθυπουργός, ο οποίος άνοιξε πρώτος και εντελώς άκαιρα το θέμα του ΠτΔ προτείνοντας εκβιαστικά τον Π. Παυλόπουλο, κατηγόρησε τον πρωθυπουργό για «προεδρικά καλλιστεία». Οσο παραμένει δέσμιος του κακού εαυτού του τόσο θα παραμένει εύκολη πολιτική λεία για τον Κ. Μητσοτάκη.

ΑΙΧΜΗ

ΑΙΔΩΣ, κύριε ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ!

Αν ο στόχος του Γ. Βαρουφάκη με την πρότασή του για τη Μάγδα Φύσσα ήταν ένα ξεροκόμματο δημοσιότητας, τον πέτυχε. Κάποιος κόσμος ασχολήθηκε -έστω για λίγο- μαζί του, για κάποιον άλλον λόγο, πέραν της πρωτοποριακής σχέσης του με τη Δανάη Στράτου.

Αλλά αυτή η δημοσιότητα είναι μια «λερωμένη» και ντροπιαστική δημοσιότητα. Την ώρα που μια χαροκαμένη μάνα περιμένει την καταδικαστική απόφαση για τη δολοφονία του παιδιού της, ένα «αριστερό» κόμμα σπεύδει να την εκμεταλλευτεί. Προσποιούμενο το «ευαίσθητο», δεν κάνει τίποτα άλλο από το να επιδεικνύει τη μεγαλειώδη αναισθησία του. Η πρότασή του, Μάγδα Φύσσα για Πρόεδρος της Δημοκρατίας και μάλιστα ΕΝ ΑΓΝΟΙΑ της Μάγδας Φύσσα, είναι ο ορισμός του καιροσκοπισμού και της ανθρώπινης αναλγησίας. Είναι μια κίνηση πολιτικά αφελής. Αλλά και ντροπιαστική για όποιον συναισθάνεται τι σημαίνει να χρησιμοποιείς την απόλυτη τραγωδία μιας μάνα, για λίγη δημοσιότητα και λιγότερα ψηφαλάκια. Απλώς, αιδώς Αργείοι, που καμώνεστε και τους ευαίσθητους αριστερούς!

…ΜΕ ΤΟΝ ΧΑΦΤΑΡ ΣΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ

«Παρούσα» στη Διάσκεψη του Βερολίνου διά του αρχιστράτηγου Χαφτάρ φαίνεται ότι θα είναι τελικά η Αθήνα. Η χθεσινή μυστική και αιφνίδια έλευση του Χαφτάρ στην Αθήνα εντάσσεται σε μια δέσμη πρωτοβουλιών που έχει πάρει η Ελλάδα μετά τον αποκλεισμό της από τη Διάσκεψη του Βερολίνου.

Η Αθήνα, παρότι την επιθυμεί, δεν αρκείται στην κατάπαυση του πυρός στη Λιβύη. Πολύ περσσότερο μάλιστα, αν ενδεχόμενη συμφωνία στο Βερολίνο αφήσει πίσω της de facto νέα δεδομένα. Οπως αποκάλυψε χθες ο πρωθυπουργός, έχει στείλει επιστολή στην Α. Μέρκελ με την οποία την ενημερώνει ότι η Ελλάδα θα ασκήσει βέτο σε όλα τα ευρωπαϊκά επίπεδα αν η Διάσκεψη του Βερολίνου δεν καταδικάσει το μνημόνιο Τουρκίας – Λιβύης και δεν το χαρακτηρίσει «άκυρο». Βασικοί σύμμαχοι σε αυτή την πρωτοβουλία είναι ο Χαφτάρ, ο οποίος θεωρείται κυρίαρχος του πολέμου στη Λιβύη, και η Γαλλία, η οποία επανέλαβε χθες ότι το μνημόνιο Τουρκίας – Λιβύης «δεν είναι σύμφωνο με το Δίκαιο της Θάλασσας», καθώς και ότι θίγει συμφέροντα χωρών της Ε.Ε. όπως η Ελλάδα και η Κύπρος.

Οι λεπτομέρειες της κοινής γραμμής Αθήνας – Χαφτάρ αναμένεται να καθοριστούν στις διαδοχικές συναντήσεις του αρχιστράτηγου με τον Ν. Δένδια και μετά με τον Κ. Μητσοτάκη. Οπως εκτιμούν διπλωματικοί κύκλοι, αυτή η πρωτοβουλία δύο εικοσιτετράωρα πριν από τη Διάσκεψη του Βερολίνου στέλνει ένα διπλό μήνυμα: Ενα στην Τουρκία για την ελληνική αντίδραση σε περίπτωση άφρονος ενέργειας και ένα στους «συμμάχους», οι οποίοι προτιμούν την Ελλάδα παθητικό θεατή των εξελίξεων…

ΔΙΠΛΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ, ΑΛΛΑ ΤΟ… 2023

Ο Κ. Μητσοτάκης στη χθεσινή συνέντευξή του στον Alpha επιβεβαίωσε ότι θα πάει σε διπλές εκλογές -προκειμένου να «καεί» η απλή αναλογική- αλλά το…2023. Ο πρωθυπουργός έβαλε τέλος στα σενάρια που ήθελαν εκλογές την άνοιξη, αλλά επανέλαβε πως οι εκλογές του 2023 θα είναι διπλές.
«Εχω απόλυτη εμπιστοσύνη ότι μπορούμε να κερδίσουμε με το έργο μας στο τέλος της 4ετίας», είπε ο πρωθυπουργός, ο οποίος είχε και ένα «καρφί» για τον Α. Τσίπρα: Δεν υποτιμώ ποτέ τους αντιπάλους μου…
Ο Α. Τσίπρας, έχοντας μπροστά του τον Γολγοθά του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ και εφόσον τον περάσει «αναίμακτα», θα πρέπει να αποφασίσει, αν αντέχει πολιτικά, έως το 2023…

ΑΠΟΡΙΕΣ

1. Η αυτοκριτική του Μ. Σχοινά για την έως τώρα στάση της Ε.Ε. στο μεταναστευτικό παραπέμπει σύντομα σε «νέο Δουβλίνο»;

2. Τόσο δύσκολο είναι για τον ΣΥΡΙΖΑ να μη συμφωνεί με «Καμμένους»; Πρώτα οι ΑΝ.ΕΛ. και τώρα ο Βελόπουλος…

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου