Γράφει ο Γιάννης Ευαγγελίδης

Ο ΣΥΡΙΖΑ βιάστηκε να ασκήσει κριτική στον πρωθυπουργό, πριν ακόμα τελειώσουν οι συναντήσεις με τον Ντόναλντ Τραμπ και τους Αμερικανούς αξιωματούχους, επιστρατεύοντας στείρες αντιπολιτευτικές λογικές που περισσότερο ταιριάζουν στην εσωτερική πολιτική αντιπαράθεση και σίγουρα δεν συνάδουν με τα εθνικά μας θέματα.

Ομως ο Κυριάκος Μητσοτάκης με παρρησία και αποφασιστικότητα πήρε το λόγο δημοσίως από τον Ντόναλντ Τραμπ και έθεσε το ζήτημα των προκλήσεων της Αγκυρας μετά και την υπογραφή της συμφωνίας του Ερντογάν με τον πρωθυπουργό της Λιβύης, για τον καθορισμό θαλάσσιων ζωνών, με την οποία αγνοούνται η Κρήτη και τα νησιά του Αιγαίου και παραβιάζονται τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.

Τι άλλο έπρεπε να κάνει ο Ελληνας πρωθυπουργός; Να βάλει το μαχαίρι στον λαιμό του Αμερικανού προέδρου προκειμένου να πάρει δημόσια θέση κατά του Ερντογάν ή μήπως να απαγορεύσει τις ερωτήσεις των Αμερικανών δημοσιογράφων προς τον πρόεδρο των ΗΠΑ για το θέμα του Ιράν και την παραπομπή του;

Δηλαδή, εάν στη θέση του πρωθυπουργού ήταν ο Αλ. Τσίπρας θα διέκοπτε τον Ντ. Τραμπ τη στιγμή που αναφερόταν στον Σουλεϊμανί, λέγοντας ότι θα πρέπει να μιλήσουν μόνο για τα Ελληνοτουρκικά και τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις και αν ο πρόεδρος δεν συμμορφωνόταν αυτός θα αποχωρούσε σε ένδειξη διαμαρτυρίας;

Παρόλα αυτά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξασφάλισε την υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών σε σχέση με την τουρκική προκλητικότητα. Η αμερικανική πλευρά έχει κατανοήσει ότι δεν μπορεί να ανοίξει και νέο μέτωπο στην Ανατολική Μεσόγειο και για το σκοπό αυτό θα αναλάβει διαμεσολαβητικό ρόλο ώστε να μη σημειωθεί κλιμάκωση της έντασης. Το βέβαιο είναι ότι στα εθνικά θέματα δεν χωρούν μικροκομματικές σκοπιμότητες.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής